Chociaż coraz więcej osób chorych na cukrzycę typu 1 osiąga dłuższą długość życia, na całym świecie utrzymują się znaczne różnice w dostępie do opieki diabetologicznej i jej jakości.
Liczba osób w wieku 65 lat i starszych chorych na cukrzycę typu 1 wzrosła z 1,3 mln w 1990 r. do 3,7 mln w 2019 r., podczas gdy współczynnik zgonów spadł o 25% z 4,7 na 100 000 mieszkańców w 1990 r. do 3,5 w 2019 r., wynika z analizy danych z ponad 200 kraje i regiony w BMJ’a.
Ogólnie rzecz biorąc, wyniki pokazują, że więcej osób chorych na cukrzycę typu 1 żyje dłużej. Jednakże liczba zgonów spadała 13 razy szybciej w krajach o wysokich dochodach w porównaniu z krajami o niskich i średnich dochodach, co wskazuje, że w dalszym ciągu na świecie występują znaczne nierówności w opiece diabetologicznej.
Cukrzycę typu 1 tradycyjnie uważa się za chorobę, która może znacznie skrócić oczekiwaną długość życia, jednak ostatnie badania wykazały rosnącą liczbę osób w podeszłym wieku chorych na cukrzycę typu 1, prawdopodobnie ze względu na ulepszone leczenie i opiekę.
Jednak w większości krajów i regionów świata nadal brakuje dokładnych danych na temat obciążenia cukrzycą typu 1.
Aby rozwiązać ten problem, badacze z Chin wykorzystali dane z badania Global Burden of Disease and Risk Factors Study 2019 do oszacowania częstości występowania (liczby osób cierpiących na tę chorobę), zgonów i lat życia skorygowanych niepełnosprawnością (DALY) – połączonej miary ilość i jakość życia – z powodu cukrzycy typu 1 u osób w wieku 65 lat i więcej z 204 krajów i regionów w latach 1990–2019.
Dane analizowano na poziomie globalnym, regionalnym i krajowym według wieku, płci i wskaźnika socjodemograficznego (SDI) – miary rozwoju społecznego i gospodarczego.
Tendencje w zakresie częstości występowania i śmiertelności cukrzycy
Ustalili, że w skali globalnej standaryzowany pod względem wieku wskaźnik zachorowalności na cukrzycę typu 1 u osób starszych wzrósł o 28% z 400 na 100 000 mieszkańców w 1990 r. do 514 w 2019 r., podczas gdy liczba zgonów spadła o 25% z 4,74 na 100 000 mieszkańców w 1990 r. do 3,54 w 1990 r. 2019.
Standaryzowane pod względem wieku wartości DALY z powodu cukrzycy typu 1 również spadły w tym samym okresie, ale w mniejszym stopniu, o 8,9%, ze 113 na 100 000 mieszkańców w 1990 r. do 103 w 2019 r.
Na całym świecie częstość występowania cukrzycy typu 1 wzrosła co najmniej trzykrotnie w każdej grupie wiekowej od 65 do 94 lat, zwłaszcza wśród mężczyzn, podczas gdy wskaźniki zgonów spadły we wszystkich grupach wiekowych, szczególnie wśród kobiet i osób poniżej 79. roku życia. Najbardziej znaczący spadek DALY nastąpił obserwowano także wśród osób w wieku poniżej 79 lat.
Różnice regionalne i czynniki ryzyka
Jednakże współczynniki zgonów spadały 13 razy szybciej w krajach o wysokim wskaźniku socjodemograficznym w porównaniu z krajami o niskim lub średnim wskaźniku socjodemograficznym (-2,17% rocznie w porównaniu z -0,16% rocznie).
Chociaż najwyższa częstość występowania cukrzycy typu 1 utrzymuje się w zamożnej Ameryce Północnej, Australazji i Europie Zachodniej, najwyższe wskaźniki DALY stwierdzono w południowej Afryce Subsaharyjskiej (178 na 100 000 mieszkańców), Oceanii (178) i na Karaibach (178 na 100 000 mieszkańców). 177).
Wysoki post osocze Poziom glukozy (wyższy niż normalny poziom cukru we krwi po okresie postu) był głównym czynnikiem ryzyka DALY wśród starszych osób dorosłych chorych na cukrzycę typu 1 w 30-letnim okresie badania, co wskazuje, że aktywna kontrola poziomu glukozy we krwi pozostaje wyzwaniem dla tych pacjentów .
Naukowcy przyznają, że ich szacunki opierały się głównie na modelowaniu oraz że różnice w systemach informacji zdrowotnej i metodach raportowania w różnych krajach i regionach, szczególnie w krajach o niskich i średnich dochodach oraz na obszarach dotkniętych konfliktem, mogły mieć wpływ na dokładność ich wyników.
Niemniej jednak dla starszych osób chorych na cukrzycę typu 1 i ich rodzin na całym świecie zachęcająca jest malejąca śmiertelność i DALY związane z tą chorobą.
Piszą, że aby potwierdzić wyniki tego badania, potrzebne są dalsze wysokiej jakości badania w świecie rzeczywistym, aby potwierdzić wyniki tego badania. „Nasze badanie zaleca również pilne zwrócenie uwagi na strategie radzenia sobie ze starzejącymi się populacjami i osobami starszymi chorymi na cukrzycę typu 1, racjonalną alokację zasobów zdrowotnych oraz zapewnienie ukierunkowanych wytycznych”.
Odniesienie: „Globalne obciążenie cukrzycą typu 1 u dorosłych w wieku 65 lat i starszych, 1990–2019: badanie populacyjne” przeprowadzone przez Kaijie Yang, Xue Yang, Chenye Jin, Shuangning Ding, Tingting Liu, Bing Ma, Hao Sun, Jing Zhang i Yongze Li, 12 czerwca 2024 r., BMJ.
DOI: 10.1136/bmj-2023-078432
Badanie zostało sfinansowane przez Chińską Narodową Fundację Nauk Przyrodniczych i Chińską Fundację Nauk Podoktoranckich.
