Strona główna nauka/tech Czy Twój wstrząs mózgu coś ukrywa? To zaawansowane MRI może powiedzieć

Czy Twój wstrząs mózgu coś ukrywa? To zaawansowane MRI może powiedzieć

34
0


Traktografia tensora dyfuzji całego mózgu

Traktografia tensora dyfuzji całego mózgu u dobranej pod względem wieku osoby kontrolnej i dwóch pacjentów z seryjnymi obrazami po około dwóch dniach, sześciu tygodniach i roku po ciężkim urazowym uszkodzeniu mózgu. Źródło: Virginia Newcombe/Uniwersytet Cambridge

Naukowcy z Cambridge sugerują, że obrazowanie tensora dyfuzji (DTI), specjalistyczne badanie MRI, mogłoby znacznie poprawić diagnostykę wstrząśnienia mózgu poprzez identyfikację pacjentów zagrożonych wystąpieniem długotrwałych objawów, które często pozostają niewykryte w przypadku tradycyjnych tomografii komputerowej.

Badanie wykazało, że DTI wraz z pewnymi biomarkerami krwi umożliwia przewidywanie znacznie wyższych wyników dokładność u których pacjentów objawy będą się utrzymywać, co potencjalnie zmieni sposób leczenia wstrząśnień mózgu w warunkach klinicznych.

Zaproponowanie pacjentom ze wstrząsem mózgu badania mózgu zwanego obrazowaniem tensora dyfuzji MRI może pomóc w zidentyfikowaniu jednej na trzy osoby, u których wystąpią utrzymujące się objawy, które mogą zmienić życie – twierdzą badacze z Cambridge.

Każdego roku około jedna na 200 osób w Europie doznaje wstrząśnienia mózgu. W Wielkiej Brytanii na oddziały ratunkowe zgłasza się co roku ponad 1 milion osób z niedawnym urazem głowy. Jest to najczęstsza forma uszkodzenia mózgu na świecie.

Kiedy pacjent w Wielkiej Brytanii zgłasza się na oddział ratunkowy z urazem głowy, jest on oceniany zgodnie z wytycznymi NICE dotyczącymi urazów głowy. W zależności od objawów mogą zostać skierowani na tomografię komputerową, która wykryje uszkodzenia mózgu, w tym siniaki, krwawienie i obrzęk.

Ograniczenia tomografii komputerowej w przypadku wstrząsu mózgu

Jednakże tomografia komputerowa pozwala wykryć nieprawidłowości u mniej niż jednego na 10 pacjentów ze wstrząsem mózgu, jednak u 30–40% pacjentów wypisywanych z oddziału ratunkowego po badaniu występują istotne objawy, które mogą utrzymywać się przez lata i potencjalnie zmieniać życie. Należą do nich poważne zmęczenie, słaba pamięć, bóle głowy i problemy ze zdrowiem psychicznym (w tym stany lękowe, depresja i stres pourazowy).

Doktor Virginia Newcombe z Wydziału Medycyny Uniwersytetu w Cambridge oraz lekarz intensywnej terapii i medycyny ratunkowej w szpitalu Addenbrooke’s w Cambridge powiedziała: „Większość pacjentów z urazem głowy jest odsyłana do domu z kartką papieru zawierającą opis objawów po wstrząśnieniu mózgu, na które należy zwrócić uwagę i polecono im zwrócić się o pomoc do lekarza pierwszego kontaktu, jeśli objawy się nasilą.

„Problem polega na tym, że charakter wstrząsu mózgu oznacza, że ​​pacjenci i ich lekarze pierwszego kontaktu często nie zdają sobie sprawy, że ich objawy są na tyle poważne, że wymagają kontroli. Pacjenci opisują ją jako „chorobę ukrytą”, w przeciwieństwie do, powiedzmy, złamania kości. Bez obiektywnych dowodów uszkodzenia mózgu, takich jak badanie obrazowe, pacjenci ci często mają poczucie, że szukając pomocy, ich objawy są lekceważone lub ignorowane”.

Przedstawiamy obrazowanie tensora dyfuzji

W badaniu opublikowanym dzisiaj (8 sierpnia) w czasopiśmie medycznym eMedycyna Klinicznadr Newcombe i współpracownicy wykazali, że zaawansowana forma rezonansu magnetycznego, znana jako obrazowanie tensora dyfuzji (DTI), może znacznie poprawić istniejące modele prognostyczne dla pacjentów ze wstrząsem mózgu, którym wykonano normalną tomografię komputerową mózgu.

DTI mierzy, w jaki sposób cząsteczki wody poruszają się w tkance, dostarczając szczegółowe obrazy ścieżek, zwanych drogami istoty białej, które łączą różne części mózgu. Do pomiaru tych danych można przystosować standardowe skanery MRI, które można wykorzystać do obliczenia „wyniku” DTI na podstawie liczby różnych obszarów mózgu z nieprawidłowościami.

Dr Newcombe i współpracownicy przeanalizowali dane od ponad 1000 pacjentów włączonych do wspólnego badania CENTER-TBI (Collaborative European NeuroTrauma Effectiveness Research in Traumatic Brain Injury) przeprowadzonego pomiędzy grudniem 2014 r. a grudniem 2017 r. 38% pacjentów nie powróciło do pełnego zdrowia, co oznacza, że ​​trzy miesięcy po wypisie objawy nadal się utrzymywały.

Zespół przypisał wyniki DTI 153 pacjentom, którzy przeszli badanie DTI. To znacznie poprawiło dokładność prognozy – podczas gdy obecny model kliniczny prawidłowo przewidywał w 69 przypadkach na 100, że pacjent będzie miał gorsze wyniki, DTI zwiększyło ten odsetek do 82 przypadków na 100.

Wyniki badań i przyszłe kierunki

Naukowcy przyjrzeli się także biomarkerom krwi – białkom uwalnianym do krwi w wyniku urazu głowy – aby sprawdzić, czy którekolwiek z nich mogą poprawić dokładność prognozy. Chociaż same biomarkery nie były wystarczające, stężenia dwóch konkretnych białek – kwaśnego białka włóknistego gleju (GFAP) w ciągu pierwszych 12 godzin i światła neurofilamentu (NFL) w okresie od 12 do 24 godzin po urazie – były przydatne w identyfikacji pacjentów, którzy mogliby odnieść korzyść z leczenia. skan DTI.

Doktor Newcombe powiedział: „Wstrząśnienie mózgu jest najczęstszą chorobą neurologiczną dotykającą dorosłych, ale służba zdrowia nie ma środków, aby rutynowo przyprowadzać każdego pacjenta na kontrolę, dlatego potrzebujemy sposobu identyfikacji tych pacjentów na największe ryzyko wystąpienia utrzymujących się objawów.

„Obecne metody oceny rokowania pacjenta po urazie głowy nie są wystarczająco dobre, ale zastosowanie DTI – co teoretycznie powinno być możliwe w każdym ośrodku wyposażonym w skaner MRI – może pomóc nam w dokonaniu znacznie dokładniejszej oceny. Biorąc pod uwagę, że objawy wstrząśnienia mózgu mogą mieć znaczący wpływ na życie danej osoby, jest to pilnie potrzebne.”

Zespół planuje bardziej szczegółowo przyjrzeć się biomarkerom krwi, aby sprawdzić, czy uda im się zidentyfikować nowe sposoby dostarczania jeszcze prostszych i bardziej praktycznych predyktorów. Będą także badać sposoby wprowadzenia DTI do praktyki klinicznej.

Doktor Sophie Richter, wykładowca kliniczny medycyny ratunkowej w NIHR i pierwsza autorka z Cambridge, dodała: „Chcemy sprawdzić, czy istnieje sposób na zintegrowanie różnych rodzajów informacji uzyskiwanych, gdy pacjent zgłasza się do szpitala z uszkodzeniem mózgu – ocena objawów na przykład badania krwi i skany mózgu – aby poprawić naszą ocenę urazu pacjenta i rokowania”.

Badania zostały sfinansowane przez Siódmy Program Ramowy Unii Europejskiej, Wellcome i Narodowy Instytut Doskonałości Zdrowia i Opieki.

Odniesienie: „Przewidywanie powrotu do zdrowia u pacjentów z łagodnym urazowym uszkodzeniem mózgu i prawidłową tomografią komputerową przy użyciu biomarkerów surowicy i obrazowania tensora dyfuzji (CENTER-TBI): obserwacyjne badanie kohortowe” 8 sierpnia 2024 r., EKliniczna Medycyna.
DOI: 10.1016/j.eclinm.2024.102751





Link źródłowy