Nuucichthys rhynchocephalus, nowo odkryty akordat kambryjski, dostarcza cennych informacji na temat wczesnej ewolucji kręgowców. Jego unikalne cechy podkreślają przejście od bezkręgowców do kręgowców. Ze względu na szybki rozkład gatunek ten rzadko występuje w skamieniałościach, jednak trwające badania mogą doprowadzić do kolejnych odkryć. Źródło: Franz Anthony
Niedawne odkrycie nowej skamieliny kręgowców o miękkich ciałach w regionie Wielkiego Basenu Amerykańskiego poszerza naszą wiedzę na temat ewolucji kręgowców.
Naukowcy z Harvardu odkryli nowy strunowiec gatunekNuucichthys rhynchocephalus w Wielkim Basenie Amerykańskim, oferując rzadki wgląd w wczesną ewolucję kręgowce i ich przejścia morfologiczne z bezkręgowce.
Zapis kopalny kambru pokazuje, że większość typów zwierząt zróżnicowała się i zaludniła ziemskie oceany około 518 milionów lat temu. Jednak pomimo tego, że struny stanowią część tego wczesnego zróżnicowania, struny – grupa obejmująca kręgowce takie jak ludzie – są stosunkowo rzadkie w skamielinach z ponad 50 stanowisk kambryjskich na całym świecie.
W nowym artykule opublikowanym w Otwarta nauka Towarzystwa Królewskiegonaukowiec z Harvardu Rudy Lerosey-Aubril i profesor nadzwyczajny Javier Ortega-Hernández przedstawiają swoje zaskakujące odkrycie nowego gatunku strunowca i pierwszego kręgowca o miękkim ciele odkrytego w formacji Drumian Marjum w Wielkim Basenie Amerykańskim.
Ta nowa skamielina była częścią kolekcji kambryjskich skamieniałości o miękkich ciałach zdeponowanych w Muzeum Historii Naturalnej w Utah, które od dawna współpracuje z badaczami z Harvardu.
Nuucichthys rhynchocephalus to pierwszy kręgowiec o miękkim ciele z Wielkiego Basenu Amerykańskiego. Źródło: Franz Anthony
Znaczenie Nuucichthys rhynchocephalus
Odkrycie tego nowego gatunku, tzw Nuucichthys rhynchocephalusstanowi cenny wkład we wczesną ewolucję kręgowców i różnorodność biologiczną ze względu na niedostatek tego typu organizmów w kambryjskich miejscach skamieniałości, w tym w południowych Chinach, północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych i Kolumbii Brytyjskiej.
Nuucichthys jest także jednym z zaledwie czterech gatunków dokumentujących wczesny etap ewolucyjny linii kręgowców i jako taki jest jednym z najstarszych krewnych ludzkości.
W swoim artykule opisują to Lerosey-Aubril i Ortega-Hernández Nuucichthys jako mający pozbawiony płetw korpus w kształcie torpedy, który zawiera szereg znaczników charakterystycznych dla kręgowców.
„Wczesne kręgowce zaczynają mieć duże oczy i szereg bloków mięśniowych, które nazywamy miotomami, i jest to coś, co bardzo dobrze rozpoznajemy w naszej skamielinie” – mówi Lerosey-Aubril.
Nowy gatunek potwierdza również, że pomimo ogólnego podobieństwa do ryb larwalnych – posiadających jamę stanowiącą rodzaj prymitywnego układu skrzeli – były one pozbawione płetw i w związku z tym miały ograniczone możliwości pływania.
„Ale wszystkie te cechy wyraźnie wskazują na pewne pokrewieństwo z kręgowcami” – stwierdziła Lerosey-Aubril. „A ponieważ ewolucja kręgowców jest na bardzo wczesnym etapie, nie mają one jeszcze kości – dlatego te skamieliny są niezwykle rzadkie”.
Spekulują na to Lerosey-Aubril i Ortega-Hernández Nuucichthys prawdopodobnie żył wysoko w słupie wody oceanu. Z tego powodu oraz dlatego, że nie zawierał biomineralizowanych części, takich jak kości czy muszla, był szczególnie podatny na szybką degradację i rozkład pośmiertny, co wyjaśnia, dlaczego tak rzadko ulegały skamieniałościom.
„Interesujące w przypadku tego nowego gatunku jest to, że zrozumienie ewolucji morfologii od bezkręgowców do kręgowców jest trudne bez skamieniałości, a ta nowa skamielina mówi nam trochę na ten temat” – mówi Ortega-Hernández.
Stanowisko Drumian Marjum, w którym odnaleziono nową skamieniałość, jest intensywnie badane od 2022 r. przez międzynarodową grupę paleontologów pod przewodnictwem Lerosey-Aubril i Ortega-Hernández i obaj uważają, że ciągłe wysiłki zbierackie w tym miejscu mogą zaowocować odkryciem nowych okazów z Nuucichthys rhynchocephalus w przyszłości.
Odniesienie: „Długogłowy kręgowiec kambryjski o miękkim ciele z regionu Wielkiego Basenu Amerykańskiego”, Rudy Lerosey-Aubril i Javier Ortega-Hernández, 1 lipca 2024 r., Otwarta nauka Towarzystwa Królewskiego.
DOI: 10.1098/rsos.240350
