Lekarze stwierdzają nowotwór u 23-latka, który nabrał nawyku

Dwudziestoletni mężczyzna cierpiał na nowotwór występujący raz na milion, który mógł mieć związek z jego nałogiem wapowania.

U 23-latka z Indonezji wykryto guz zwany rakiem maziowym, który zabija około 70 procent ofiar.

Guz rozwinął się w tkance pomiędzy płucami, wypychając serce na bok i uniemożliwiając mu prawidłowe pompowanie krwi.

Pacjent palił e-papierosy przez około pięć lat, co doprowadziło do problemów zdrowotnych, które nękały go przez trzy miesiące, zanim postawiono mu diagnozę.

Wykazano, że wapowanie potencjalnie zwiększa ryzyko zachorowania na raka, choć lekarze nie mogą potwierdzić, czy miało to związek z nowotworem nowego pacjenta.

Młody mężczyzna trafił do szpitala z utrzymującą się przez około dwa miesiące dusznością, która nasiliła się w pozycji leżącej, a także utrzymującymi się przez trzy miesiące bólami w klatce piersiowej i kaszlem.

W tym czasie schudł także 11 funtów.

Badanie fizykalne wykazało, że miał ogólne osłabienie, asymetryczny kształt klatki piersiowej, zmniejszone wibracje odczuwalne przez ścianę klatki piersiowej w prawej górnej części klatki piersiowej, tępy dźwięk podczas pukania w prawą górną część klatki piersiowej oraz zmniejszone odgłosy oddechu w tym samym obszarze.

Jego lekarze rozpoczęli serię badań obrazowych, w tym zdjęć rentgenowskich i tomografii komputerowej.

Jedno badanie wykazało guz po prawej stronie klatki piersiowej, w pobliżu płuc. Inne wykazało, że stała masa uciskała żyły płucne, lewą stronę serca, kluczową tętnicę prowadzącą do prawego płuca i prawy środkowy płat płuca.

Guz miał długość dużej tabletki, szerokość talerza obiadowego i wysokość średniego melona.

Jego serce również było otoczone płynem, a węzły chłonne były powiększone. Ucisk różnych struktur w klatce piersiowej mężczyzny ograniczył dopływ tlenu do płuc, co doprowadziło do trudności w oddychaniu i zaburzeń pracy serca.

Lekarze stwierdzili: „Mięsak maziowy makroskopowo pojawia się jako dobrze określona masa o zmiennej wielkości, wahającej się od 5 do 23 cm [about two to nine inches]o konsystencji od miękkiej do twardej i naciekającym otaczające tkanki.

„Ostateczne rozpoznanie mięsaka maziowego może stanowić wyzwanie, nawet po pobraniu próbki tkanki. Immunohistochemia może być pomocna, ale niewystarczająca, ponieważ guz może histologicznie przypominać inne nowotwory tkanek miękkich.

Wapowanie wiąże się z większym ryzykiem raka płuc. Chociaż nie wytwarza dymu zawierającego substancje rakotwórcze w taki sam sposób jak papierosy, płyn w e-papierosach zawiera substancje zagęszczające i metale ciężkie, które uszkadzają tkankę płuc.

W zeszłym roku w Korei Południowej w badaniu przeprowadzonym w Korei Południowej przeanalizowano dane zdrowotne 4,3 miliona byłych palaczy i stwierdzono, że ryzyko śmierci z powodu raka płuc w przypadku osób, które przerzuciły się na waporyzatory, było dwukrotnie wyższe w porównaniu z osobami, które przerzuciły się na waporyzatory.

W innym badaniu, tym razem przeprowadzonym przez University College London i Uniwersytet w Innsbrucku w Austrii, przeanalizowano ponad 3500 wymazów z policzków palaczy i użytkowników waporyzatorów.

Odkryli, że komórki nabłonkowe – które zazwyczaj wyścielają narządy i często są miejscem początku raka – w jamie ustnej wykazały u palaczy znaczne zmiany ziarniste.

Podobne zmiany zaobserwowano w komórkach użytkowników e-papierosów, którzy wypalili w życiu mniej niż 100 papierosów tytoniowych.

Pacjent przeszedł operację usunięcia guza, zwaną resekcją. Następnie musiał przejść trzy rundy chemii.

Mięsak maziowy jest uważany za rzadki i stanowi około 8% nowotworów tkanek, a jednocześnie stanowi 15–20% przypadków u młodzieży i młodych dorosłych.

Na każdy milion osób w USA u jednej do dwóch osób rocznie diagnozuje się mięsaka maziowego.

Lekarze powiedzieli: „Ze względu na rzadkość występowania błędy diagnostyczne są częste. Histologicznie mięsak maziowy może wykazywać różne wzorce wzrostu… co stanowi wyzwanie diagnostyczne, zwłaszcza w rzadkich lokalizacjach.

Rokowanie w przypadku tego typu nowotworu jest na ogół złe – szacuje się, że 37 procent pacjentów przeżywa po pięciu latach.

Po trzech cyklach chemii ocena pacjenta wykazała, że ​​guz się zmniejszył, a płyn wokół płuc zniknął.