Trzy lata temu w Tokio Pidcock został pierwszym Brytyjczykiem, który zdobył medal olimpijski w przełajowym rowerze górskim i od tego czasu pokazał swój niesamowity talent, zdobywając tytuły mistrza świata i Europy w tej dyscyplinie, podczas gdy na szosie wygrał etap Tour de France, a także Strade Bianche i Amstel Gold Race, a także był mistrzem świata w przełajach.
W sobotę przybył na wzgórze Elancourt – najwyższy punkt w regionie paryskim (231 m n.p.m.) jako faworyt do złota.
W poprzednich dniach opisywał kurs jako „trochę nijaki”, ale teraz nie będzie to miało znaczenia.
Po powolnym starcie Pidcock szybko przedarł się na czoło stawki, ale przebicie opony na trzecim okrążeniu i wolniejsza niż idealna zmiana koła po pozornym zaskoczeniu zespołu sprawiły, że spadł w rankingach na dziewiąte miejsce.
To sprawiło, że stracił 39 sekund do francuskiego lidera Koretzky’ego, który sam pozostawał na czele, ku uciesze kibiców gospodarzy, którzy kibicowali mu przy każdym naciśnięciu pedału.
Jednak co zaskakujące, Pidcock zaczął zmniejszać przewagę i po piątym z ośmiu okrążeń wycofał się do grupy – walcząc także z Aldridge’em – o brąz, a na czele stanął Alan Hatherly z Republiki Południowej Afryki, który zdobył srebrny medal.
Jednak Pidcock nigdy nie zamierzał zadowolić się najniższym stopniem podium.
Na siódmym okrążeniu tracił do Koretzky’ego zaledwie pięć sekund, dzięki czemu dogonił go i szedł łeb w łeb przed ostatnią przejażdżką po torze o długości 4,4 km.
Ale potem Koretzky wykorzystał swój moment i zaskoczył prowadzącego Brytyjczyka, który przejął prowadzenie na czele przed ostatnim zjazdem.
Rycząc dalej, wyglądało na to, że Francuz tym razem nie odda swojego prowadzenia. Ale nigdy nie wykluczaj Pidcocka.
Schodząc, ominął drzewa, skręcając, aby obrać inną ścieżkę do Koretzky’ego – decyzja, która opłaciła się, zapewniając mu gigantyczne zwycięstwo, z wyciągniętymi ramionami, gdy przekroczył linię mety dziewięć sekund przed Koretzky’m.
Brąz przypadł Hatherly’emu ze stratą kolejnych dwóch sekund.
