Autyzm to trwająca całe życie niepełnosprawność rozwojowa, która wpływa na zachowanie ludzi w szerokim zakresie.
Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom osoby autystyczne mogą mieć problemy z umiejętnościami społecznymi, emocjonalnymi i komunikacyjnymi.
Inni mogą uważać jasne światło lub głośne dźwięki za przytłaczające i stresujące lub wykazywać powtarzalne zachowania.
Autyzm nie jest chorobą ani chorobą.
Jak powszechne jest to zjawisko?
Szacuje się, że w Wielkiej Brytanii u około 700 000 osób, w tym dorosłych i dzieci, zdiagnozowano autyzm.
Według badania Uniwersytetu w Newcastle opublikowanego w 2021 r. około jedno na 57 (1,76%) dziecka w Wielkiej Brytanii ma spektrum zaburzeń.
W USA Centra Kontroli i Zapobiegania Chorobom szacują, że 5,4 miliona dorosłych, czyli około 2,2 procent populacji, ma autyzm.
Osoby ze wszystkich narodowości, o różnym pochodzeniu kulturowym, religijnym i społecznym mogą mieć autyzm.
Jednak wskaźniki są nawet pięciokrotnie wyższe u mężczyzn i chłopców.
Dokładna przyczyna pozostaje niejasna, ale niektóre badania sugerują, że chłopcy są bardziej narażeni na różnorodne genetyczne przyczyny autyzmu.
Naukowcy uważają również, że wiele dziewcząt może „unikać radaru”, ponieważ mają trudności z postawieniem diagnozy, diagnozę otrzymują w późnym wieku lub błędnie diagnozuje się u nich choroby inne niż autyzm.
Czy istnieją różne typy?
Wcześniej autyzm dzielono na różne diagnozy, w tym zespół Aspergera, zaburzenie autystyczne, zespół Kannera, autyzm dziecięcy, autyzm atypowy i całościowe zaburzenie rozwoju niewymienione gdzie indziej (PDD-NOS).
Ponieważ każda diagnoza miała wspólne cechy autyzmu, zastąpiono ją zaburzeniem ze spektrum autyzmu, które jest obecnie ogólnym terminem tej grupy.
Jednak niektóre osoby z rozpoznaniem zespołu Aspergera nadal decydują się na używanie tego terminu.
Według National Autistic Society osoby z zespołem Aspergera nie mają trudności w uczeniu się, jakie ma wiele osób z autyzmem. NHS twierdzi, że niektórzy nazywają to „autyzmem wysokofunkcjonującym”.
Co to powoduje?
Pomimo lat badań naukowcy nie wiedzą, co powoduje autyzm.
Zamiast tego badania sugerują, że może rozwinąć się na skutek połączenia wpływów genetycznych i środowiskowych.
Pod koniec lat 90. XX wieku pojawiły się obawy dotyczące możliwego związku między szczepionkami MMR a autyzmem.
Jednak od tego czasu liczne badania naukowe wykazały, że nie ma żadnego związku między szczepionkami – ani którymkolwiek z ich składników – a autyzmem.
Złe rodzicielstwo również nie jest przyczyną.
