Eksperci ostrzegają, że połknięcie gumy do żucia może spowodować dziwną i niepokojącą chorobę.
Może gromadzić się w układzie pokarmowym i twardnieć, tworząc „kamienną masę” zwaną bezoarem, jak mówią, a żucie innych niestrawnych substancji, takich jak włosy, również może zwiększać ryzyko.
W opisie przypadku opublikowanym w tym miesiącu przez ekwadorskich lekarzy opisano, że 24-letnia kobieta przeszła zabieg usunięcia z brzucha kolosalnej masy włosów o długości 16 cali, mniej więcej wielkości piłki plażowej.
Według dr Dana Baumgardta, eksperta w dziedzinie farmakologii i neurologii na Uniwersytecie w Bristolu, w Wielkiej Brytanii miał miejsce podobny przypadek siedmioletniej dziewczynki z Newcastle, której usunięto z brzucha masę włosów wielkości piłki do krykieta.
I chociaż jedzenie warzyw i owoców jest zazwyczaj dobre, czasami z niestrawnych części tych produktów, takich jak celuloza, mogą tworzyć się bezoary.
Doktor Baumgardt powiedziała, że nie tylko włosy mogą stanowić podstawę bezoara, przyczyną jest także guma do żucia (zdjęcie stockowe)
Pisanie na stronę internetową, Rozmowa– stwierdził dr Baumgardt persymony, szczególnie niedojrzałe, miały tendencję do tworzenia bezoarów ze względu na wysoką zawartość garbników, substancji chemicznej naturalnie występującej w roślinach.
Jednak dr Baumgardt dodał inne produkty spożywcze, a nawet produkty niebędące żywnością, które również powodują ich powstawanie – choć ogólnie rzecz biorąc, przypadki były rzadkie.
„Włókna owocowe i roślinne, mleko, leki i gumy (takie jak połknięta guma do żucia) mogą tworzyć niestrawną masę w żołądku, natomiast spożycie materiałów nieorganicznych, takich jak papier, styropian i tworzywa sztuczne, może również powodować bezoary” – stwierdził.
Kompulsywne spożywanie niejadalnych przedmiotów, takich jak włosy, papier, piasek, w medycynie nazywa się pica.
Małe dzieci, a także dorośli z trudnościami w uczeniu się należą do najczęstszych osób cierpiących na pica, ale czasami może rozwinąć się u dorosłych pod wpływem stresu lub przymusu psychicznego lub z niedoborem żelaza lub cynku w diecie.
U kobiet w ciąży może również rozwinąć się pica, co uważa się za reakcję na poszukiwanie przez organizm określonych rodzajów składników odżywczych.
Dr Baumgardt powiedziała, że chociaż wiele bezoarów przybiera kamienny wygląd, niektóre, szczególnie te wykonane z włosów, mogą bardziej przypominać „warkocz”, co dało początek określeniu „zespół Roszpunki”, nazwanemu na cześć baśniowej księżniczki o długich włosach.
Bezoary mogą latami zalegać w układzie pokarmowym, gdyż jeśli nie blokują i nie utrudniają prawidłowego funkcjonowania narządów, nie powodują żadnych objawów, które mogłyby zaalarmować lekarza lub członków rodziny o ich istnieniu.
Mogą jednak powodować wiele problemów, w tym nudności, bóle brzucha, wymioty, wrzody, a nawet krwawienie wewnętrzne.
Persymony, szczególnie niedojrzałe, miały tendencję do tworzenia bezoarów ze względu na wysoką zawartość garbników, substancji chemicznej naturalnie występującej w roślinach.
Substancją często używaną do zmiękczania bezoarów w celu dalszej interwencji są ciemne napoje gazowane, takie jak Coca-Cola lub Pepsi
Dr Baumgardt powiedziała, że w takich okolicznościach do usunięcia można zastosować endoskop – małe narzędzie przymocowane do elastycznej kamery – jeśli jest wystarczająco małe.
Większe bezoary mogą wymagać połknięcia roztworu w celu rozpuszczenia materiału, z którego są wykonane, lub operacji. Opcje tego większego zależą od połkniętego materiału i tego, gdzie dokładnie znajduje się bezoar u pacjenta.
Substancją często używaną do zmiękczania bezoarów w celu dalszej interwencji są ciemne napoje gazowane, takie jak Coca-Cola lub Pepsi.
Według artykułu opublikowanego w Praktycznej Gastroenterologii w 2021 roku lekka kwasowość spowodowana napojami gazowanymi i dwutlenkiem węgla pomaga w rozbijaniu niektórych rodzajów bezoarów.
Zwykle osiąga się to poprzez podanie pacjentowi trzech litrów do spożycia w ciągu 24 godzin.
Chociaż systematyczne przeglądy medyczne tej techniki wykazały, że stosowanie napojów gazowanych jest skuteczne jedynie w 23–60,6% przypadków, w zależności od rodzaju bezoaru, niski koszt i niski poziom ryzyka tej interwencji oznacza, że często podejmuje się takie próby.
Dr Baumgardt radzi osobom, które obawiają się bezoarów lub są na nie podatne, aby unikały następujących pokarmów i zachowań.
„Unikaj pokarmów o podwyższonym ryzyku, takich jak persimmon, seler, dynia, suszone śliwki i łupiny nasion słonecznika – i dokładnie przeżuwaj jedzenie przed połknięciem. Unikaj połykania niestrawnych produktów nieżywnościowych, w tym włosów, i zasięgnij porady lekarza, jeśli niepokoi Cię stan pica” – powiedział.
Szacunki dotyczące bezoarów w populacji są różne, ale uważa się je za bardzo rzadkie.
Niektóre badania wskazują, że wskaźnik ten wynosi od 0,07 do 0,4 procent populacji, mniej więcej od jednej na 250 osób lub mniej niż jedna na 1000.
Inni twierdzą, że większość ośrodków specjalizujących się w gastroenterologii, leczących choroby układu trawiennego, odnotowuje średnio tylko 2,5 przypadków rocznie, a liczba ta może wzrosnąć do 16,5 rocznie w krajach o dużym spożyciu pokarmów takich jak persimmon.
