Wydaje się, że też to robisz w swoich filmach – zawiązujesz wszystko kokardą, zapewniasz widzom satysfakcjonujące zakończenie. Czy powinniśmy oczekiwać tego samego od Podły?
Dużo myślałem o czym Czarnoksiężnik z Krainy Oz oznacza. To amerykańska bajka, podążać żółtą ceglaną drogą. Na końcu jest ktoś, kto spełni pragnienia twojego serca, ale musisz się wykazać. A jednak ładnie zawarte historie tak naprawdę nie istnieją. Życie po prostu toczy się dalej. W mojej obecnej pracy staram się niemal przeanalizować koncepcję szczęśliwych zakończeń. Zwłaszcza z Podły, co dotyczy tego, jak niewygodna jest zmiana dla miejsca takiego jak Oz, w którym chodzi o bycie szczęśliwym. Czasami złość, jaką przynosi Elphaba – frustracja, smutek – jest konieczna, aby mogły powstać nowe rzeczy. Jedynym sposobem jest wyrażenie tego, jak inni nas skrzywdzili i jak my mogliśmy zranić innych. To było bardzo osobiste dla wszystkich na planie. Elphaba wypowiada słowa: „Coś się we mnie zmieniło. Coś jest nie tak.” Te słowa uświadomiły mi, że muszę teraz zrobić ten film. Część 1 to decyzja, aby wstać, a Część 2 to, co dzieje się, gdy wstajesz. To staje się dużo bardziej skomplikowane.
[As Chu and I are talking, his mother appears in the banquet hall to kiss her son on the forehead. She’s a spry, slender woman with short, gray hair. Chu says, “Hi, Mom! Love you.” She turns to me and says, “Now, he won’t disappear. When you kiss your kids, they don’t disappear.” I choke up. Chu says to his mother, “We’re in the middle of a meeting. I was trying to stay focused here.” She waves off his concern and leaves as quickly as she appeared.]
Kocham to, że przyszła cię pocałować.
Nie poprawiła mi włosów. To dobrze. Albo powiedz, że jestem gruba.
Wiem, prawda? Dla azjatyckich krewnych zawsze jesteśmy grubi, nawet jeśli nie jesteśmy. Jesteś dobrym kucharzem?
Nie, jestem okropny.
Ale dorastałeś w restauracji.
Kiedy ludzie będą dla ciebie gotować, kiedy nauczysz się gotować? Chociaż kiedy gotuję, myślę, że byłbym dobry, gdybym się tylko skupił. Powiem żonie: „Myślę, że coś kombinuję”. Ona na to: „Nie”. Zdecydowanie uwielbiam nakrywać do stołu, zapraszać gości, a potem przynosić każde danie i rozmawiać o nim. Ale nie, nie jestem dobrym kucharzem.
Jedzenie jest jak postać z Twoich filmów. Scena targowiska straganów w Szalenie bogaci Azjaci sprawiło, że zapragnąłem pojechać do Singapuru. Oczywiście, uwielbiam Twoje numery taneczne, zwłaszcza choreografię Na Wzgórzach. Scena, w której tańczą wzdłuż ściany budynku, daj spokój.
Brałem stepowanie, ale nie jestem świetnym tancerzem. Nigdy byś mnie nie zobaczył i nie powiedział: „Ten facet powinien tak dalej robić!” Nie, ale przyjaźniłam się ze świetnymi tancerzami. Wiem, co chcą wyrazić. Jeśli B-boy upadnie i zacznie się kręcić, nie kręć się z nim. Niech niesie. To nie znaczy, że nie mam koncepcji, ale w wielu przypadkach będzie ona napędzana przez taniec.
