Negocjacje między przywódcami UE rozpoczynają się w Brukseliniedawne wiadomości od premier Włoch Giorgii Meloni i źródeł jej rządu groziły odrzuceniem – prawdopodobnie w formie wstrzymania się od głosu – kandydatury przewodniczącej Komisji Ursuli von der Leyen na drugą kadencję.
Oficjalne źródła sugerują, że Włochy mogą nie poprzeć nadchodzących propozycji dotyczących najważniejszych stanowisk pracy w UE – „w tym momencie nic nie jest pewne” – jeśli dwudniowy szczyt w Brukseli nie dostarczy konkretnych gwarancji w takich kwestiach jak obronność, inwestycje krytyczne i migracja – związane z programem strategicznym bloku na najbliższe pięć lat.
Jednak to słowa Meloni lepiej wyjaśniają rzeczywiste ryzyko leżące u podstaw jej obecnego, twardego stanowiska dyplomatycznego.
Włochom należy przyznać rolę, która „słusznie do nas należy” – Meloni powiedziała parlamentowi narodowemu w środę (26 czerwca), „bez błagania o to”.
Odkurzenie eurosceptycznej retoryki i przyniesienie rezultatów
W ciągu kilku tygodni po wynikach wyborów do Parlamentu Europejskiego rodzina polityczna Meloniego (ECR) odwróciła się od potencjalny twórca króla najważniejszych ról i kluczowych tek w nadchodzącym mandacie UE do wykluczenia z negocjacji – ponieważ trzem tradycyjnym grupom centrowym (PPE, S&D i Liberałowie) udało się zgromadzić wystarczająco dużą większość bez konieczności poszukiwania sojuszu z odległymi -właściwe partie.
Po dwóch latach łagodzenia postawy swojej i swojej partii wobec Brukseli ten powyborczy ostracyzm skłonił Meloni do powrotu do swojej pierwotnej eurosceptycznej narracji.
Taki przekaz, który powiela na poziomie UE jej tradycyjną retorykę „słabszych” polegającą na obronie interesów zwykłych ludzi, teraz przynosi większe korzyści jej populistycznej polityce, ponieważ umożliwia jej nastawienie „obywateli” przeciwko niedemokratycznej oligarchii brukselskich biurokratów.
Oprócz przewodzenia ECR Meloni jest przede wszystkim szefem Fratelli D’Italia, partii, która konsekwentnie krytykowała UE jako grupę żądnych władzy i autorytarnych elit, dalekich od interesów tych, którymi rządzą .
Doskonale streściła to przesłanie, zwracając się do włoskiego parlamentu na początku tego tygodnia. „Logikę konsensusu przyćmiewają decyzje zakulisowe, gdzie kilku decyduje za wszystkich” – stwierdziła, dodając, że kwestionowała tę logikę „w imieniu włoskiego rządu”.
„Nie jestem zaskoczony, że takie podejście pojawiło się przed, w trakcie i po kampanii wyborczej” – stwierdziła Meloni. „Żaden prawdziwy demokrata wierzący w suwerenność ludu nie może uznać tego za akceptowalne”.
Przesłanie doskonale pokrywa się z tym, co jej bliski partner polityczny, węgierski Viktor Orbán, przekazał na początku tego miesiąca, kiedy powiedział:pierwsze rozmowy przywódców UE po wyborach europejskich zignorował „wolę narodu europejskiego”.
Od czasu objęcia urzędu w 2022 r. partia Meloni nie tylko nie porzuciła swojej antyunijnej retoryki, ale jedynie dokonała strategicznej przebudowy.
W rzeczywistości wybrani przez nią ministrowie dzięki swoim wizytom w Brukseli zbudowali udaną narrację, skupioną wokół przesłania o przyniesieniu solidnych rezultatów, przedkładających interesy Włoch nad interesy UE.
Na przykład podczas niedawnych negocjacji w sprawie przepisów UE dotyczących obowiązków korporacji w zakresie zrównoważonego rozwoju w łańcuchu dostaw Włochy zainicjowały dążenie do wprowadzenia znaczących poprawek na późnych etapach procesu legislacyjnego.
W tamtym czasie Adolfo Urso, minister ds. biznesu w rządzie Meloni, przechwalał się sukcesem Włoch w wykolejaniu prawa poprzez ponowne otwarcie negocjacji i inicjowanie kompromisów z innymi krajami w równoległych sprawach, które również miały znajdować się na ostatnim etapie przed oficjalnym Pieczęć UE – w tym konkretnym przypadku przepisy dotyczące odpadów z tworzyw sztucznych.
Ta strategia przetasowań politycznych podejmowana w ostatniej chwili – powiedział prasie w Brukseli w przesłaniu skierowanym przede wszystkim do krajowej publiczności Włoch – pomogła Włochom objąć główną rolę polityczną przy stole UE.
Czego chce Meloni
Dla Meloniego oznacza to tym razem przyniesienie wyników na własnym stadionie zapewniając swojemu krajowi „jeszcze lepszą” reprezentację niż w ustępującej kadencji – gdzie Paolo Gentiloni sprawuje tekę gospodarczą w Komisji – powiedziała włoskiemu parlamentowi.
Źródła rządowe podają, że rozważa stanowisko wiceprezydenta, które umożliwiłoby nadzór „nad dwoma lub trzema sektorami” – powiązane z odpowiednimi portfelami, takimi jak „konkurencja, handel, sektor finansowy” [or] polityki przemysłowej” – przy czym Rzym zamierza mianować na to stanowisko Ministra Spraw Europejskich Raffaele Fitto.
W kluczowych kwestiach kraj ten chce mieć wpływ na politykę UE, migrację i politykę ekologiczną, sądząc po wystąpieniu Meloniego w parlamencie.
Utrzymywała, że Włochy stworzyły precedens w kwestii migracji dla Europy, wskazując na fakt, że większość państw członkowskich podpisała niedawno i wysłała do Komisji Europejskiej petycję o naśladowanie włoskiego modelu porozumienia z Albanią.
Jej zdaniem należy powtórzyć „memoranda z Egiptem i Tunezją”, które Komisja niedawno podpisała, a punkt ciężkości przesunąć z „redystrybucji” na podejście polegające na eksternalizacji, „jak podkreślono w niedawnym liście von der Leyen do przywódców UE”.
Kolejnym kluczowym polem bitwy dla Meloni jest wniesienie „zdrowego rozsądku i pragmatyzmu” do Zielonego Ładu, w którym twierdzi ona, że trzymanie się obecnej ścieżki zignorowałoby wolę obywateli wyrażoną w głosowaniu 9 czerwca.
„Nikt nigdy nie zaprzeczył, że pojazdy elektryczne mogą być częścią rozwiązania na dekarbonizację transportu, ale nie ma sensu wprowadzać od 2035 roku zakazu produkcji samochodów z silnikiem diesla i benzyny, skazując się tym samym na nowe strategiczne zależności, jak w przypadku chińskich pojazdów elektrycznych .”
„Popieranie przeciwnego poglądu było po prostu ideologicznym szaleństwem, które będziemy pracować nad skorygowaniem” – stwierdziła.
Ogólnie stwierdziła, że wiele przepisów wymaga rewizji, aby UE nie była już „biurokratycznym gigantem” odległym od obywateli, o czym świadczy wstrzymanie się wyborców.
Aby rozwiązać ten problem, Meloni zaproponował utworzenie „specjalnej delegacji ds. odbiurokratyzacji”, aby wyeliminować biurokrację, która obecnie karze przedsiębiorstwa w UE.
[Edited by Zoran Radosavljevic]
