Strona główna nauka/tech Znaleziono najstarsze stworzenie szablozębne, pisząc na nowo historię ewolucji ssaków

Znaleziono najstarsze stworzenie szablozębne, pisząc na nowo historię ewolucji ssaków

9
0


Rekonstrukcja Gorgonopsa z Majorki
Rekonstrukcja wyglądu gorgonopsa na terenach zalewowych permu Majorki. Źródło: Henry Sutherland Sharpe ©, pod redakcją

Wymarła grupa mięsożerców znana jako gorgonopsy, która żyła między 270 a 250 milionami lat temu, składała jaja i miała zęby szablaste. Niedawne odkrycia na Majorce sugerują odkrycie najstarszego gorgonopsa, charakteryzującego się unikalną anatomią kończyn wskazującą na sprawną lokomocję.

Gorgonopsy to wymarła grupa synapsydów, która żyła w okresie permu, między 270 a 250 milionami lat temu. Stanowią część linii ewolucyjnej, która ostatecznie doprowadziła do powstania pierwszych ssaków około 50 milionów lat później. Podobnie jak współczesne ssaki, gorgonopsy były stałocieplne, ale w przeciwieństwie do większości współczesnych ssaków składały jaja. Te mięsożerne drapieżniki były pierwszymi zwierzętami, które rozwinęły zęby w kształcie szabli, co uczyniło je dominującymi myśliwymi w swoich ekosystemach. Ich wygląd mógł przypominać psa, choć brakowało im uszu i sierści.

Odkrycie na Majorce

Na Majorce badacze odkryli szczątki małego i średniego gorgonopsa, o długości około jednego metra, w pobliżu Banyalbufar w regionie Serra de Tramuntana w Hiszpanii. Wykopaliska prowadzono podczas trzech kampanii terenowych, przynosząc imponującą liczbę skamieniałości.

„Zaskakująca jest duża liczba pozostałości kości. Znaleźliśmy wszystko, od fragmentów czaszki, kręgów i żeber po bardzo dobrze zachowaną kość udową. Tak naprawdę, kiedy rozpoczynaliśmy te wykopaliska, nie sądziliśmy, że znajdziemy na Majorce tak wiele szczątków zwierzęcia tego typu” – powiedział Rafel Matamales, kustosz Museu Balear de Ciències Naturals (MUCBO | MBCN) i pracownik naukowy w Muzeum Institut Català de Paleontologia Miquel Crusafont (ICP), a także główny autor badania.

Gorgonopsian szablozębny
Replika skamieniałości zęba szablozębnego. Źródło: Anna Solé / Instytut Català de Paleontologia Miquel Crusafont

Lokalizacja okazu na Balearach jest sama w sobie faktem niezwykłym. Znane szczątki gorgonopsów przed tym odkryciem znajdowały się na bardzo dużych szerokościach geograficznych, takich jak Rosja czy Republika Południowej Afryki. Badaczy prowadzących badania zaskoczył także jego wiek. „To prawdopodobnie najstarszy gorgonops na planecie. Ten, który znaleźliśmy na Majorce, ma co najmniej 270 milionów lat, a pozostałe wzmianki o tej grupie na całym świecie są co najmniej nieco młodsze” – zauważa Josep Fortuny, starszy autor artykułu i kierownik Computational Biomechanics and Evolution z grupy badawczej Historii Życia w ICP.

Sylwetka Gorgonopsa
Sylwetka opisywanego zwierzęcia przedstawiająca różne elementy anatomiczne odnalezione podczas wykopalisk. Źródło: Eudald Mujal / SMNS

Analiza anatomii i ruchu

Wśród wydobytych szczątków kopalnych wyróżnia się prawie kompletna noga, co umożliwiło badaczom zbadanie sposobu poruszania się zwierzęcia. W przeciwieństwie do gadów, które poruszają się bardziej po przodkach i mają bardziej rozstawione nogi, gorgonopsy miały nogi ustawione bardziej pionowo i dlatego poruszały się w sposób pośredni między gadami a ssakami. System ten jest bardziej efektywny podczas chodzenia, a zwłaszcza podczas biegania. Odzyskane zęby szablaste potwierdzają jego dietę. „Wiemy, że jest to zwierzę mięsożerne i jest to cecha charakterystyczna dla wszystkich gorgonopsów na całym świecie. Zęby szablaste są częstą cechą dużych drapieżników ekosystemowych, a to, co znaleźliśmy, prawdopodobnie występowało w środowisku, w którym żył” – podkreśla Àngel Galobart, badacz w ICP i dyrektor Museu de la Conca Dellà.

Elementy pozaczaszkowe Gorgonopsa
Replika niektórych elementów pozaczaszkowych gorgonopsa z Majorki. Źródło: Anna Solé / Instytut Català de Paleontologia Miquel Crusafont

Kiedy Majorka nie była wyspą

W okresie permu, około 270 milionów lat temu, Majorka nie była wyspą, ale była częścią superkontynentu Pangea. Leżało na równikowej szerokości geograficznej, gdzie dziś można spotkać takie kraje jak Kongo czy Gwinea. Klimat był monsunowy, z naprzemienną porą wilgotną i bardzo suchą. Stwierdzono, że miejscem znalezienia skamieniałości był obszar zalewowy z tymczasowymi stawami, w których piły gorgonopsy i inna fauna. Wśród zwierząt zamieszkujących ten ekosystem znajdowały się kaptorhinidy moradizaury, starożytna grupa roślinożernych gadów, do której Tramuntanazaur tiai należy, co mogło być częścią diety gorgonopsów.

Gorgonopsian kość udowa
Replika lewej kości udowej gorgonopsa z Majorki. Źródło: Anna Solé / Instytut Català de Paleontologia Miquel Crusafont

Bogata historia skamieniałości Balearów

Pomimo niewielkiego obszaru, jaki zajmują, Baleary mogą pochwalić się wyjątkowym zapisem kopalnym. Najbardziej zbadane i znane skamieniałości pochodzą z plejstocenu i holocenu. Jednak zapis kopalny z innych okresów jest znacznie mniej znany. Niemniej jednak odkryto niezwykłe skamieliny, takie jak najstarszy na świecie komar, którego jest prawie tysiąc gatunek amonoidów (głowonogi spokrewnieni z kałamarnicami), przodkowie koni i hipopotamów, gigantycznych rekinów i dużych raf koralowych.

Więcej informacji na temat tego odkrycia można znaleźć w artykule Naukowcy odkryli prehistorycznego drapieżnika szablozębnego, który poprzedzał dinozaury.

Odniesienie: „Wczesny–środkowy permski gorgonops śródziemnomorski sugeruje równikowe pochodzenie terapsydów” Rafela Matamales-Andreu, Christiana F. Kammerera, Kennetha D. Angielczyka, Tiago R. Simõesa, Eudalda Mujala, Àngela Galobarta i Josepa Fortuny’ego, 17 grudnia 2024 r., Komunikacja przyrodnicza.
DOI: 10.1038/s41467-024-54425-5

Oprócz Matamalesa, Fortuny i Galobarta w badaniu uczestniczyli także Eudald Mujal, badacz w Staatliches Museum für Naturkunde Stuttgart (Niemcy), Tiago Simões z Uniwersytet Princeton (USA), Christian Kammerer z North Carolina Museum of Natural Sciences (USA) i Kenneth Angielczyk z Field Museum of Natural History (USA). Badanie zostało wsparte projektem „Mallorca abans delsdinozaury: estudi dels ecosistemes Continentals del Permià i Triàsic amb especial èmfasi en les restes de vertebrats” Institut Català de Paleontologia Miquel Crusafont (ICP) i finansowanym przez Departament de Cultura i Patrimoni (Consell Insular de Mallorca) oraz program CERCA Generalitat de Catalunya.



Link źródłowy