Jak „smong” narracja wyspy Simeulue ewoluuje po tsunami

U południowych wybrzeży Acehu leży Simeulue, mała wyspa ze wspaniałą historią przetrwania. Kiedy niszczycielskie tsunami na Oceanie Indyjskim zginęło setki tysięcy ludzi w całym regionie w 2004 roku na Simeulue zginęło tylko pięć osób —niektórzy mówią, że tylko trzy.

To niezwykłe przeżycie przypisywano lokalnej mądrości zwanej smong – określeniem tsunami w języku Simeulue – która nauczyła ich czytać znaki ostrzegawcze natury i uciekać w bezpieczne miejsce.

Przekazywane z pokolenia na pokolenie od poprzedniego tsunami, które uderzyło w 1907 r– opisuje Song oznaki nadchodzącej upiornej fali: silne trzęsienie ziemi i cofanie się wody morskiej. Ta wiedza staje się przewodnikiem przetrwania, który wskazuje im natychmiastowe opuszczenie wybrzeża lub udanie się na wyższy poziom.

Dwie dekady po katastrofie w 2004 r. nasze badania pokazuje, że ta ratująca życie wiedza ulega przemianom, odzwierciedlając szersze zmiany społeczne oraz rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych. Nie jest już opowiadana wyłącznie za pomocą nafi-nafi (opowiadania ustnego), ale dostosowuje się ją do nowych kanałów, od tradycyjnych piosenek po muzykę pop, a nawet imiona dzieci.

Od tradycji do transformacji

Nasze badanie – obejmujące lata 2016–2023 i obejmujące wywiady z 18 uczestnikami – pokazuje, jak smong ewoluuje w czasie. Smong na przykład znajduje sposób nandongtradycyjne pieśni Simeulue, które teraz zawierają teksty o lokalnej mądrości ratującej życie. Lokalny artysta powiedział:

Po tsunami w 2004 roku zaadaptowaliśmy historię smongu na nandong. Stał się to nowy sposób przekazywania „smongowego” przesłania, zapewniający jego aktualność i łatwość zapamiętania.

Jeden z popularnych tekstów nandong brzmi:

„Linon uwak-uwakmo (Trzęsienie ziemi kołysze cię jak kołyską) / Elaik kedang-kedangmo (Grzmot bije jak bęben) / Kilek suluh-suluhmo (Błyskawica błyska jak twoja lampa) / Smong dumek-dumekmo (Tunami to woda do kąpieli ).”

Ale nawet gdy młodsze pokolenie Simeulue przyjęło nowoczesne wpływy, smong dotrzymał kroku. Lokalni artyści zaczęli tworzyć piosenki popowe w języku Devayan, jednym z lokalnych języków wyspy. Wpadające w ucho melodie wprowadziły smong do klas, jak zeznał 23-letni miejscowy mieszkaniec:

Po raz pierwszy usłyszałem w szkole piosenkę „smong”. Teksty były proste, ale jasne. Powiedzieli mi dokładnie, co mam zrobić, jeśli nadejdzie tsunami.

Smong jako symbol odporności

Dziś smong to coś więcej niż ostrzeżenie dotyczące bezpieczeństwa; symbolizuje siłę i tożsamość wyspy. W niektórych rodzinach smong żyje nawet w nazwach.

Jedna babcia nadała swojemu wnukowi imię „Putra Smong” (syn Smonga) w hołdzie, mówiąc

Jego imię przypomina nam o mądrości, która ocaliła nam życie.

Wyzwanie konserwacji

Pomimo transformacji zachowanie smongowej narracji stoi przed wyzwaniami, które mogą zagrozić erozji tej zwyczajowej wiedzy.

Największym wyzwaniem jest zmianę stylu życia i kultury wśród młodzieży Simeulue. Dzisiejsze młodsze pokolenie jest bardziej zaznajomione z technologią cyfrową niż z tradycjami ustnymi. Matka powiedziała,

W przeszłości nasi starsi opowiadali „smongowe” historie każdego wieczoru po modlitwach Maghrib (o zmierzchu). Teraz dzieci są zbyt zajęte swoimi gadżetami.

Globalizacja niesie ze sobą także zewnętrzne wpływy kulturowe, odwrócenie uwagi młodzieży Simeulue od lokalnego dziedzictwa. Wielu młodych ludzi dorasta z ograniczoną wiedzą na temat tradycji takich jak nafi-nafi.

Kolejnym poważnym wyzwaniem jest malejące użycie lokalnych języków, takich jak Devayan, Sigulai i Lekon w codziennych rozmowach. Ponieważ smong wywodzi się z tych języków, jego zachowanie zależy od ich dalszego używania.

Z naszych obserwacji wynika, że ​​transmisja smongowych narracji pozostaje sporadyczne. Jego rozprzestrzenianie się często zależy od inicjatyw indywidualnych lub małych grup, a czasem wymaga interwencji zewnętrznych.

Bez konkretnych wysiłków smaczna narracja może wyblaknąć i zostać zapomniana przez przyszłe pokolenia. Lokalny działacz stwierdził:

Kiedyś proponowałem zbudowanie „zaśmieconego” pomnika, który miałby przypominać młodszemu pokoleniu, ale pomysł nie został jeszcze zrealizowany.

Nadzieja na ciągłość: łączenie tradycji i nowoczesności

Starsi Simeulue mocno wierzą, że smong to dziedzictwo, które należy chronić. 80-letni starszy społeczności wyraził nadzieję, że przyszłe pokolenia będą podtrzymywać śpiew.

Dopóki istnieje historia „smong”, będziemy bezpieczni. Ale jeśli ta historia zostanie utracona, stracimy naszą najcenniejszą mądrość i skarb.

Aby utrzymać smong przy życiu, nauczyciele i liderzy społeczności patrzą w przyszłość. Niektórzy proponują włączenie smongu do szkolnego programu nauczania, tak aby każde dziecko znało jego lekcje. Nauczyciel powiedział.

„Smong” to nie tylko opowieść. To przewodnik ratujący życie, który należy przekazywać każdemu pokoleniu.

Technologia może być również ważnym środkiem zachowania rodzimego zrozumienia. Cyfrowe filmy, symulacje katastrof i interaktywne opowiadanie historii mogą przybliżyć widzom znającym się na technologii, czyniąc je aktualnymi.

Mamy nadzieję, że takie podejście połączy starą tradycję z nowoczesnymi potrzebami, a transformacja smong podkreśla, że ​​nie jest to tylko relikt przeszłości. Jej narracja musi ewoluować, aby dostosować się do czasów, zapewniając, że jej cenna wiedza pozostanie żywa w obliczu zmian społecznych.

W obliczu ciągłego zagrożenia katastrofą, zwłaszcza w Indonezyjskim Pierścieniu Ognia, smong oferuje cenną lekcję na temat tego, jak zachowanie lokalnej mądrości może stanowić podstawę gotowości na wypadek katastrofy.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.