Były reprezentant Francji Diarra (obecnie 39 lat) toczy serię batalii prawnych, odkąd klub rozwiązał jego kontrakt z Lokomotiwem Moskwa w 2014 roku.
Po sporze z menadżerem Leonidem Kuczukiem Lokomotiv zarzucił Diarrie, że odmówił stawienia się na treningu lub zaakceptowania niższej pensji i zwolnił go na trzy lata przed planowanym wygaśnięciem umowy.
W 2016 roku orzeczenie FIFA – poparte przez Sportowy Trybunał Arbitrażowy (Cas) – uznało Diarrę za odpowiedzialnego za złamanie umowy, nakazując mu zapłatę 10 mln euro (8,4 mln funtów) na rzecz Lokomotiwu i zawieszając go w zawodowej piłce nożnej na 15 miesięcy .
Kiedy Diarra następnie zgodziła się na dołączenie do Charleroi, klub domagał się zapewnień, że nie będzie zobowiązany do zapłaty Lokomotiwowi żadnego odszkodowania.
FIFA następnie odmówiła wydania Charleroi ITC, wymaganego przez kluby na całym świecie do rejestracji nowo podpisanego zawodnika, więc umowa upadła.
Prawnicy Diarry kwestionowali tę konkretną zasadę, zgodnie z którą klub chcący pozyskać zawodnika ponosi wspólną odpowiedzialność za odszkodowanie na rzecz byłego klubu zawodnika i naraża się na sankcje sportowe w przypadkach, gdy poprzedni kontrakt zawodnika został rozwiązany bez uzasadnionej przyczyny.
Zakwestionowali także przepis, który pozwala stowarzyszeniu krajowemu byłego klubu zawodnika na wstrzymanie ITC w przypadku sporu, co ich zdaniem również utrudniało to posunięcie.
Sąd orzekł, że FIFA nie powinna mieć możliwości korzystania z systemu ITC w celu uniemożliwiania graczom, którzy złamali umowę, przemieszczania się i pracy w wybranym przez siebie miejscu.
Niektóre zasady transferowe FIFA będą musiały zostać zmienione, aby zachować ważność w UE.
