Badania archeologiczne odkrywają najstarszy na świecie dowód manipulacji rogami zwierząt gospodarskich

Archeolodzy dr Wim van Neer, dr Bea De Cupere i dr Renée Friedman przeprowadzili badania opublikowany badanie najwcześniejszych dowodów modyfikacji rogów u zwierząt gospodarskich w Journal of Archaeological Science.

Naukowcy znaleźli najstarsze fizyczne dowody modyfikacji rogów zwierząt gospodarskich i pierwsze dowody na taką modyfikację w przypadku owiec. Sześć owiec odkrytych w elitarnym kompleksie pochówku w Hierakonpolis w Górnym Egipcie (ok. 3700 p.n.e.) wykazywało ślady deformacji, co stanowi kolejny element historii modyfikacji rogów w Afryce, która ograniczała się głównie do bydła.

„To najwcześniejszy fizyczny dowód modyfikacji rogów u zwierząt gospodarskich. Praktyka ta istniała również u bydła, ale w tym wczesnym okresie została potwierdzona jedynie przedstawieniami w sztuce naskalnej” – mówi dr van Neer.

Owce zostały po raz pierwszy sprowadzone do Egiptu z Lewantu około VI tysiąclecia p.n.e., a już w V tysiącleciu p.n.e. stały się jednym z najważniejszych zasobów bydła w Egipcie. Przedstawiano je na dzbanach, rzeźbionych płaskorzeźbach i naczyniach rytualnych. Z tych przedstawień wiadomo, że najwcześniejsze owce w Egipcie należały do ​​odmiany korkociągowo-rogowej.

Te owce z rogami korkociągów zostały później zaadoptowane do hieroglifów i stały się częścią ikonografii religijnej w postaci bóstw baranich z rogami korkociągów. Jednak w Państwie Środka w Egipcie zaczęły pojawiać się owce amonowe. Owce te charakteryzowały się rogami w kształcie półksiężyca, skierowanymi do tyłu. Ostatecznie te owce amonowe całkowicie zastąpiły wariant z korkociągiem.

W miejscu Hierakonpolis, około 100 km od współczesnego Luksoru, odkopywano elitarny kompleks grobowy. Tutaj elity miasta zostały pochowane w wyszukanych grobowcach wraz z dzikimi, a czasem egzotycznymi zwierzętami, w tym bydłem, kozami, krokodylami, strusiami, lampartami, pawianami, dzikimi kotami, słoniami, bawolcami, hipopotamami i turami.

Wśród zwierząt, z którymi je pochowano, znajdowały się także owce. W grobowcach 54, 61 i 79 badacze odkryli czaszki sześciu osób, których rogi zostały zmodyfikowane. Należą do nich rogi, które zostały całkowicie usunięte lub skierowane do tyłu lub równolegle i do pewnego stopnia w górę.

Dalsze badanie szczątków wykazało również, że niektóre z tych owiec zostały wykastrowane, na co wskazuje wydłużony wygląd ich kości i obecność niezrośniętych kości, co czyni je większymi niż ich niekastrowane odpowiedniki.

Stwierdzono, że modyfikacja rogów nastąpiła w wyniku złamania, czyli procesu, w wyniku którego czaszka u podstawy rdzenia rogowego została złamana, przestawiona i związana razem na kilka tygodni, aż do zagojenia się złamań.

Ustalono to na podstawie wgłębień stwierdzonych u nasady rdzeni rogów i niezwykle cienkiej kości w tym obszarze (będącej zwykle wynikiem złamań), a także zwężeń stwierdzonych po bokach rdzeni rogów, co było zgodne z przywiązany, aby utrzymać rogi na miejscu.

Różne afrykańskie grupy rolników i pasterzy, w tym Pokot z Kenii, nadal stosują tę samą metodę modyfikowania rogów. Zwykle robią to swoim kozom, gdy mają około jednego roku.

Zapytany, dlaczego elita Hierakonpolis miałaby chcieć modyfikować rogi swoich owiec, dr van Neer wyjaśnił: „To znak, że władcy pochowani na elitarnym cmentarzu chcieli pokazać swoją władzę nie tylko poprzez hodowlę dzikich i zwierząt egzotycznych (pawiany, słonie, hipopotamy, krokodyle, tury…), ale także poprzez modyfikację ich zwierząt domowych.

„Owce zostały wykastrowane, dzięki czemu były większe od przeciętnych owiec hodowanych na spożycie. Ponadto zmieniono ich kształty, wpychając rogi do góry lub usuwając je. Były to więc po prostu dwa różne sposoby nadawania „zwykłym” zwierzętom „wyjątkowego charakteru”. .”

Modyfikując rogi owiec, nie tylko nabrały one innego wyglądu, ale być może mogły symbolizować zdolność elity do kontrolowania i manipulowania samą przyrodą. Koncepcja ta była niezwykle ważna w predynastycznym Egipcie i znajduje odzwierciedlenie w pozyskiwaniu i pochówku niebezpiecznych i dzikich zwierząt, takich jak słonie i pawiany.

Naukowcy sugerują również, że zmodyfikowana owca mogła mieć na celu przywołanie addaxu (Addax nasomaculatus) z jego wyprostowanymi, spiralnymi rogami, które często uważa się za symbolizujące odnowę życia i porządku nad chaosem.

Pewne jest, że owce te były wyjątkowe i prawdopodobnie nie były hodowane w celu spożycia, o czym świadczy ich kastracja, a także ich wiek (6–8 lat), co byłoby niezwykłe, ponieważ większość owiec hodowanych na spożycie jest poddawana ubojowi przez wiek 3 lat.

Naukowcy będą kontynuować wykopaliska w Hierakonpolis, a dr van Neer zauważył: „Będziemy mieć oczy otwarte na inne przykłady modyfikacji rogów na terenie Hierakonpolis; w szczególności chcemy wiedzieć, czy modyfikację rogów praktykowano również u bydła i kozy.”

© 2024 Sieć Science X