Nowa definicja bogactwa i wykorzystanie innowacji technologicznych na rzecz bardziej zrównoważonej przyszłości

W miarę nasilania się światowego kryzysu klimatycznego zapotrzebowanie na innowacyjne i skalowalne rozwiązania staje się coraz pilniejsze. W niedawnym artykule opublikowany W Granice w energetycelaureat Nagrody Nobla dr Steven Chu z Uniwersytetu Stanforda i Qi Wang z Rady ds. Zielonej Energii między Stanami Zjednoczonymi a Chinami przedstawiają kluczowe postępy technologiczne i pilną potrzebę zmiany paradygmatu w sposobie, w jaki społeczeństwa definiują postęp i „bogactwo”. Ich prace oferują plan działania dotyczący rozwiązania problemu emisji gazów cieplarnianych (GHG) przy jednoczesnym wspieraniu zrównoważonego rozwoju.

Autorzy podkreślają rosnącą liczbę dowodów na zmiany klimatyczne spowodowane działalnością człowieka, wskazując na rosnące emisje gazów cieplarnianych i ich kaskadowy wpływ na ekosystemy i społeczeństwa. Przy emisji sięgającej 52 gigaton CO₂ równoważnego do roku 2023, dr Chu ostrzega: „Nie tylko stoimy przed wyzwaniem; prowadzimy wojnę ze zmianami klimatycznymi. Aby zabezpieczyć planetę nadającą się do zamieszkania, konieczne są natychmiastowe działania transformacyjne”.

W pracy podkreślono sektory najbardziej odpowiedzialne za emisje, w tym wytwarzanie energii, transport, budownictwo i wszystkie wykorzystywane przez nas materiały, wzywając do radykalnych innowacji i zmian systemowych. „Osiągnięcie zerowej emisji netto oznacza ponowne przemyślenie niemal każdego aspektu współczesnego społeczeństwa” – twierdzi Chu.

Rolnictwo w znacznym stopniu przyczynia się do globalnych emisji, głównie poprzez podtlenek azotu uwalniany przez nawozy. Autorzy proponują „czwartą rewolucję w rolnictwie”, wykorzystując biologię syntetyczną do opracowania drobnoustrojów, które zmniejszają zależność od nawozów i poprawiają zdrowie gleby.

Ponadto w artykule zbadano potencjał upraw jako pochłaniaczy dwutlenku węgla, sugerując, że niejadalne pozostałości roślinne można zagęścić i przechowywać w celu sekwestracji atmosferycznego CO₂. Kolejnym ważnym punktem jest integracja sztucznej inteligencji z systemami czystej energii. Sztuczna inteligencja może optymalizować zużycie energii, przewidywać zapotrzebowanie i przyspieszać rozwój zaawansowanych materiałów. Autorzy ostrzegają jednak, że sama sztuczna inteligencja zużywa znaczne ilości energii i musi być bardziej wydajna oraz zasilana ekologiczną energią elektryczną.

Chociaż innowacje technologiczne mają kluczowe znaczenie, Chu i Wang twierdzą, że wartości społeczne również muszą ewoluować. Opowiadają się za przejściem od kultury „jednorazowego użytku” do kultury skupionej na możliwości ponownego użycia i zrównoważonym rozwoju. Autorzy kwestionują także tradycyjne wskaźniki ekonomiczne, takie jak PKB, proponując nową definicję „bogactwa”, która przedkłada dobrostan nad konsumpcję. „Prawdziwego dobrobytu nie mierzy się ilością, jaką konsumujemy, ale jakością naszego życia i zdrowiem naszych społeczności” – zauważa Chu.

Artykuł kończy się wezwaniem do działania skierowanym do rządów, przedsiębiorstw i osób prywatnych, aby zaangażowały się w innowacje i współpracę. Od energii odnawialnej po zrównoważone rolnictwo – rozwiązania są tak różnorodne, jak wyzwania. Sukces zależy jednak od globalnej współpracy i zbiorowego zaangażowania na rzecz zmian.