Genetyczne różnice w genie SI wpływają na spożycie i preferencje sacharozy, co może skutkować opracowaniem terapii celowanych ograniczających spożycie sacharozy i poprawiających zdrowie metaboliczne.
Badanie oferuje nowy wgląd w genetyczne preferencje żywieniowe i sugeruje możliwość wykorzystania SI jako środka selektywnego zmniejszania spożycia sacharozy w skali populacji.
Badanie prowadził dr Peter Aldiss, obecnie kierownik grupy w Szkole Medycznej Uniwersytetu im Uniwersytet w Nottinghamwraz z adiunktem Mette K Andersen w Centrum Podstawowych Badań Metabolicznych Fundacji Novo Nordisk w Kopenhadze oraz profesorem Mauro D’Amato w CIC bioGUNE w Hiszpanii i Uniwersytecie LUM we Włoszech. W projekt zaangażowani są także naukowcy z całego świata z Kopenhagi, Grenlandii, Włoch i Hiszpanii w ramach „grupy roboczej ds. sukrazy i izomaltazy”.
Rola nadmiaru cukru w wyzwaniach zdrowotnych
Dr Aldiss stwierdziła: „Nadmiar kalorii pochodzących z cukru jest uznanym czynnikiem przyczyniającym się do otyłości i cukrzycy typu 2. W Wielkiej Brytanii spożywamy 9–12% naszej diety z wolnych cukrów, takich jak sacharoza, przy czym 79% populacji spożywa do trzech słodkich przekąsek dziennie. Jednocześnie defekty genetyczne w trawieniu sacharozy powiązano z zespołem jelita drażliwego, częstym zaburzeniem czynnościowym dotykającym nawet 10% populacji.
„Teraz nasze badanie sugeruje, że zmienność genetyczna w naszej zdolności do trawienia sacharozy z diety może wpływać nie tylko na to, ile sacharozy jemy, ale także na to, jak bardzo lubimy słodką żywność”.
Zespół ekspertów rozpoczął od zbadania zachowań żywieniowych myszy pozbawionych genu SI. W tym przypadku myszy szybko zmniejszyły spożycie i preferencję sacharozy. Zostało to potwierdzone w dwóch dużych kohortach populacyjnych obejmujących 6000 osób na Grenlandii i 134 766 w brytyjskim BioBanku.
Zespół przyjął podejście nutrigenetyczne, aby zrozumieć, w jaki sposób zmienność genetyczna genu SI wpływa na spożycie i preferencje sacharozy u ludzi. Co zaskakujące, osoby z całkowitą niezdolnością do trawienia sacharozy z diety na Grenlandii spożywały znacznie mniej pokarmów bogatych w sacharozę, podczas gdy osoby z wadliwym, częściowo funkcjonalnym genem SI w Wielkiej Brytanii mniej lubiły pokarmy bogate w sacharozę.
Implikacje dla zdrowia publicznego i terapii
„Odkrycia te sugerują, że zmienność genetyczna w naszej zdolności do trawienia sacharozy z diety może wpływać na spożycie i preferencje dotyczące żywności bogatej w sacharozę, otwierając jednocześnie możliwość ukierunkowania SI w celu selektywnego zmniejszania spożycia sacharozy na poziomie populacji” – mówi dr Aldiss.
„W przyszłości zrozumienie, w jaki sposób defekty genu SI wpływają na zmniejszenie spożycia i preferencji sacharozy w diecie, ułatwi opracowanie nowych leków, które pomogą ograniczyć spożycie sacharozy w całej populacji, co poprawi zdrowie układu trawiennego i metabolicznego”.
Odniesienie: „Dysfunkcja izomaltazy sacharozy zmniejsza spożycie sacharozy u myszy i ludzi” Peter Aldiss, Leire Torices, Stina Ramne, Marit Eika Jørgensen, Mauro D’Amato i Mette K. Andersen, 13 listopada 2024 r., Gastroenterologia.
DOI: 10.1053/j.gastro.2024.10.040
