Naukowcy z Uniwersytetu w Göteborgu przedstawili naukowy dowód na to, że kraby przybrzeżne odczuwają ból, wzywając do ponownej oceny sposobu traktowania skorupiaków w świetle unijnych przepisów dotyczących dobrostanu zwierząt. Dowody te potwierdzają rozwój mniej bolesnych metod zabijania skorupiaków.
W naszym dążeniu do poprawy dobrostanu zwierząt, które spożywamy, często pomijamy niektóre stworzenia. Naukowcy z Uniwersytetu w Göteborgu skupiają się obecnie na skorupiakach dziesięcionogów, do których zaliczają się przysmaki ze skorupiaków, takie jak krewetki, homary, kraby i raki. Obecnie skorupiaki nie są chronione na mocy prawodawstwa UE dotyczącego dobrostanu zwierząt, ale według badaczy może się to wkrótce zmienić – nie bez powodu.
Wyniki ich badania opublikowano niedawno w czasopiśmie Biologiadostarcza pierwszego dowodu na to, że do mózgu krabów przybrzeżnych wysyłane są bolesne bodźce, co stanowi kolejny dowód na to, że skorupiaki odczuwają ból.
„Musimy znaleźć mniej bolesne sposoby zabijania skorupiaków, jeśli mamy je nadal jeść. Ponieważ teraz mamy naukowe dowody na to, że zarówno doświadczają bólu, jak i reagują na niego” – powiedziała Lynne Sneddon, zoofizjolog z Uniwersytetu w Göteborgu.
Kilka grup badawczych przeprowadziło wcześniej szereg badań obserwacyjnych na skorupiakach, w których poddano je uderzeniom mechanicznym, wstrząsom elektrycznym lub działaniu kwasów na tkanki miękkie, takie jak czułki. Skorupiaki te reagowały, dotykając odsłoniętego obszaru lub próbując uniknąć niebezpieczeństwa podczas powtarzanych eksperymentów, co doprowadziło badaczy do założenia, że odczuwają ból.
Receptory bólu w tkankach miękkich
Naukowcy z Uniwersytetu w Göteborgu jako pierwsi przeprowadzili badania neurobiologiczne, mierząc aktywność mózgu kraba przybrzeżnego za pomocą pomiaru EEG.
„Zaobserwowaliśmy, że krab ma jakiś rodzaj receptorów bólowych w tkankach miękkich, ponieważ zaobserwowaliśmy wzrost aktywności mózgu, gdy nałożyliśmy na tkanki miękkie kraba potencjalnie bolesną substancję chemiczną, taką jak ocet. To samo stało się, gdy zastosowaliśmy nacisk zewnętrzny na kilka części ciała kraba” – mówi Eleftherios Kasiouras, doktorant na Uniwersytecie w Göteborgu i główny autor badania.
Aktywność centralnego układu nerwowego w mózgu mierzono u krabów, gdy tkanki miękkie pazurów, czułków i nóg poddano jakiejś formie stresu. Odpowiedzi pokazują, że kraby przybrzeżne muszą odczuwać jakąś formę bólu wysyłanego do mózgu przez te części ciała. Reakcja bólowa była krótsza i silniejsza w przypadku stresu fizycznego niż w przypadku stresu chemicznego, który trwał dłużej.
Nawoływanie do humanitarnego traktowania
„To oczywiste, że wszystkie zwierzęta potrzebują pewnego rodzaju systemu bólu, aby sobie poradzić poprzez uniknięcie niebezpieczeństwa. Myślę, że nie musimy testować wszystkiego gatunek skorupiaków, ponieważ mają one podobną budowę, a co za tym idzie podobny układ nerwowy. Można założyć, że krewetki, raki i homary również mogą wysyłać do mózgu zewnętrzne sygnały o bolesnych bodźcach, które przetwarzają te informacje” – mówi Kasiouras.
Naukowcy podkreślają, że musimy znaleźć bardziej humanitarne sposoby postępowania ze skorupiakami, a nawet ich zabijania. Obecnie dozwolone jest krojenie skorupiaków żywcem, w przeciwieństwie do ssaków, które zjadamy.
„Potrzebujemy dalszych badań, aby znaleźć mniej bolesne sposoby zabijania skorupiaków” – mówi Sneddon.
Odniesienie: „Putative Nociceptive Responses in a Decapod Crustacean: The Shore Crab (Carcinus maenas)” Eleftherios Kasiouras, Peter C. Hubbard, Albin Gräns i Lynne U. Sneddon, 21 października 2024 r., Biologia.
DOI: 10.3390/biologia13110851
