Kompleksowe badanie ogólnokrajowe wykazało wyraźny związek między możliwością poruszania się po okolicy a zwiększoną aktywnością spacerową wśród mieszkańców.
Analizując dane dotyczące około 11 000 bliźniąt, badanie wykazało, że wzrost możliwości chodzenia o 55% prowadzi do wzrostu liczby minut marszu w tygodniu o 23%, co podkreśla istotne korzyści dla zdrowia publicznego dla populacji USA, która przeważnie prowadzi siedzący tryb życia.
Wpływ możliwości chodzenia na poziomy aktywności
Dodając przekonujące dowody na poparcie dzielnic, po których można spacerować, duże badanie krajowe wykazało, że środowisko zabudowane rzeczywiście może zwiększyć ilość chodzenia ludzi.
Opublikowano dzisiaj (12 grudnia) w Amerykański Dziennik Epidemiologiiw badaniu zbadano dane dotyczące około 11 000 bliźniąt, co umożliwiło badaczom uwzględnienie czynników rodzinnych i genetycznych. Odkryli, że 1% wzrost „możliwości poruszania się po okolicy” doprowadził do wzrostu liczby pieszych w okolicy o 0,42%. W większej skali zwiększenie możliwości poruszania się pieszo o 55% mogłoby skutkować o 23% większą ilością chodzenia, co odpowiada około 19 dodatkowym minutom tygodniowo na każdego mieszkańca.
Konsekwencje dla zdrowia publicznego obszarów, po których można chodzić
Główny autor badania Glen Duncan, profesor żywienia i fizjologii ćwiczeń na Washington State University, podkreślił znaczenie tych odkryć dla zdrowia publicznego w przypadku bardzo siedzącego trybu życia populacji USA.
„W populacji USA jest tak wielu ludzi, którzy nie mają wystarczającej aktywności. Gdybyśmy mogli zmienić odsetek populacji, która zdecydowała się na zwykłe chodzenie, zaobserwowalibyśmy realne korzyści zdrowotne” – powiedział Duncan, który jest także dyrektorem rejestru bliźniąt stanu Waszyngton.
Charakterystyka dzielnic, po których można spacerować
Na potrzeby badania dzielnice uznano za nadające się do spaceru na podstawie wskaźnika oceniającego gęstość ludzi, dróg i pożądanych miejsc, do których warto spacerować, takich jak sklepy, parki, restauracje i kawiarnie. Pary bliźniaków objęte badaniem mieszkały we wszystkich częściach Stanów Zjednoczonych, ale dzielnice, po których można było spacerować, znajdowały się zwykle na obszarach miejskich.
Duncan powiedział, że dzielnica Capitol Hill w Seattle jest dobrym przykładem okolicy, po której można spacerować, ze względu na obfitość sklepów i restauracji, a także dostęp do transportu publicznego, takiego jak autobusy i stacja kolei miejskiej. Z drugiej strony, obszary bardziej podmiejskie lub wiejskie są zazwyczaj mniej dostępne dla pieszych, ponieważ wymagają dojazdu samochodem, aby uzyskać dostęp do takich obiektów, jak sklepy spożywcze lub inne udogodnienia.
Możliwość poruszania się pieszo i korzystanie z transportu
W badaniu przeanalizowano dane z badań 5477 par bliźniąt przeprowadzonych w latach 2009–2020, które obejmowały informacje o tym, gdzie mieszkają i ile minut chodzili w typowym tygodniu, czy to w celach rekreacyjnych, ćwiczeń, czy po prostu, aby dostać się z jednego miejsca do drugiego. Analiza wykazała, że ci, którzy mieszkali w obszarach uznawanych za bardziej dostępne dla pieszych, w rzeczywistości chodzili więcej.
Naukowcy sprawdzili także, czy możliwość poruszania się po danym obszarze zwiększyła wykorzystanie transportu publicznego, ale niewielu uczestników badania korzystało z transportu publicznego. Jednak mieszkanie w okolicy, po której można spacerować, zmniejsza ryzyko braku korzystania z transportu publicznego o 32%.
Ćwiczenia wykraczające poza chodzenie po obszarach, po których można chodzić
Nie wydaje się, aby mieszkanie w okolicy, po której można spacerować, miało wpływ na bardziej energiczne ćwiczenia, ale autorzy zauważają, że ten rodzaj ćwiczeń, obejmujący bieganie i podnoszenie ciężarów, nie ogranicza się do otoczenia. Na przykład dana osoba może wybrać się na energiczną przejażdżkę rowerem, która wyprowadzi ją daleko poza granice sąsiedztwa.
Prostota i zalety chodzenia
Niezależnie od tego Duncan podkreślił, że chodzenie to świetny i łatwy sposób na poprawę zdrowia. Wlicza się to również do powszechnie zalecanych 150 minut tygodniowo aktywności fizycznej.
„Nie musisz wydawać mnóstwa pieniędzy na odzież fitness i najlepszy sprzęt. Chodzenie jest rzeczą bardzo naturalną. Po prostu sznurujesz buty i wychodzisz za drzwi” – powiedział.
Odniesienie: „Związek między możliwością poruszania się po okolicy a aktywnością fizyczną w próbie bliźniaków ze społeczności lokalnej” 12 grudnia 2024 r., Amerykański Dziennik Epidemiologii.
DOI: 10.1093/aje/kwae170
Oprócz Duncana współautorami tego badania są badacze z Uniwersytet WaszyngtońskiUniwersytet Południowej Kalifornii, Uniwersytet Wirginii, Uniwersytet Kolumbiii WSU.
