Naukowcy ujawniają kluczowe czynniki wpływające na poziom usuwania plastikowych odpadów z rzek w Japonii

Zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi stanowi coraz większy problem w dzisiejszym świecie, ponieważ większość społeczeństw stała się nadmiernie uzależniona od tworzyw sztucznych w zakresie opakowań, artykułów medycznych i towarów ogólnego użytku.

Gromadzenie się śmieci z tworzyw sztucznych w oceanie, czy to w wyniku celowego składowania, czy też transportu z rzeki, stwarza poważne wyzwania dla środowiska. Ponadto ten plastik ostatecznie rozkłada się na małe fragmenty zwane mikroplastikami, które następnie wpływają na różnorodne ekosystemy morskie i lądowe, przedostając się w górę łańcucha pokarmowego i docierając do większości żywych organizmów.

Chociaż ich negatywny wpływ na zdrowie komórek jest nadal badany, wiele krajów zajęło ostrożne stanowisko, zwiększając wysiłki na rzecz ograniczenia użycia tworzyw sztucznych i zapobiegania zanieczyszczeniom.

Ze względu na swoje położenie na północnym Pacyfiku Japonia jest krajem, który zarówno w ogromnym stopniu przyczynia się do powstawania śmieci z tworzyw sztucznych w oceanach, jak i na które wywiera na nie poważny wpływ, dlatego potrzebuje rządowych i lokalnych społeczności proaktywnych kampanii oczyszczania w celu odzyskiwania plastikowych śmieci z dorzeczy.

Niestety, bardzo niewiele badań skupiało się na tempie usuwania śmieci z tworzyw sztucznych z dorzeczy Japonii, co jest niezbędne do zrozumienia dynamiki transportu tworzyw sztucznych i podjęcia bardziej skutecznych działań.

W tym kontekście zespół badawczy kierowany przez adiunkta Mamoru Tanakę z Uniwersytetu Naukowego w Tokio (TUS) podjął decyzję o przeprowadzeniu pierwszej na poziomie ogólnokrajowym analizy usuwania plastikowych śmieci z rzek w Japonii.

Jak wyjaśniono w artykule opublikowanym w Internecie w czasopiśmie „ Biuletyn dotyczący zanieczyszczenia morza 1 listopada 2024 r. zespół oszacował roczny odzysk odpadów tworzyw sztucznych z brzegów rzek i powierzchni wody, korzystając ze zbioru danych dostarczonych przez Ministerstwo Gruntów, Infrastruktury, Transportu i Turystyki. W badaniu wzięła udział także pani Yumena Okada, która ukończyła TUS w 2022 roku.

Zbiór danych obejmował ilość tworzyw sztucznych odzyskanych ze 109 dorzeczy w latach 2016–2020. Naukowcy przeanalizowali te informacje, a także zbadali potencjalne korelacje z innymi czynnikami, takimi jak populacja dorzeczy, zasięg pobliskich obszarów miejskich i cechy topograficzne. Całkowity odzysk tworzyw sztucznych wahał się od 763 do 1177 ton/rok, średnio 938 ton/rok.

„Biorąc pod uwagę szacunki emisji z poprzednich badań, roczna emisja tworzyw sztucznych w Japonii wynosi około 10 000–20 000 ton. Odzysk tworzyw sztucznych w dorzeczach na poziomie około 1000 ton rocznie, oszacowany w tym badaniu, stanowi około jednej dziesiątej do jednej dwudziestej tej całkowitej wielkości. to istotny wkład w zmniejszenie ogólnokrajowej emisji tworzyw sztucznych, choć nie jest to kwota decydująca” – podkreśla Tanaka.

Według analizy zespołu siedem systemów rzecznych o największej średniej ilości zbieranych odpadów z tworzyw sztucznych to: system rzeki Yodo z 91,6 ton rocznie, system rzeki Yoshino z 85,8 ton rocznie, system rzeki Tone z 78,8 ton rocznie, system rzeki Tama System rzeczny z 72,0 ton/rok, system rzeki Oto z 69,2 ton/rok i system rzeki Abukuma z 53,9 ton/rok. Stanowiły one około 50% całkowitego wolumenu zbiórki tworzyw sztucznych w Japonii.

Przyglądając się bliżej danym, naukowcy zauważyli, że klęski żywiołowe i ekstremalne zjawiska pogodowe były ściśle powiązane ze skokami wartości plastikowych śmieci zebranych z rzek.

„W 2018 r. w systemach rzek Ota i Kiso odnotowano znaczny wzrost ilości odpadów z tworzyw sztucznych zebranych. W tym roku na oba systemy nawiedziły ulewne deszcze w zachodniej Japonii” – zauważył Tanaka.

„Podobnie w 2019 r. w systemie rzeki Abukuma odnotowano wzrost zbiórki tworzyw sztucznych, co można przypisać wpływowi tajfunu nr 19 w 2019 r., który spowodował znaczne szkody w wodzie”. Wyniki te rzucają nieco światła na potencjalne powiązania między zmianami klimatycznymi, które prowadzą do bardziej ekstremalnych zjawisk pogodowych, a zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi.

Zespół zidentyfikował także inne interesujące korelacje. Na przykład systemy Yodo i Tone River, w których odnotowano jedne z najwyższych wskaźników odzysku, również obsługują ponad 10 milionów ludzi, ale zwiększa to również ilość wytwarzanych odpadów i prowadzi do większego zaangażowania wielu gmin. Istnieje zatem dodatnia korelacja między populacją dorzecza, odzyskiem plastikowych śmieci i liczbą osób biorących udział w działaniach porządkowych.

Podsumowując, wyniki tej ogólnokrajowej analizy będą przydatne władzom i organizacjom opartym na wolontariacie przy planowaniu przyszłych działań porządkowych.

„Obecnie Ministerstwo Środowiska naukowo szacuje poziom śmieci z tworzyw sztucznych w różnych obszarach Japonii. Nasze szacunki obejmują, gdzie i w jakim stopniu powstają odpady z tworzyw sztucznych, ile jest zbieranych, ile jest deponowanych w glebie i korytach rzek oraz jaka ilość jest odprowadzana do oceanu, dostarczając w ten sposób kluczowych danych na poparcie tych szacunków” – powiedział Tanaka.

Badanie to może utorować drogę do lepszych środków zapewniających zrównoważoną gospodarkę tworzywami sztucznymi, ograniczając niszczycielski wpływ zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi na dziką przyrodę i zdrowie publiczne.