Postecoglou był regularnie naciskany, aby zastosować styl charakteryzujący się wysokim poziomem energii, wysokim ryzykiem i niskim kompromisem, ale stwierdził, że „nigdy nie ruszy się ani na centymetr, kolego” – według jego widzenia gry.
Celtic zdobył w tym sezonie dwa punkty z 18 w Lidze Mistrzów.
Dominacja krajowa była siecią bezpieczeństwa, która pokonała europejską porażkę. Spurs nie mają takiej swobody na brutalnym terenie Premier League.
Celtic poczynił postępy od czasu odejścia Postecoglou i wypracował sobie styl gry, który lepiej sprawdza się na bezlitosnych boiskach Europy.
Jednak powrót Postecoglou sprawi, że niektórzy fani zastanowią się, co by się stało, gdyby nigdy nie otrzymał oferty odejścia na południe.
Czy zmodyfikowałby swoje naturalne instynkty w imię wyższego dobra, tak jak zrobił to Rodgers, czy też Celtic nadal próbowałby stawić czoła wszystkim chętnym, tak jak to miało miejsce za jego kadencji, ale ze złym skutkiem?
Odpowiedź prawdopodobnie można znaleźć w tym, co widzimy po wzroście i upadku Spurs – wystarczająco dobrym, aby rzucić mieczem Aston Villę, Manchester City i Manchester United, ale także wystarczająco miękkim, aby zdobyć bramki i punkty w końcówce meczu. listę meczów, nad którymi mieli kontrolę.
Chociaż fani Celticu uwielbiali go mieć, prawdopodobnie panuje teraz świadomość, że muszą go stracić, aby awansować w Europie, będącym prawdziwym poligonem doświadczalnym dla drużyny, która ma już za sobą szkocki futbol.
Ponieważ to Postecoglou i Rangers, w czwartek połowa Glasgow będzie biała. Zawsze będą go doceniać i wspierać, ale w nowym świecie, do którego zdaje się zmierzać Celtic, czasy opłakiwania go minęły.
