Agoniści GLP-1 znacznie spowalniają pogorszenie i niewydolność nerek, niezależnie od stanu cukrzycy.
Najbardziej obszerna i dokładna analiza agonistów receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1) ujawniła znaczące korzyści dla wyników leczenia nerek i układu sercowo-naczyniowego u osób chorych na cukrzycę i bez cukrzycy. Wyniki opublikowano w Lancet Cukrzyca i endokrynologia.
Pierwotnie zaprojektowane do leczenia cukrzycy, agoniści receptora GLP-1 – tacy jak semaglutyd (Ozempic, Wegovy) i liraglutyd (Saxenda, Victoza) – naśladują hormon glukagonopodobny peptyd-1, który stymuluje insulina produkcji i pomaga obniżyć poziom cukru we krwi. Ostatnio leki te zyskały uznanie jako skuteczne metody leczenia otyłości, spowalniając trawienie, zwiększając uczucie sytości i zmniejszając głód.
Ale chociaż korzyści ze stosowania agonistów receptora GLP-1 w leczeniu cukrzycy typu 2, otyłości i choroba sercowo-naczyniowa są dobrze znane, ich wpływ na przewlekłą chorobę nerek (CKD) był mniej pewny.
Metaanaliza podkreśla korzyści dla nerek i serca
Naukowcy przeprowadzili metaanalizę 11 szeroko zakrojonych badań klinicznych agonistów receptora GLP-1 z udziałem łącznie 85 373 osób (67 769 osób z cukrzycą typu 2 i 17 604 osób z nadwagą lub otyłością i chorobami układu krążenia, ale bez cukrzycy). W badaniach zbadano siedmiu różnych agonistów receptora GLP-1, w tym semaglutyd (znany również jako Ozempic lub Wegovy), dulaglutyd (Trulicity) i liraglutyd (Victoza).
Kluczowe ustalenia obejmują:
- Zmniejszenie o 16% ryzyka niewydolności nerek.
- Zmniejszenie o 22% ryzyka pogorszenia czynności nerek, mierzonego spadkiem szacowanego współczynnika filtracji kłębuszkowej (ilość krwi oczyszczanej przez nerki w ciągu minuty) o co najmniej 50%.
- Łączne zmniejszenie niewydolności nerek, pogorszenia czynności nerek i śmierci z powodu choroby nerek o 19%.
Badanie wzmocniło również korzyści sercowo-naczyniowe, wykazując:
- O 14% niższe ryzyko śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawału serca niezakończonego zgonem i udaru mózgu niezakończonego zgonem.
- Zmniejszenie o 13% śmiertelności całkowitej wśród pacjentów leczonych agonistami receptora GLP-1 w porównaniu z placebo.
Konsekwencje dla przewlekłej choroby nerek i zdrowia na świecie
Główny autor, profesor Sunil Badve, profesor w The George Institute for Global Health i UNSW Sydney, stwierdził, że badanie poszerzyło obecną wiedzę na temat tej klasy leków w kluczowych obszarach, w tym w zakresie korzyści u osób z przewlekłą chorobą nerek oraz u osób chorych na cukrzycę i bez cukrzycy.
„To pierwsze badanie wykazujące wyraźną korzyść ze stosowania agonistów receptora GLP-1 w leczeniu niewydolności nerek lub schyłkowej niewydolności nerek, co sugeruje, że odgrywają one kluczową rolę w leczeniu chroniącym nerki i serce pacjentów z powszechnymi schorzeniami, takimi jak cukrzyca. 2 cukrzycę, nadwagę lub otyłość z chorobami układu krążenia lub PChN” – powiedział.
„Te wyniki są szczególnie ważne w przypadku pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. Jest to schorzenie postępujące, które ostatecznie prowadzi do niewydolności nerek wymagającej dializy lub przeszczepienia nerki i wiąże się z przedwczesną śmiercią, głównie z powodu chorób serca. Ma to znaczący wpływ na jakość życia pacjentów i wiąże się ze znacznymi kosztami opieki zdrowotnej.”
Szacuje się, że przewlekła choroba nerek dotyka jedną na dziesięć osób na całym świecie, co odpowiada około 850 milionom ludzi. Jest dziesiątą najczęstszą przyczyną zgonów i przewiduje się, że do roku 2050 stanie się piątą najczęstszą przyczyną zgonów. Cukrzyca, choroby układu krążenia i otyłość są niezależnymi czynnikami ryzyka PChN i stanowią główne globalne obciążenie zdrowotne.
Profesor Vlado Perkovic, profesor w The George Institute, rektor UNSW w Sydney i główny autor badania, powiedział: „To badanie pokazuje, że agoniści receptora GLP-1 mogą odegrać ważną rolę w rozwiązaniu problemu globalnego obciążenia chorobami niezakaźnymi. Nasze badanie będzie miało duży wpływ na wytyczne kliniczne dotyczące leczenia przewlekłej choroby nerek i chorób układu krążenia u osób chorych na cukrzycę i bez cukrzycy”.
„Obecnie potrzeba więcej pracy, aby wdrożyć wyniki tego badania w praktyce klinicznej i poprawić dostęp do agonistów receptora GLP-1 dla osób, które odniosą z nich korzyści” – dodał.
Odniesienie: „Efekty agonistów receptora GLP-1 na wyniki chorób nerek i układu krążenia: metaanaliza randomizowanych, kontrolowanych badań” autorstwa Sunila V. Badve, Aniki Bilal, Matthew MY Lee, Naveeda Sattara, Hertzela C. Gersteina, Christiana T. Ruffa, Johna JV McMurray, Peter Rossing, George Bakris, Kenneth W. Mahaffey, Johannes FE Mann, Helen M. Colhoun, Katherine R. Tuttle, Richard E. Pratley i Vlado Perkovic, 25 listopada 2024 r., The Lancet Cukrzyca i endokrynologia.
DOI: 10.1016/S2213-8587(24)00271-7
