Badanie UCL wykazało, że 70% młodych osób chorych na Covid-19 od dawna wyzdrowiało w ciągu 24 miesięcy, ale w przypadku starszych nastolatków, kobiet i osób ze środowisk ubogich prawdopodobieństwo wyzdrowienia było mniejsze. Naukowcy podkreślili potrzebę dalszych badań i współpracy w celu rozwiązania nierozwiązanych spraw.
Nowe badanie przeprowadzone przez badaczy z UCL pokazuje, że większość młodych osób, u których zdiagnozowano długą chorobę Covid-19 trzy miesiące po pozytywnym teście PCR, powróciła do pełnego zdrowia w ciągu 24 miesięcy.
Badanie dzieci i młodych ludzi chorych na Long Covid (CLoCK), opublikowane w: Komunikacja przyrodnicza Medycyna i finansowane przez Narodowy Instytut Badań nad Zdrowiem i Opieką (NIHR) to największe na świecie podłużne badanie kohortowe dotyczące długotrwałego Covid-19 u dzieci.
Naukowcy pod kierunkiem profesora Sir Terence’a Stephensona i profesor Roz Shafran (Instytut Zdrowia Dziecka UCL Great Ormond Street) zapytali młodych ludzi w wieku od 11 do 17 lat o ich stan zdrowia po trzech, sześciu, 12 i 24 miesiącach od wykonania testu PCR na obecność wirusa Covid wirus w okresie od września 2020 r. do marca 2021 r. Poprosili także, aby w momencie przystąpienia do testu przypomnieli sobie objawy, jakie odczuwali.
W lutym 2022 r. badacze opublikowali raport definicja konsensusu długiego Covid-19, który dotyczył młodej osoby mającej więcej niż jeden objaw (taki jak zmęczenie, problemy ze snem, duszność lub bóle głowy) wraz z problemami z poruszaniem się, samoobsługą, wykonywaniem zwykłych czynności, bólem/dyskomfortem lub silnym zmartwieniem lub smutny.
Naukowcy wykorzystali tę definicję w swoim nowym badaniu, w którym zbadano dane od 12 632 młodych ludzi, którzy przeszli test PCR na obecność SARS-CoV-2 (wirus powodujący COVID 19). Odkryli, że około 25–30% młodych ludzi spełniło definicję badawczą długiego Covida 24 miesiące po wstępnym teście PCR.
Wyniki badania: Trendy powrotu do zdrowia
Spośród 12 632 młodych osób 943 uzyskało pozytywny wynik testu przy pierwszej wizycie i udzieliło odpowiedzi w każdym momencie: po trzech, sześciu, 12 i 24 miesiącach od pierwotnego testu.
Spośród tych 943 młodych osób 233 spełniło definicję badawczą „długiego Covida” po trzech miesiącach od pierwszego pozytywnego testu. Po sześciu miesiącach 135 osób nadal spełniało badawczą definicję długiego Covida. Po 12 miesiącach 94 nadal spełniało długą definicję badawczą Covid.
Jednak tylko 68 z tych 943 dzieci i młodych ludzi (7,2%) w dalszym ciągu spełniało długą definicję badania Covid, gdy skontaktowano się z nimi 24 miesiące po ich wstępnym pozytywnym wyniku testu.
Oznacza to, że 24 miesiące po udowodnionej infekcji Covidem wyzdrowiało 165 z 233 młodych osób (70%), które miały Covid przez długi czas trzy miesiące po infekcji i które dostarczały informacji na każdym etapie badania. Jednak 68 z 233 (30%) tego nie zrobiło.
Kluczowe ustalenia demograficzne
W przypadku starszych nastolatków i osób najbardziej potrzebujących szanse na powrót do zdrowia były mniejsze. Co zaskakujące, w porównaniu z mężczyznami prawie dwukrotnie częściej kobiety w wieku 24 miesięcy nadal spełniały definicję badawczą dotyczącą długiego Covid-19.
Naukowcy zauważają jednak, że nie oceniali miesiączki, a niektóre objawy (takie jak bóle głowy i zmęczenie) można przypisać zespołowi napięcia przedmiesiączkowego, biorąc pod uwagę duży odsetek dziewcząt.
Główny badacz i pierwszy autor badania, profesor Sir Terence Stephenson, powiedział: „Nasze ustalenia pokazują, że w przypadku nastolatków, którzy spełnili naszą badawczą definicję długiego Covida trzy miesiące po pozytywnym wyniku testu na obecność wirusa Covid, większość wyzdrowiała po dwóch latach. To dobra wiadomość, ale zamierzamy przeprowadzić dalsze badania, aby lepiej zrozumieć, dlaczego 68 nastolatków nie wyzdrowiało”.
Badanie CLoCK to duże badanie finansowane przez Narodowy Instytut Badań nad Zdrowiem i Opieką (NIHR) oraz brytyjskie badania i innowacje (UKRI), którego celem jest lepsze zrozumienie przyczyn, objawów i leczenia długoterminowych skutków Covid-19 u osób, które nie poczuły się na tyle źle, aby zostać przyjęte do szpitala.
Badanie było prowadzone wspólnie przez brytyjską Agencję Bezpieczeństwa Zdrowia (UKHSA) we współpracy z badaczami z Great Ormond Street Hospital for Children NHS Foundation Trust (GOSH), Imperial College w LondynieKing’s College London, Manchester University NHS Foundation Trust, uniwersytety w Bristolu, Cambridge, Edynburgu, Liverpoolu, Manchesterze i Oksfordzie oraz University College London Hospitals NHS Foundation Trust. CLoCK ściśle współpracuje również z grupą doradczą ds. pacjentów i społeczeństwa.
Po 24-miesięcznych wynikach dane ze wszystkich punktów czasowych są teraz publicznie dostępne dla innych badaczy.
Badacze z UCL opublikowali niedawno artykuł komentarzwraz z kolegami z GOSH i Uniwersytetu w Brighton wyjaśnia, dlaczego konieczna jest lepsza współpraca między klinicystami, specjalistami interwencyjnymi, epidemiologami, statystykami i osobami z doświadczeniem, aby zapewnić skuteczniejszą, skoordynowaną reakcję przed przyszłymi pandemiami.
Ograniczenia studiów
Objawy zgłaszane przez uczestników w momencie badania mogą powodować błąd przypominania, ponieważ zostały zgłoszone podczas pierwszego kontaktu z badaniem CLoCK. Jednakże objawy występujące po trzech, sześciu miesiącach, 12 i 24 miesiącach zgłaszano w momencie ich wystąpienia.
Spośród 31 012 dzieci i młodych ludzi zaproszonych do wypełnienia kwestionariusza 24 miesiące po teście PCR wzięło w nim udział 12 632 dzieci, jest to zatem grupa wybrana przez siebie, co może wprowadzić błąd w wynikach.
Oryginalne testy PCR przeprowadzono zanim warianty Delta i Omicron stały się dominujące, więc wyniki mogą nie odzwierciedlać długoterminowych skutków tych wariantów.
Dzieci i młodzież samodzielnie zgłaszały swoje objawy. W niektórych przypadkach, np. w celu oceny duszności, lepszym rozwiązaniem może być przeprowadzenie osobistego wywiadu lekarskiego. Jednak w okresie objętym badaniem nie było to wykonalne ani praktyczne.
Co ważne, badanie skupia się głównie na dzieciach i młodzieży w Anglii, a jego ustalenia mogą nie mieć bezpośredniego zastosowania w innych populacjach lub krajach o różnych systemach opieki zdrowotnej, wskaźnikach wyszczepialności i demografii.
Odniesienie: „24-miesięczne krajowe badanie kohortowe badające długoterminowe skutki COVID-19 u dzieci i młodych ludzi” przeprowadzone przez Terence’a Stephensona, Snehala M. Pinto Pereirę, Manjulę D. Nugawelę, Emmę Dalrymple, Anthony’ego Harndena, Elizabeth Whittaker, Isobel Heyman, Tamsin Ford, Terry Segal, Trudie Chalder, Shamez N. Ladhani, Kelsey McOwat, Ruth Simmons, Laila Xu, Lana Fox-Smith, CLoCk Consortium i Roz Shafran, 4 grudnia 2024 r., Medycyna komunikacji.
DOI: 10.1038/s43856-024-00657-x
