Strona główna nauka/tech Naukowcy ujawniają potencjalnie rewolucyjne nowe podejście do leczenia raka prostaty

Naukowcy ujawniają potencjalnie rewolucyjne nowe podejście do leczenia raka prostaty

17
0


Ilustracja komórek raka prostaty
Międzynarodowy zespół badawczy kierowany przez Uniwersytet w Umeå odkrył, że aktywacja, a nie blokowanie białka GP130 i jego szlaku sygnałowego może spowolnić wzrost guza prostaty i pobudzić układ odpornościowy do walki z rakiem. Badanie, które podważa wcześniejsze założenia, sugeruje potencjalne nowe podejście do leczenia agresywnego raka prostaty.

Aktywacja białka GP130 spowalnia wzrost raka prostaty i wzmacnia odpowiedź immunologiczną, co stanowi potencjalne leczenie agresywnych przypadków.

Międzynarodowy zespół badawczy pod kierunkiem Uniwersytetu Umeå w Szwecji wykazał, że specjalne białko może mieć kluczowe znaczenie w zwalczaniu niektórych typów raka prostaty. Tradycyjnie leczenie skupiało się na blokowaniu tego białka, które jest integralną częścią szlaku sygnałowego. Jednak naukowcy ujawnili teraz, że aktywacja białka i powiązanego z nim szlaku sygnałowego, zamiast go hamować, może skutecznie przeciwdziałać nowotworowi.

Łukasz Kenner
Lukas Kenner, profesor gościnny na Wydziale Biologii Molekularnej Uniwersytetu w Umeå, Szwecja. Źródło: Medizinische Universität Wien

„Nasze wyniki pokazują, że aktywacja szlaku sygnałowego nie tylko spowalnia wzrost guza, ale następnie pobudza układ odpornościowy do aktywnej walki z komórkami nowotworowymi” – mówi Lukas Kenner, profesor wizytujący w Zakładzie Biologii Molekularnej UW. Uniwersytet w Umeå.

Białko, o którym mowa, nazywa się glikoproteiną 130, GP130. Działa jako receptor na powierzchni komórek. Kiedy GP130 jest aktywowany, wysyła sygnały do ​​wnętrza komórki poprzez łańcuch zdarzeń – ścieżkę sygnalizacyjną kontrolującą ekspresję niektórych genów.

Specjalna cząsteczka aktywowana przez ten szlak sygnalizacyjny nazywa się STAT3. Jest to tak zwany czynnik transkrypcyjny; Działa jak przełącznik włączający i wyłączający geny, wpływając w ten sposób na zachowanie komórki. Cząsteczka STAT3 odgrywa kluczową rolę w rozwoju i rozprzestrzenianiu się komórek nowotworowych. W związku z tym w badaniach postawiono hipotezę, że blokowanie GP130, zakłócając w ten sposób powiązany szlak sygnalizacyjny, hamuje aktywność STAT3, a co za tym idzie, hamuje rozwój raka.

Zmiana paradygmatu w badaniach nad rakiem

Co zaskakujące, obecne badanie pokazuje coś zupełnie odwrotnego. Zamiast tego badacze aktywowali GP130, a wraz z nim szlak sygnałowy w prostacie genetycznie zmodyfikowanych myszy. Następnie mogli zobaczyć, że w rezultacie wzrost guza u myszy został wyraźnie spowolniony w wyniku aktywacji Stat3. Badania próbek tkanek od pacjentów z rakiem prostaty również potwierdziły te wyniki. Tam można było zobaczyć, że te wysokie poziomy GP130 dodatnio korelowały z lepszym przeżyciem.

Jenny Persson
Jenny Persson, profesor na Wydziale Biologii Molekularnej Uniwersytetu w Umeå, Szwecja. Źródło: Mattias Pettersson

„W dłuższej perspektywie otwiera to możliwość opracowania nowej, obiecującej opcji leczenia, głównie niektórych postaci agresywnego raka prostaty, które są obecnie trudne w leczeniu” – mówi Lukas Kenner.

Naukowcy prowadzą obecnie więcej badań, aby móc potwierdzić wyniki. Konieczne są dalsze badania, zanim będziemy mogli przetestować tę metodę w badaniach na pacjentach. Badaniami kierował Lukas Kenner, profesor wizytujący na Uniwersytecie w Umeå, wraz ze Stefanem Rose-Johnem na Uniwersytecie w Kilonii w Niemczech. Szwedzką częścią grupy badawczej kierowała także Jenny Persson, profesor na Wydziale Biologii Molekularnej Uniwersytetu w Umeå.

Odniesienie: „Autonomiczna komórkowa aktywacja IL6ST hamuje rozwój raka prostaty poprzez starzenie się sterowane STAT3/ARF/p53 i zapewnia immunoaktywne mikrośrodowisko nowotworu” autorzy: Christina Sternberg, Martin Raigel, Tanja Limberger, Karolína Trachtová, Michaela Schlederer, Desiree Lindner, Petra Kodajova, Jiaye Yang, Roman Ziegler, Jessica Kalla, Stefan Stoiber, Saptaswa Dey, Daniela Zwolanek, Heidi A. Neubauer, Monika Oberhuber, Torben Redmer, Václav Hejret, Boris Tichy, Martina Tomberger, Nora S. Harbusch, Jan Pencik, Simone Tangermann, Vojtech Bystry, Jenny L. Persson, Gerda Egger, Sarka Pospisilova, Robert Eferl, Peter Wolf, Felix Sternberg, Sandra Högler, Sabine Lagger, Stefan Rose-John i Lukas Kenner, 31 października 2024 r., Rak molekularny.
DOI: 10.1186/s12943-024-02114-8



Link źródłowy