Strona główna nauka/tech W dużym badaniu skuteczność sześciomiesięcznego zastrzyku zapobiegającego zakażeniu wirusem HIV osiągnęła 99%.

W dużym badaniu skuteczność sześciomiesięcznego zastrzyku zapobiegającego zakażeniu wirusem HIV osiągnęła 99%.

19
0


Ilustracja wirusa HIV
Codzienne doustne leki PrEP, takie jak Truvada, skutecznie zapobiegają zakażeniu wirusem HIV, ale w dużym stopniu opierają się na ścisłym przestrzeganiu zaleceń, co może stanowić wyzwanie. Nowe badanie kliniczne pokazuje, że Lenakapawir, lek podawany dwa razy w roku we wstrzyknięciach, zmniejsza ryzyko zakażenia wirusem HIV o 96% i wykazuje większą przestrzegalność zaleceń, co czyni go obiecującą opcją dla populacji nieproporcjonalnie dotkniętych wirusem HIV.

Lenacapavir, nowy zastrzyk podawany dwa razy w roku, zapewnia 96% skuteczność w zapobieganiu HIV, przewyższającą codzienną doustną PrEP.

Aby leki doustne zapobiegające nowym zakażeniom wirusem HIV były skuteczne, pacjenci muszą podjąć określone kroki, takie jak wizyty u lekarza co trzy miesiące i, co najważniejsze, konsekwentne ich stosowanie.

Te codzienne doustne leki przeciwretrowirusowe, powszechnie określane jako PrEP (profilaktyka przedekspozycyjna), takie jak Truvada®, są niezwykle skuteczne w zapobieganiu wirusowi HIV, ale tylko wtedy, gdy są przyjmowane codziennie zgodnie z zaleceniami. Niekonsekwentne przyjmowanie leku Truvada powoduje znaczne pogorszenie jego skuteczności.

Jednakże wyniki niedawnego badania klinicznego finansowanego przez firmę Gilead (Purpose-2) prowadzonego przez lekarzy z Emory University i Grady Health System wskazują, że wstrzyknięcie lenakapawiru dwa razy w roku zapewnia ogólne zmniejszenie ryzyka infekcji o 96%, co sprawia, że ​​wstrzyknięcie jest znacznie większe skuteczniejszy niż codzienny doustny PrEP. Wyniki opublikowano niedawno w czasopiśmie „ New England Journal of Medicine.

Colleen Kelley
Colleen Kelley, MD, główna autorka badania, profesor w Szkole Medycznej Uniwersytetu Emory i współdyrektor Centrum Badań nad AIDS Emory. Źródło: Emory

„Obserwowanie tak wysokiego poziomu skuteczności – prawie 100% – w zastrzykach, które ludzie muszą brać tylko co sześć miesięcy, jest niesamowite” – mówi Colleen Kelley, lekarz medycyny, główna autorka badania i profesor w Szkole Medycznej na Uniwersytecie Emory . „To znaczny i głęboki postęp w medycynie, zwłaszcza w przypadku osób, których sytuacja nie pozwala na codzienne przyjmowanie leków doustnych, a także w przypadku osób należących do populacji nieproporcjonalnie dotkniętych wirusem HIV”.

Skuteczność i przyczepność: PrEP do wstrzykiwania a doustny

W randomizowanym, podwójnie ślepym badaniu klinicznym III fazy porównującym skuteczność obu leków, 99% uczestników grupy leczonej lenakapawirem nie zaraziło się wirusem HIV. Podczas badania tylko dwóch uczestników grupy leczonej lenakapawirem, składającej się z 2179 osób, zaraziło się wirusem HIV. Dla porównania, liczba nowych zakażeń wirusem HIV w Truvadzie wynosi dziewięćgrupa, która liczyła 1086 osób. Badanie wykazało, że przyleganie do leku w postaci zastrzyków było wyższe niż w przypadku codziennej pigułki doustnej.

Kelley, także współdyrektor Emory Center for AIDS Research i zastępca dziekana ds. badań Emory w Grady, dodaje, że choć PrEP jest niezwykle skuteczny w zapobieganiu infekcjom, jednym z czynników wpływających na większą skuteczność zastrzyku w badaniu klinicznym były wyzwania związane z przestrzeganiem codziennej pigułki doustnej.

Carlosa del Rio
Carlos del Rio, lekarz medycyny, kierownik Wydziału Lekarskiego Szkoły Medycznej Uniwersytetu Emory i współdyrektor Centrum Badań nad AIDS Emory. Źródło: Emory

„Z biegiem czasu widzimy, że około połowa osób, które rozpoczynają codzienne przyjmowanie doustnego PrEP, odstawia je w ciągu roku z powodu różnych czynników” – mówi Kelley, odnosząc się ogólnie do dysproporcji w zakresie opieki zdrowotnej. „Posiadanie skutecznego zastrzyku, który jest potrzebny tylko dwa razy w roku, jest bardzo istotne dla osób, które mają problemy z dostępem do opieki zdrowotnej lub przestrzeganiem codziennego stosowania tabletek doustnych”.

Włączenie do badania klinicznego uczestników zróżnicowanych pod względem rasowym, etnicznym i płciowym było godne uwagi, ponieważ było reprezentatywne dla populacji nieproporcjonalnie dotkniętych wirusem HIV w czasie rzeczywistym. Na przykład grupy badawcze składały się z mężczyzn cispłciowych i osób o różnej płci w 88 ośrodkach w Peru, Brazylii, Argentynie, Meksyku, Republice Południowej Afryki, Tajlandii i USA

Według badania te same populacje, które są nieproporcjonalnie dotknięte wirusem HIV, to te same populacje, które mają ograniczony dostęp do PrEP – lub mogą mieć trudności z konsekwentnym przyjmowaniem doustnych leków przeciwretrowirusowych – co ostatecznie uwydatnia potrzebę zapewnienia większej liczby opcji. Badanie wskazuje również, że ponad połowa nowych zakażeń wirusem HIV w całym kraju w 2022 r. dotyczyła homoseksualnych mężczyzn, a 70% z nich dotyczyło osób rasy czarnej lub Latynosów.

Badania skupione na społeczności i kapitał własny

Valeria Cantos, MD, profesor nadzwyczajny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Emory, lekarz w szpitalu Grady Memorial Hospital i główny badacz badania klinicznego w ośrodku badawczym w Grady, podkreśliła znaczenie prowadzenia badań obejmujących populacje rzeczywiście reprezentatywne dla pacjentów którym służy Grady.

„W Grady skupiamy się na zwiększonej reprezentacji grup społecznych znajdujących się w niedostatecznej sytuacji i bezbronnych, uznając i eliminując brak zaufania niektórych członków społeczności do badań naukowych wynikający z wcześniejszych nadużyć lub zaniedbań tych populacji przez instytucje badawcze w przeszłości” – mówi Cantos. „Grady to uznany i zaufany ośrodek badawczy ze względu na swoje zaangażowanie na rzecz równości”.

Waleria Cantos
Valeria Cantos, MD, profesor nadzwyczajny w Szkole Medycznej na Uniwersytecie Emory, lekarz w szpitalu Grady Memorial Hospital i główny badacz badania klinicznego w ośrodku badawczym w Grady. Źródło: Emory

W ośrodku badań klinicznych w Grady materiały medyczne były dostępne w języku hiszpańskim, a dwujęzyczni pracownicy rekrutowali i zapisywali uczestników badania, którzy mówili wyłącznie po hiszpańsku. Cantos wskazało również, że do ośrodka włączono uczestników reprezentujących populacje, które odniosłyby największe korzyści ze stosowania lenakapawiru. Oprócz Grady, wśród 88 ośrodków wspierających badanie kliniczne znalazły się Hope Clinic i Emory Midtown Hospital.

„Dzięki naszym obecnym interwencjom w zakresie zapobiegania zakażeniom wirusem HIV nie docieramy do wszystkich, do których powinniśmy dotrzeć, np. do osób, które są nieproporcjonalnie dotknięte dysproporcjami w zakresie HIV i opieki zdrowotnej” – mówi Kelley. „W przypadku osób, które nie mogą przyjmować codziennych tabletek doustnych, środki do wstrzykiwań mogą naprawdę zapewnić niesamowitą skuteczność i zmienić zasady gry, pomagając im pozostać nosicielami wirusa HIV”.

Od Faza III badania klinicznego został ukończony i przedłożony do rozpatrzenia przez FDA, Kelley ma nadzieję, że do 2025 r. Lenakapawir będzie mógł zostać zatwierdzony do użytku komercyjnego.

„Wyniki tego badania uzupełniają arsenał nowatorskich narzędzi zapobiegania HIV. Długo działające leki przeciwretrowirusowe dają nową nadzieję tym, którzy nie mogą przyjmować leków doustnych” – mówi Carlos del Rio, lekarz medycyny, kierownik Wydziału Medycyny w Szkole Medycznej Uniwersytetu Emory. „Obecnie wyzwaniem jest wdrożenie i udostępnienie tych narzędzi w sprawiedliwy sposób — tylko wtedy zaobserwujemy radykalny spadek liczby nowych zakażeń wirusem HIV na poziomie lokalnym i globalnym” – dodaje del Rio, także współdyrektor Emory Center for AIDS Research .

Odniesienie: „Lenacapawir stosowany dwa razy w roku w profilaktyce HIV u mężczyzn i osób o różnej płci” autor: Colleen F. Kelley, Maribel Acevedo-Quiñones, Allison L. Agwu, Anchalee Avihingsanon, Paul Benson, Jill Blumenthal, Cynthia Brinson, Carlos Brites, Pedro Cahn, Valeria D. Cantos, Jesse Clark, Meredith Clement, Cathy Creticos, Gordon Crofoot, Ricardo S. Diaz, Susanne Doblecki-Lewis, Jorge A. Gallardo-Cartagena, Aditya Gaur, Beatriz Grinsztejn, Shawn Hassler, Juan Carlos Hinojosa, Theo Hodge, Richard Kaplan, Marcus Lacerda, Anthony LaMarca, Marcelo H. Losso, José Valdez Madruga, Kenneth H. Mayer, Anthony Mills, Karam Mounzer, Nkosiphile Ndlovu, Richard M. Novak, Alma Perez Rios, Nittaya Phanuphak, Moti Ramgopal, Peter J. Ruane, Jorge Sánchez, Breno Santos, Patric Schine, Tanya Schreibman, LaShonda Y. Spencer, Olivia T. Van Gerwen, Ricardo Vasconcelos, Jose Gabriel Vasquez, Zwelethu Zwane, Stephanie Cox, Chris Deaton, Ramin Ebrahimi, Pamela Wong, Renu Singh, Lillian B. Brown, Christoph C. Carter, Moupali Das, Jared M. Baeten i Onyema Ogbuagu, 26 listopada 2024 r., New England Journal of Medicine.
DOI: 10.1056/NEJMoa2411858



Link źródłowy