Badania wykazały, że technologie monitorowania dzikiej przyrody wykorzystywane do zastraszania i szpiegowania kobiet

Zdalnie sterowane kamery pułapki, rejestratory dźwięku i drony są coraz częściej wykorzystywane w naukach o ochronie przyrody do monitorowania dzikiej przyrody i siedlisk przyrodniczych oraz do obserwacji chronionych obszarów przyrodniczych. Jednak badacze z Cambridge badający las w północnych Indiach odkryli, że władze lokalne i mieszkańcy wsi celowo wykorzystują te technologie do obserwowania kobiet bez ich zgody.

Badaczka z Cambridge, dr Trishant Simlai, spędziła 14 miesięcy, przeprowadzając wywiady z 270 mieszkańcami okolic Rezerwatu Tygrysów Corbett, parku narodowego w północnych Indiach, w tym z wieloma kobietami z pobliskich wiosek.

Jego raport, opublikowany w dzienniku Środowisko i planowanie Fujawnia, jak leśnicy w parku narodowym celowo latają dronami nad miejscowymi kobietami, aby wystraszyć je z lasu i uniemożliwić im zbieranie zasobów naturalnych, mimo że mają do tego prawo.

Kobiety, które wcześniej znalazły schronienie w lesie z dala od zdominowanych przez mężczyzn wiosek, powiedziały Simlai, że czują się obserwowane i hamowane przez fotopułapki, więc rozmawiają i śpiewają znacznie ciszej. Zwiększa to ryzyko niespodziewanego spotkania z potencjalnie niebezpieczną dziką przyrodą, taką jak słonie i tygrysy. Jedna z kobiet, z którymi rozmawiał, zginęła w ataku tygrysa.

Badanie ujawnia najgorszy scenariusz celowego monitorowania i zastraszania ludzi. Naukowcy twierdzą jednak, że ludzie są niezamierzenie rejestrowani przez urządzenia monitorujące dziką przyrodę bez ich wiedzy w wielu innych miejscach – nawet w parkach narodowych w Wielkiej Brytanii.

„Nikt nie mógł zdawać sobie sprawy, że fotopułapki umieszczane w indyjskim lesie w celu monitorowania ssaków w rzeczywistości mają głęboko negatywny wpływ na zdrowie psychiczne miejscowych kobiet korzystających z tych przestrzeni” – stwierdziła dr Simlai, badaczka na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Cambridge i główny autor raportu.

„Te odkrycia wywołały spore zamieszanie wśród społeczności zajmującej się ochroną przyrody. Bardzo często w projektach wykorzystuje się te technologie do monitorowania dzikiej przyrody, ale to pokazuje, że naprawdę musimy mieć pewność, że nie powodują one niezamierzonych szkód” – powiedział profesor Chris Sandbrook, Dyrektor programu Masters in Conservation Leadership na Uniwersytecie Cambridge, który również był zaangażowany w przygotowanie raportu.

Dodał: „Technologie nadzoru, które mają śledzić zwierzęta, można zamiast tego z łatwością wykorzystać do obserwowania ludzi, naruszając ich prywatność i zmieniając ich zachowanie”.

Wiele obszarów ważnych dla ochrony przyrody pokrywa się z obszarami użytkowania przez człowieka. Naukowcy wzywają działaczy na rzecz ochrony przyrody, aby dokładnie przemyśleli społeczne konsekwencje stosowania technologii zdalnego monitorowania i czy mniej inwazyjne metody, takie jak ankiety, mogą zamiast tego dostarczyć potrzebnych informacji.

Zastraszanie i celowe poniżanie

Kobiety mieszkające w pobliżu rezerwatu tygrysów Corbett w Indiach codziennie korzystają z lasu w sposób kluczowy dla ich życia: od zbierania drewna na opał i ziół po dzielenie się trudnościami życiowymi poprzez tradycyjne pieśni.

Przemoc domowa i alkoholizm są powszechnymi problemami w tym wiejskim regionie, a wiele kobiet spędza długie godziny w leśnych przestrzeniach, aby uciec od trudnych sytuacji domowych.

Kobiety powiedziały Simlai, że nowe technologie wdrażane pod przykrywką projektów monitorowania dzikiej przyrody są wykorzystywane do zastraszania ich i sprawowania nad nimi władzy – także poprzez ich monitorowanie.

„Zdjęcie kobiety idącej do toalety w lesie – zrobione kamerą pułapką rzekomo w celu monitorowania dzikiej przyrody – zostało rozpowszechnione w lokalnych grupach na Facebooku i WhatsApp w ramach celowego nękania” – stwierdziła Simlai.

Dodał: „Odkryłem, że miejscowe kobiety tworzą silne więzi podczas wspólnej pracy w lesie i śpiewają, zbierając drewno na opał, aby odstraszyć ataki słoni i tygrysów. Kiedy widzą fotopułapki, czują się skrępowane, ponieważ nie wiedzą, kto patrzy lub słuchając ich – w rezultacie zachowują się inaczej – często znacznie ciszej, co naraża je na niebezpieczeństwo”.

W miejscach takich jak północne Indie tożsamość miejscowych kobiet jest ściśle powiązana z ich codziennymi zajęciami i rolami społecznymi w lesie. Naukowcy twierdzą, że zrozumienie różnych sposobów, w jakie miejscowe kobiety korzystają z lasów, ma kluczowe znaczenie dla skutecznych strategii gospodarki leśnej.