Od lat cierpię na swędzenie narządów płciowych. Biorę leki na receptę, których skutkiem ubocznym jest swędzenie, ale nie rozumiem dlaczego miałby się ograniczać tylko do tego miejsca na dole. Mój lekarz ogólny mówi, że nie ma wysypki. Co mogę zrobić?
Doktor Ellie odpowiada: Swędzenie jest skutkiem ubocznym wielu popularnych leków, w tym antybiotyków, statyn i leków przeciwdepresyjnych.
Każda osoba przyjmująca leki na receptę, u której wystąpią nowe objawy, powinna rozważyć krótkotrwałe przerwanie leczenia i sprawdzenie, czy problem ustąpi. Należy to robić pod nadzorem lekarza.
Jednak rzadko zdarza się, aby objaw taki jak swędzenie ograniczał się tylko do jednego miejsca.
Inną przyczyną może być problem skórny zwany zapaleniem skóry, któremu jednak zwykle towarzyszy widoczna wysypka. Inne rzadsze przyczyny to liszaj twardzinowy lub liszaj pospolity – obie przewlekłe swędzące choroby skóry spowodowane zmianami w tkankach. Są trudniejsze do wykrycia, ale można je leczyć za pomocą kremów na receptę.
Wiadomo, że problemy z nerwami powodują swędzenie, które może wystąpić w narządach płciowych
Infekcje mogą również powodować swędzenie, szczególnie pleśniawki. Jednak zwykle powoduje to wysypkę lub wydzielinę.
Istnieje możliwość, że przyczyną może być menopauza. W okresie menopauzy organizm wytwarza mniej estrogenu, co może powodować swędzenie i suchość sromu. Zwykły emolient może pomóc nie tylko w nawilżeniu okolicy, ale może też zastąpić mydło, ponieważ zwykłe mydło może podrażniać wrażliwą skórę.
Miejscowy krem estrogenowy może pomóc złagodzić te objawy i można go stosować przez okres próbny, aby sprawdzić, czy nastąpiła jakakolwiek poprawa.
Wiadomo, że problemy z nerwami powodują swędzenie, które może wystąpić w narządach płciowych. Nasze nerwy kontrolują wszystkie doznania, w tym dotyk, a jakiekolwiek ich uszkodzenie może prowadzić do przewlekłego swędzenia. Nierzadko zdarza się, że problemy z nerwami wynikające z problemów z plecami lub wypadnięciem dysku powodują swędzenie w innym miejscu.
Niektóre szpitale zatrudniają specjalistę od sromu na oddziałach ginekologicznych lub dermatologicznych, który może przeprowadzić badanie, aby sprawdzić, czy lekarz pierwszego kontaktu nie przeoczył przyczyny swędzenia. Nawet jeśli przyczyna nie zostanie znaleziona, pomocne mogą być leki przeciw swędzeniu, takie jak hydroksyzyna. Lekarze pierwszego kontaktu mogą również przepisać lek przeciwdepresyjny amitryptylinę, jeśli swędzenie wpływa na sen i jakość życia.
Po zakupie smartwatcha Zauważyłem, że moje tętno skacze ze 160 do nawet 65. Czasami rano kręci mi się w głowie i tracę oddech, wchodząc po schodach. Czy powinienem się martwić?
Doktor Ellie odpowiada: To normalne, że prędkość pracy serca zmienia się w ciągu dnia.
Podczas ćwiczeń wzrasta, a podczas snu maleje. Normalny zakres, gdy nie ćwiczysz, wynosi od 60 do 100 uderzeń na minutę (BPM). U niektórych może on spaść jeszcze niżej podczas snu.
Jednakże każdy, kto regularnie ma tętno powyżej 165 uderzeń na minutę, gdy nie ćwiczy, powinien zgłosić się do lekarza. Może to być oznaką szeregu poważnych chorób serca, w tym migotania przedsionków powodującego nieregularne bicie serca.
Lekarz rodzinny może przeprowadzić badanie serca zwane elektrokardiogramem (EKG), które może wykryć problemy. Pacjenci mogą również potrzebować nosić monitor przez 48 godzin, który sprawdza pracę serca przez dłuższy czas.
Należy również pamiętać, że choć smartwatche mogą być pomocne, nie są urządzeniami medycznymi i mogą być niedokładne.
Każdy, kto martwi się o zdrowie swojego serca, powinien porozmawiać z lekarzem pierwszego kontaktu, który może zalecić szereg badań, w tym badanie cholesterolu i ciśnienia krwi, które są ważniejszymi wskaźnikami choroby niż tętno.
Moja mama ma różowe oczy. Przepisano jej maść o nazwie chloramfenikol, ale nie rozwiązuje ona całkowicie problemu. Czy jest dla niej lepsze leczenie?
Doktor Ellie odpowiada: Chloramfenikol to antybiotyk stosowany w leczeniu bakteryjnego zakażenia oka, znanego również jako zapalenie spojówek. Występuje w postaci kropli do oczu, które można kupić bez recepty, lub mocniejszej maści, którą należy przepisać.
Różowe obwódki oczu po obu stronach nie są typowym objawem infekcji. Zamiast tego bardziej prawdopodobne jest, że będzie to choroba powiek zwana zapaleniem powiek, w wyniku której tkanka wokół rzęs ulega zapaleniu. Zwykle jest to spowodowane gromadzeniem się oleju wytwarzanego przez rzęsy.
Osoby cierpiące na zapalenie powiek często doświadczają różowych i płaczliwych oczu, które mogą powodować ból, swędzenie i łuszczenie się, szczególnie rano.
Chloramfenikol może pomóc złagodzić objawy, ale nie może go wyleczyć. Lepszą opcją jest regularne i dokładne czyszczenie powiek – czyli higiena powiek. Polega na masowaniu powiek szamponem dla dzieci rozcieńczonym w ciepłej wodzie w celu usunięcia strupów i umożliwienia prawidłowego odcieknięcia olejków. Łatwiejsze może być użycie chusteczek czyszczących przeznaczonych do leczenia zapalenia powiek, które można kupić w aptece.
Każdy, komu przepisano chloramfenikol, powinien zapytać swojego lekarza rodzinnego, dlaczego dokładnie go bierze. Jeżeli nie jest to spowodowane infekcją, należy je w końcu przerwać, ponieważ nie należy go stosować długoterminowo.
Wzrost krzywicy to narodowy skandal
Być może czytaliście o wzroście liczby chorób „wiktoriańskich”, takich jak szkorbut i krzywica wśród dzieci w Wielkiej Brytanii – co jest hańbą narodową.
Są one spowodowane złym odżywianiem. Szkorbut jest wywołany brakiem witaminy C, która występuje w wielu owocach i warzywach. Może prowadzić do obrzęku i krwawienia dziąseł, zmęczenia, bólów mięśni i skóry podatnej na powstawanie siniaków.
Krzywica wynika z braku witaminy D, którą uzyskuje się poprzez światło słoneczne, tłuste ryby i pokarmy wzbogacone w tę witaminę, takie jak płatki śniadaniowe i mleko. Może powodować zmiękczenie kości dzieci i powodować niepełnosprawność.
Królewskie Kolegium Lekarzy Ogólnych stwierdziło, że prawie wyeliminowaliśmy te choroby, ale ich liczba ponownie rośnie.
Dzieje się tak dlatego, że rodzice nie wiedzą, czym jest zdrowa dieta. To tragiczne, bo dostępnych jest tak wiele informacji.
Rząd musi zrobić więcej, aby edukować nowych rodziców na temat żywienia dzieci.
Czy ryzyko udaru skłoniło Cię do porzucenia HTZ?
Z ciekawością przeczytałem nowe wytyczne NHS dotyczące hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) w okresie menopauzy.
Lekarzom rodzinnym powiedziano, aby informowali pacjentów o zagrożeniach, do których zalicza się niewielki wzrost ryzyka raka, demencji i udaru mózgu. Im dłużej stosuje się HTZ, tym większe jest ryzyko zagrażającego życiu udaru, w wyniku którego zakrzep blokuje dopływ krwi do mózgu. Szanse są jeszcze większe u pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi, takimi jak wysokie ciśnienie krwi i nieprawidłowy rytm serca.
W Wielkiej Brytanii nie ma górnego limitu czasu, przez który kobiety mogą stosować HTZ, a wielu ekspertów uważa, że lekarze powinni bardziej rygorystycznie zalecać pacjentom zaprzestanie HTZ.
Chciałbym wiedzieć, co myślisz. Czy stosujesz HTZ od ponad dekady? Czy zostałeś poinformowany o ryzyku, ale zdecydowałeś się kontynuować? Napisz i daj znać.
