O 9:52 EST, SpaceX Statek kosmiczny Dragon pomyślnie zadokował do przedniego portu statku kosmicznego Międzynarodowa Stacja Kosmicznamoduł Harmony.
Ta misja to 31. komercyjna usługa zaopatrzenia SpaceX NASAdostarczył na stację kosmiczną ponad 6000 funtów sprzętu naukowego i ładunku. Podróż rozpoczęła się 4 listopada o godzinie 9:29 rano, kiedy rakieta SpaceX Falcon 9 wystartowała z Launch Complex 39A w Centrum Kosmicznym im. Kennedy’ego na Florydzie.
Najważniejsze badania
Badania naukowe prowadzone na statku kosmicznym SpaceX Dragon obejmują badania wiatru słonecznego, mchu odpornego na promieniowanie, materiałów statku kosmicznego i spawania na zimno w przestrzeni kosmicznej.
Pomiar wiatru słonecznego
KODEKS (Koronalny eksperyment diagnostyczny) bada wiatr słoneczny, tworząc kompleksowe na całym świecie dane, które pomogą naukowcom potwierdzić teorie dotyczące tego, co podgrzewa wiatr słoneczny – który jest o milion stopni cieplejszy niż powierzchnia Słońca – i wysyła go strumieniowo z prędkością prawie miliona mil na godzinę.
W dochodzeniu wykorzystano koronograf, instrument blokujący bezpośrednie światło słoneczne, aby ujawnić szczegóły zewnętrznej atmosfery lub korony. Instrument dokonuje wielu codziennych pomiarów, które określają temperaturę i prędkość elektronów w wietrze słonecznym, a także informacje o gęstości zebrane przez tradycyjne koronografy. Zróżnicowany międzynarodowy zespół projektuje, buduje i testuje instrument od 2019 roku w należącym do NASA Goddard Space Flight Center w Greenbelt w stanie Maryland.
Mech Antarktyczny w kosmosie
Eksperyment tolerancji na promieniowanie, ARTEMOSwykorzystuje żywego mchu antarktycznego Ceratodon purpureus do zbadania, jak niektóre rośliny lepiej tolerują narażenie na promieniowanie oraz do zbadania fizycznej i genetycznej reakcji systemów biologicznych na połączenie promieniowania kosmicznego i mikrograwitacji. Przeprowadzono niewiele badań nad tym, jak te dwa czynniki razem wpływają na fizjologię i wydajność roślin, a wyniki mogą pomóc w zidentyfikowaniu systemów biologicznych nadających się do zastosowania w bioregeneracyjnych systemach podtrzymywania życia podczas przyszłych misji.
Mchy rosną na każdym kontynencie Ziemi i mają najwyższą tolerancję na promieniowanie ze wszystkich roślin. Ich niewielkie rozmiary, niskie koszty utrzymania, zdolność pochłaniania wody z powietrza i tolerancja na trudne warunki sprawiają, że nadają się do lotów kosmicznych. NASA wybrała mech antarktyczny, ponieważ kontynent ten otrzymuje wysoki poziom promieniowania słonecznego.
Wystawienie materiałów w przestrzeń kosmiczną
The Starzenie się materiału Euro śledztwo z Europejska Agencja Kosmiczna obejmuje dwa eksperymenty badające proces starzenia się niektórych materiałów pod wpływem działania przestrzeni kosmicznej. Pierwszy eksperyment, opracowany przez Centre National d’Etudes Spatiales, obejmuje materiały wybrane spośród 15 europejskich podmiotów. Drugi eksperyment dotyczy próbek organicznych i ich stabilności lub degradacji pod wpływem promieniowania ultrafioletowego niefiltrowanego przez atmosferę ziemską.
Przewidywanie zachowania i żywotności materiałów używanych w przestrzeni kosmicznej może być trudne, ponieważ obiekty naziemne nie mogą jednocześnie testować wszystkich aspektów środowiska kosmicznego. Odsłonięte próbki są odzyskiwane i zawracane na Ziemię.
Naprawa statku kosmicznego od środka
Nanolab Astrobeat bada zastosowanie spawania na zimno do naprawy perforacji w zewnętrznej powłoce lub kadłubie statku kosmicznego od wewnątrz. Do stopienia materiałów metalicznych w kosmosie potrzeba mniej siły niż na Ziemi, a spawanie na zimno może być skutecznym sposobem naprawy statków kosmicznych.
Niektóre mikrometeoroidy i śmieci kosmiczne poruszające się z dużymi prędkościami mogą przebić zewnętrzne powierzchnie statku kosmicznego, co może zagrozić powodzeniu misji lub bezpieczeństwu załogi. Możliwość naprawy uszkodzeń powstałych w wyniku uderzenia wewnątrz statku kosmicznego może być skuteczniejsza i bezpieczniejsza dla członków załogi. Wyniki mogą również ulepszyć zastosowania spawania na zimno również na Ziemi.
Najważniejsze informacje o ładunku
Rakieta SpaceX Falcon 9 wyniosła należący do firmy statek kosmiczny Dragon na Międzynarodową Stację Kosmiczną.
Sprzęt do uruchomienia
Filtr dystrybutora wody pitnej – Zespół filtrujący zamontowany w dystrybutorze wody pitnej na stacji umożliwi usunięcie jodu z wody, zanim załoga spożyje go w opakowaniach z żywnością i napojami.
Zespół cylindra redukcyjnego i awaryjny przenośny aparat oddechowy – Razem ten sprzęt zapewnia członkowi załogi tlen na 15 minut w przypadku zagrożenia (dym, pożar, alarm). Dwa z nich wystrzeliwane są w celu utrzymania minimalnych wymagań dotyczących zapasów na orbicie.
Złoże multifiltracyjne – Ta zapasowa jednostka, wspierająca zespół procesora wody, będzie kontynuacją wysiłków programu Międzynarodowej Stacji Kosmicznej mających na celu zastąpienie na orbicie zdegradowanej floty jednostek poprawiających jakość wody za pomocą jednego złoża.
Zespół pakietu pompy – Zespół pompy o zmiennej prędkości, zbiornika i akumulatora służący do cyrkulacji płynu chłodzącego przez wewnętrzne pętle aktywnego układu kontroli temperatury. Zespół ten jest używany w celu utrzymania minimalnych wymagań dotyczących części zamiennych na orbicie.
Zespół worka z wkładem filtra do usuwania drobnoustrojów – Używany z filtrem usuwającym drobnoustroje w celu odprowadzania zgromadzonej wody do zbiornika na wodę, zespół będzie działał pod wpływem ssania, przeciągając wodę przez filtr. Zespoły te zastępują obecne systemy, które wygasają.
Zaawansowany zespół linki do urządzenia do ćwiczeń restrykcyjnych – Rozkłada obciążenie podczas ćwiczeń poprzez szereg kół pasowych. Liny mają ograniczony cykl życia i konieczna jest wymiana lin, które osiągnęły swój limit żywotności. Jednostka ta jest wystrzeliwana na orbitę jako zapasowa.
Międzynarodowy zespół reflektora płaskiego adaptera dokującego – Dzięki aluminiowej podstawie i elementowi odblaskowemu odwiedzające pojazdy odbijają laser, aby obliczyć względny zasięg, prędkość i położenie względem stacji kosmicznej. Obecna jednostka ma zostać odzyskana i wymieniona podczas zbliżającego się spaceru kosmicznego.
Sprzęt do zwrotu
Kopuła Wodorowa – obejmuje wszystkie elementy elektrolizy wodoru i tlenu w zespole wytwarzania tlenu stacji kosmicznej. Elementy te znajdują się w kopule w temperaturze poniżej otoczenia, utrzymywanej pod ciśnieniem bliskim podciśnienia, zaprojektowanej tak, aby zapobiec eksplozji lub pożarowi w stosie ogniw elektrolizowych podczas pracy. Kopuła stanowi drugą barierę chroniącą przed wewnętrznymi wyciekami powietrza w kabinie i zewnętrznymi wyciekami do otoczenia szafy, a przed wystrzeleniem jest poddawana działaniu azotu. Kopuła wraca do naprawy i ponownego lotu.
Szuflada inkubatora do eksperymentów mikrograwitacyjnych – Aluminiowy kontener o kontrolowanej temperaturze, przeznaczony do utrzymywania warunków do eksperymentów naukowych i powracający w celu odnowienia i ponownego lotu.
Reaktor katalityczny – Jednostka wymiany reaktora katalitycznego utlenia lotne substancje organiczne ze ścieków, dzięki czemu mogą zostać usunięte przez separator gazu i jednostki wymiany złoża jonowymiennego w ramach systemu recyklingu wody na stacji. Jednostka ta uległa awarii na orbicie i jest zwracana do analizy i renowacji.
Skruber etylenowy – Pojemnik ten usuwa etylen, gaz wytwarzany przez rośliny, z komory wzrostu roślin i pomaga zachować świeżość warzyw. Jednostka ta powróci w celu odnowienia i ponownego lotu.
Moduł systemu kontroli środowiska – Aluminiowa skrzynka mieszcząca system kontroli środowiska komory wzrostu roślin. System kontroli środowiska kontroluje wilgotność i inne czynniki środowiskowe w środowisku roślinnym. Moduł ten wraca do renowacji i ponownego lotu.
Łóżko wymiany jonowej – Zespół złoża jonowymiennego składa się z pary połączonych szeregowo rur zawierających żywice jonowymienne, które usuwają kwasy organiczne ze ścieków reaktora katalitycznego oraz żywicę mikrobiologicznego zaworu zwrotnego, która wstrzykuje jod do wody jako środek biobójczy. Jednostka ta wraca w celu naprawy i ponownego lotu.
Utleniacz katalityczny – Umożliwia systemowi kontroli przechowywania śladów usuwanie zanieczyszczeń molekularnych z atmosfery orbitalnej. Przedmiot wraca do naprawy i ponownego lotu.
Kontrola ciśnienia zespołu procesora moczu i zespół pompy – Ta wielorurowa pompa oczyszczająca umożliwia usuwanie nieskraplającego się gazu i pary wodnej z zespołu destylacyjnego w ramach podsystemu większego zespołu przetwarzania moczu. Jednostka ta wraca na ziemię w celu naprawy i renowacji w celu wsparcia dotychczasowej floty systemów kontroli środowiska i podtrzymywania życia.
Filtr dystrybutora wody pitnej – Zespół filtrujący zamontowany w dystrybutorze wody pitnej na stacji umożliwi usunięcie jodu z wody, zanim załoga spożyje go w opakowaniach z żywnością i napojami. Jednostka ta powróci i zostanie odnowiona przed ponownym lotem.
