Badacze z Tulane odkryli przy użyciu ponad 6500 struktur Majów w Meksyku lidarujawniając złożony krajobraz osadniczy i podważając wcześniejsze założenia dotyczące miejskiego i wiejskiego rozmieszczenia cywilizacji Majów.
Naukowcy z Uniwersytetu Tulane wykorzystali obrazowanie naprowadzane laserem, aby zajrzeć przez gęste lasy dżungli, odkrywając ogromne, niezbadane osady Majów w Meksyku i lepiej rozumiejąc zasięg i złożoność starożytnej cywilizacji.
Nowe badania opublikowane w czasopiśmie Antykprowadził doktorant antropologii Uniwersytetu Tulane Luke Auld-Thomas i jego doradca, profesor Marcello A. Canuto.
Zespół wykorzystał lidar, laserowy system wykrywania, do zbadania obszaru o powierzchni 50 mil kwadratowych w Campeche w Meksyku, czyli obszaru w dużej mierze pomijanego przez archeologów. Ich odkrycia obejmowały dowody na istnienie ponad 6500 przedhiszpańskich budowli, w tym nieznanego wcześniej dużego miasta ze kultowymi kamiennymi piramidami.
Zaskakujące odkrycia i różnorodne osady
„Nasza analiza nie tylko ujawniła obraz regionu gęsto zasiedlonego, ale także ujawniła dużą różnorodność” – powiedział Auld-Thomas, doktorant na Wydziale Antropologii w Tulane i wykładowca na Uniwersytecie Północnej Arizony. „Znaleźliśmy nie tylko obszary wiejskie i mniejsze osady. Znaleźliśmy także duże miasto z piramidami tuż przy jedynej w okolicy autostradzie, w pobliżu miasta, w którym ludzie od lat aktywnie uprawiają ziemię wśród ruin. Rząd nigdy się o tym nie dowiedział; społeczność naukowa nigdy o tym nie wiedziała. To naprawdę stawia wykrzyknik za stwierdzeniem, że nie, nie znaleźliśmy wszystkiego i tak, jest o wiele więcej do odkrycia”.
Środkowoamerykański Instytut Badawczy (MARI) na Uniwersytecie Tulane jest pionierem w zastosowaniu technologii lidarowej w badaniach archeologicznych. W ciągu ostatniej dekady MARI zbudowało najnowocześniejsze laboratorium systemów informacji geograficznej (GIS), zarządzane przez Francisco Estradę-Belli, w celu analizowania danych teledetekcyjnych, takich jak lidar.
Technologia Lidar wykorzystuje impulsy laserowe do pomiaru odległości i tworzenia trójwymiarowych modeli określonych obszarów. Umożliwiło to naukowcom skanowanie dużych połaci ziemi w zaciszu laboratorium komputerowego, odkrywając anomalie w krajobrazie, którymi często są piramidy, domy rodzinne i inne przykłady infrastruktury Majów.
„Dzięki hojnym funduszom Fundacji Hitz, w ciągu ostatniej dekady MARI stała się liderem w zakresie wykorzystania technologii lidarowej w badaniach archeologicznych” – powiedział Canuto, dyrektor MARI. „Obecnie nasze wysiłki rozszerzają się od analizy danych po gromadzenie i pozyskiwanie danych. Prace przeprowadzone na danych z Campeche pokazują, jak powiększa się „ślad lidarowy” MARI”.
Konsekwencje dla zrozumienia populacji Majów i wzorców osadnictwa
Badania te mogą również pomóc w rozwiązaniu toczących się debat na temat prawdziwego zasięgu osadnictwa Majów.
„Ponieważ lidar pozwala nam bardzo szybko mapować duże obszary z naprawdę dużą precyzją i poziomem szczegółowości, co spowodowało, że zareagowaliśmy: „Och, wow, jest tam tak wiele budynków, o których nie wiedzieliśmy, że populacja musiała być ogromne” – powiedział Auld-Thomas. „Kontrargumentem było to, że badania lidarowe były nadal zbyt powiązane ze znanymi, dużymi miejscami, takimi jak Tikal, i dlatego stworzyły zniekształcony obraz nizin Majów. A co by było, gdyby reszta obszaru Majów była znacznie bardziej wiejska i to, co do tej pory nanieśliśmy na mapę, było wyjątkiem, a nie regułą?”
Badanie podkreśla transformacyjną moc technologii lidarowej w odkrywaniu tajemnic starożytnych cywilizacji. Dostarcza także przekonujących dowodów na bardziej złożony i zróżnicowany krajobraz Majów, niż wcześniej sądzono.
„Lidar uczy nas, że podobnie jak wiele innych starożytnych cywilizacji, Majowie nizinni zbudowali w swoim tropikalnym krajobrazie różnorodny gobelin miast i społeczności” – powiedział Canuto. „Podczas gdy na niektórych obszarach znajdują się rozległe pola uprawne i gęsta populacja, na innych występują jedynie małe społeczności. Niemniej jednak możemy teraz zobaczyć, jak bardzo starożytni Majowie zmienili swoje środowisko, aby wspierać długotrwałe złożone społeczeństwo”.
Odniesienie: „Kończenie się pustej przestrzeni: lidar środowiskowy i zatłoczony starożytny krajobraz Campeche w Meksyku” autorstwa Luke’a Auld-Thomasa, Marcello A. Canuto, Adriany Velázquez Morlet, Francisco Estrady-Belli, Davida Chatelaina, Diego Matadamasa, Michelle Pigott i Juan Carlos Fernández Díaz, 29 października 2024 r., Antyk.
DOI: 10.15184/aqy.2024.148
