Nigeryjskie uniwersytety muszą zmodernizować swoje kursy z zakresu przedsiębiorczości. Nie zaspokajają potrzeb uczniów

Bezrobocie wśród młodych jest problemem w Nigerii przez dziesięciolecia. Właśnie dlatego decydenci coraz częściej zwracają się do rozwiązania w zakresie nauczania przedsiębiorczości. Oczekuje się, że przedsiębiorczość zmniejszy zależność od formalnej pracy i stworzy więcej możliwości samozatrudnienia.

Stopa bezrobocia stał wyniosła 5,3% w pierwszym kwartale 2024 r., co stanowi trzeci z rzędu wzrost od drugiego kwartału 2023 r. Jest to wynik zbliżony do globalnej stopy bezrobocia w 2023 r. wynoszącej 5,1%.

Naukowcy i decydenci na całym świecie postrzegają edukację w zakresie przedsiębiorczości jako kluczowe rozwiązanie na bezrobocie wśród młodych.

Od 2006 r. nigeryjskie uniwersytety mają obowiązek prowadzenia co najmniej jednego kursu z zakresu przedsiębiorczości dla studentów przed ukończeniem studiów. Wszyscy absolwenci uczelni wyższych, bez względu na kierunek studiów, przed ukończeniem studiów otrzymują wykształcenie w zakresie przedsiębiorczości.

Jest to wyraźnie motywowane dowód że absolwenci rozpoczynający działalność gospodarczą najprawdopodobniej założą firmy, które z czasem zatrudniają więcej pracowników. Powinno to zmniejszyć bezrobocie, zwłaszcza bezrobocie wśród młodych ludzi.

Trzeba przyznać, że nie wszystkie szybko rozwijające się firmy zakładają absolwenci szkół wyższych. Jednakże, dowody globalne pokazuje, że przedsiębiorcy odnoszący największe sukcesy są również dobrze wykształceni.

18 lat edukacji w zakresie przedsiębiorczości

Minęło już 18 lat, odkąd po raz pierwszy w Nigerii zaczęto uczyć przedsiębiorczości. Przeprowadzono ograniczone badania oceniające wpływ programu. Ponadto wiele z tych ocen wykorzystuje małe próby i obejmuje tylko rok lub dwa lata. Ich metodologie również nie pozwalają na wyciągnięcie ostatecznych wniosków na temat skuteczności polityki.

Jako eksperci w dziedzinie innowacji, przedsiębiorczości i rozwoju gospodarczego zdajemy sobie sprawę, że rygorystyczne, długoterminowe oceny mogą zapewnić głębsze spostrzeżenia. Postanowiliśmy rozwiązać te ograniczenia, stosując bardziej solidny projekt badawczy.

Nasz badanie starali się ustalić, czy nauczanie przedsiębiorczości ma wpływ na uczniów. Wykorzystaliśmy dane pochodzące z próby ponad 12 000 nigeryjskich studentów. Wyniki pokazują, że pomimo początkowo silnego pozytywnego wpływu, im dłużej polityka jest stosowana, tym słabszy jest jej efekt.

Z czasem wpływ maleje

Nasze najnowsze analizy oparliśmy na zbiorczym zbiorze danych z czterech fal ankiet zebranych w latach 2007, 2011, 2016 i 2020/21.

Ustaliliśmy, że początkowo kurs z przedsiębiorczości miał silny pozytywny wpływ na wyrażaną przez uczniów chęć założenia firmy. Jednak do 2021 r. efekt ten osłabł. Późniejsze grupy studentów nie wykazały tak dużego zainteresowania założeniem firmy, jak wcześniejsze grupy studentów.

Porównaliśmy 12 000 studentów z sześciu uczelni. Trzej rozpoczęli nauczanie przedsiębiorczości w 2007 r., pozostali po 2011 r. Do porównania studentów z obu grup uczelni wykorzystaliśmy zaawansowane metody statystyczne. Jedna metoda pomogła nam zobaczyć zmiany w czasie w każdej grupie. Dzięki drugiej metodzie porównaliśmy podobne typy uczniów, aby uzyskać rzetelny wynik.

W 2007 r. chęć założenia firmy wyraziło 89% studentów, natomiast w 2021 r. – 82%.

Początkowo więcej (93,7%) studentów z uczelni, które rozpoczęły studia wcześniej, było zainteresowanych zostaniem przedsiębiorcami w porównaniu do (73,1%) studentów uczelni, które rozpoczęły studia później.

Do 2016 roku różnica pomiędzy obiema grupami uczelni zanikła (91,4% vs. 93,6%).

Do 2021 r. studenci uczelni, które rozpoczęły studia później, wykazywały większe (95,7%) zainteresowanie przedsiębiorczością niż studenci (70,1%) z uczelni rozpoczynających naukę wcześniej.

Wyniki sugerują, że im dłużej dana polityka była wdrażana na uniwersytecie, tym mniejszy był jej efekt. Rodzi to potrzebę ciągłego monitorowania efektywności polityki.

Z naszych badań wynika, że ​​kurs przedsiębiorczości nie w pełni odpowiada potrzebom studentów. Co więcej, jakość nauczania zmienia się wraz ze zmianą wykładowców. Co ważniejsze, ani uniwersytety, ani krajowa komisja ds. uniwersytetów nie monitorują konsekwentnie powodzenia studiów.

Polityki mogą mieć różne skutki

W naszym badaniu wprowadziliśmy nowy sposób kategoryzowania różnych rodzajów skutków, jakie może mieć polityka lub program. Pomaga nam to zrozumieć natychmiastowe skutki i sposób działania polityki w czasie w przypadku różnych grup docelowych.

Na przykład, jeśli w ubiegłym roku polityka nauczania przedsiębiorczości zwiększyła zainteresowanie uczniów przedsiębiorczością, czy w tym roku będzie miała taki sam wpływ na nową grupę studentów, zakładając, że nic więcej się nie zmieni? Udzielenie odpowiedzi na tego typu pytania pomoże w opracowaniu skutecznych polityk.

Zidentyfikowaliśmy natychmiastowy wpływ jako natychmiastowe skutki zaobserwowane wkrótce (pięć lat) po wdrożeniu polityki. Trwały wpływ oznacza, że ​​wpływ polityki na grupę studentów utrzymuje się przez długi czas. Zwykle następuje to po upływie siedmiu do dziesięciu lat od ukończenia kursu.

Oddziaływanie skumulowane obejmuje dodatkowe skutki wynikające z kolejnych interwencji. Są to między innymi inkubatory przedsiębiorczości czy niewielkie dotacje na rozpoczęcie działalności gospodarczej. Spójny wpływ opisuje powtarzające się efekty obserwowane w czasie w różnych kohortach uczniów. Pomaga to w ocenie szerszych konsekwencji inicjatyw politycznych.

Ta kategoryzacja oferuje wiarygodne wyjaśnienie naszego wyniku. Chociaż polityka ta przyniosła natychmiastowy pozytywny skutek, z czasem nie wywarła takiego samego wpływu na różne grupy uczniów. Uwypukla to ważną kwestię: brak bieżącej oceny i dostosowania sposobu wdrażania polityki. Polityki, zwłaszcza te mające na celu edukację i rozwój umiejętności, muszą reagować i dostosowywać się do zmieniających się okoliczności. Bez ciągłego monitorowania nawet polityka oparta na najlepszych intencjach może okazać się nieskuteczna.

Droga naprzód

Oceny interwencji edukacyjnych powinny być starannie zaprojektowane, aby uwzględnić zarówno natychmiastowe, jak i długoterminowe skutki.

Następnie można zmodyfikować program nauczania i metody nauczania, aby lepiej dostosować je do różnorodnych potrzeb uczniów i wymagań branży.

Wyniki tych ocen należy otwarcie udostępniać władzom uczelni, wykładowcom, studentom i społeczeństwu. Należy również jasno określić odpowiedzialność za wprowadzanie zalecanych zmian. Takie podejście sprzyja zaufaniu i zapewnia ewolucję systemu, aby sprostać wymaganiom rynku pracy.

Podejście to jest stosowane w Finlandii, gdzie Fińskie Centrum Oceny Edukacji ocena oparta na udoskonaleniach zapewnia, że ​​instytucje stale udoskonalają swoją ofertę edukacyjną.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.