Astronauta uchwycił fascynujący obraz wyspy Onekotan Międzynarodowa Stacja Kosmicznaprzedstawiający wulkan Krenicyna w łańcuchu Wysp Kurylskich.
To niezwykłe zdjęcie ukazuje obiekty geograficzne, takie jak kaldera cara-Rusyra i jej głębokie, odbijające światło jezioro Kolcewoje, które należy do najgłębszych w Rosji. Ostatnia erupcja wulkanu w 1952 r. dodaje do wrażeń wizualnych warstwę historyczną, zestawiając nierówny teren z bujnym, porośniętym roślinnością krajobrazem kaldery.
Przechwytywanie Onekotanu: oszałamiający obraz z kosmosu
Astronauta na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) wykonał to zdjęcie wyspy Onekotan podczas orbitowania nad północno-zachodnim Pacyfikiem. Jest częścią Wyspy Kurylskiearchipelag rozciągający się pomiędzy Półwyspem Kamczatka w Rosji i Hokkaido w Japonii. Obraz wyraźnie się wyróżnia Wulkan Krenicynapołożony w południowej części wyspy.
Zdjęcie wykonane pod niskim kątem uwydatnia nierówny teren wyspy, w tym klify, linie brzegowe i formacje górskie. Aby uniknąć złudzenia optycznego tzw inwersja reliefuzdjęcie zostało obrócone w taki sposób, że na dole widoczna jest północ.
Kaldera Cara-Rusyra: cud wulkanu
Wyraźnie widoczna jest kaldera Car-Rusyr, duże zagłębienie przypominające krater, utworzone w wyniku zapadnięcia się gruntu do częściowo opróżnionej komory magmowej po erupcji. Strome 300-metrowe klify otaczają kalderę, rzucając długie cienie na wschodnie wnętrze wulkanu.
W kalderze znajdują się błękitne wody jeziora Kol’tsevoye, które kontrastują z otaczającym Cię letnim krajobrazem porośniętym roślinnością. Osiągające głębokość do 370 metrów (1200 stóp) jezioro jest jednym z najgłębszych w Rosji. Jej powierzchnia odbija światło słoneczne z powrotem do aparatu, tworząc błyski słoneczne, a także odzwierciedla chmury unoszące się nad centralnym szczytem.
Wulkaniczny Majestat: Szczyt Krenicyny
W centrum kaldery znajduje się Szczyt Krenicyna, który stoi ok 1300 metrów (4200 stóp) nad poziomem morza. Zbocza tego stratowulkaniczny szczyt składa się z ciemnych dolin i grzbietów, powstałych w wyniku przepływów wulkanicznych i procesów erozyjnych, które docierają do powierzchni jeziora Kol’tsevoye. Ostatnia erupcja tego kompleksu miała miejsce w listopadzie 1952 r. i została sklasyfikowana jako „umiarkowana” z Wskaźnik wybuchowości wulkanu (VEI) z 3.
Na zachód od kaldery, po prawej stronie zdjęcia widoczny jest system górski. Ten nierówny teren kontrastuje z przeciwną stroną kaldery, gdzie krajobraz spłaszcza się w miarę dotarcia do Oceanu Spokojnego. W dolinach pomiędzy górami a linią brzegową pozostają niewielkie płaty jasnego śniegu i lodu.
Zdjęcie astronauty ISS069-E-71110 zostało uzyskane 19 sierpnia 2023 r. aparatem cyfrowym Nikon D5 o ogniskowej 1150 milimetrów. Dostarczają je załoga ISS, Jednostka Obserwacji Ziemi oraz Jednostka Nauki o Ziemi i Teledetekcji w Johnson Space Center. Zdjęcie wykonał członek załogi Ekspedycji 69. Obraz został przycięty i poprawiony w celu poprawy kontrastu, a artefakty obiektywu zostały usunięte. Program Międzynarodowej Stacji Kosmicznej wspiera laboratorium w ramach Laboratorium Narodowego ISS, aby pomóc astronautom w wykonywaniu zdjęć Ziemi, które będą miały największą wartość dla naukowców i społeczeństwa, oraz w bezpłatnym udostępnianiu tych zdjęć w Internecie.
