Nowe badanie sugeruje, że wielokrotne podawanie penicyliny może obniżyć ryzyko choroby Parkinsona poprzez wpływ na bakterie jelitowe, co podkreśla potencjalny związek jelitowo-mózgowy w rozwoju choroby.
Badanie przeprowadzone przez Rutgers Health wykazało, że u osób, które przyjmowały wielokrotne kursy antybiotyków penicylinowych, ryzyko rozwoju choroby Parkinsona było nieco zmniejszone. Naukowcy uważają to za intrygujące odkrycie, które podkreśla złożony związek między bakteriami jelitowymi a zdrowiem mózgu.
Badanie opublikowane w Parkinsonizm i zaburzenia pokrewneprzeanalizował dokumentację medyczną ponad 93 000 osób w Wielkiej Brytanii. Naukowcy odkryli, że u osób, które otrzymały pięć lub więcej cykli antybiotyków penicylinowych w ciągu pięciu lat przed diagnozą, ryzyko wystąpienia choroby Parkinsona było o około 15% niższe w porównaniu z osobami, które nie przyjmowały antybiotyków.
„Odkryliśmy odwrotną zależność dawka-odpowiedź pomiędzy liczbą cykli leczenia penicyliną a ryzykiem choroby Parkinsona w różnych okresach czasu” – powiedział Gian Pal, neurolog w Rutgers Robert Wood Johnson Medical School i główny autor badania. „Było to nieoczekiwane i kontrastuje z niektórymi wcześniejszymi badaniami”.
Odkrycie dostarcza coraz większej liczby dowodów na to, że biliony drobnoustrojów żyjących w przewodzie pokarmowym człowieka mogą odgrywać rolę w chorobie Parkinsona – postępującym schorzeniu mózgu wpływającym na ruch i równowagę. Niektórzy badacze uważają, że zapalenie lub toksyny niektórych bakterii jelitowych mogą przyczyniać się do rozwoju choroby.
Potencjalna droga jelitowo-mózgowa do choroby Parkinsona
„Istnieje pogląd, że choroba zaczyna się w jelitach, a zapalenie jelit może sprawić, że jelita będą bardziej nieszczelne i umożliwić przedostawanie się toksyn lub stanów zapalnych do mózgu przez nerw błędny” – powiedział Pal.
Aby zbadać potencjalne powiązania między bakteriami jelitowymi a chorobą Parkinsona, naukowcy sprawdzili anonimową dokumentację medyczną z dużej brytyjskiej bazy danych. Porównali 12 557 osób, u których zdiagnozowano chorobę Parkinsona, z 80 804 podobnymi osobami bez tej choroby.
Oprócz zmniejszonego ryzyka związanego ze stosowaniem penicyliny, badanie wykazało, że u osób, które przyjęły dwa lub więcej cykli leków przeciwgrzybiczych w ciągu pięciu lat przed diagnozą, ryzyko wystąpienia choroby Parkinsona było o około 16% wyższe. Jest to zgodne z ustaleniami poprzedniego badania fińskiego.
Pal stwierdził jednak, że stowarzyszenia są stosunkowo małe i nie powinny mieć wpływu na decyzje medyczne.
„Wszystkie te objawy są bardzo łagodne, więc nie powinny mieć wpływu na decyzję o zastosowaniu antybiotyków lub leków przeciwgrzybiczych” – powiedział. „Znaczenie tego badania polega na tym, że potwierdza ono pogląd, że coś, co dzieje się w mikrobiomie jelitowym, może mieć wpływ na chorobę Parkinsona” – dodał.
Badanie ma ograniczenia, takie jak niemożność uwzględnienia innych zachowań wpływających na bakterie, takich jak dieta pacjenta.
Dalsze badania nad rolą mikrobiomu jelitowego w chorobie Parkinsona
Mimo to Pal stwierdził, że odkrycia wspierają dalsze badania nad wpływem drobnoustrojów jelitowych na ryzyko choroby Parkinsona.
„Fakt, że lek, który przyjmuje się tylko przez kilka dni, aby w niewielkim stopniu zmienić mikrobiom, zmniejsza ryzyko choroby Parkinsona. Dla mnie to mocniejszy dowód na to, że w grę wchodzi mikrobiom” – powiedział.
Na chorobę Parkinsona cierpi ponad 10 milionów ludzi na całym świecie, a oczekuje się, że liczba przypadków tej choroby będzie rosła wraz ze starzeniem się populacji. Chociaż dokładne przyczyny choroby pozostają niejasne, naukowcy uważają, że przyczyną choroby jest połączenie czynników genetycznych i środowiskowych. Diagnozuje się ją przede wszystkim na podstawie objawów, ponieważ nie ma ostatecznego badania laboratoryjnego.
Pal powiedział, że dalsze badania obejmują sprawdzenie, czy określone grzyby lub bakterie w jelitach są powiązane z ryzykiem choroby Parkinsona.
„Przydatne byłoby lepsze zrozumienie składu przeciwgrzybiczego jelit – który tak naprawdę nie został dobrze zbadany – i sprawdzenie, czy jest to przydatne w odróżnianiu pacjentów z chorobą Parkinsona od pacjentów bez choroby Parkinsona” – stwierdził.
Naukowcy mają także nadzieję ustalić, czy zmiana poziomu niektórych drobnoustrojów jelitowych może potencjalnie zmniejszyć ryzyko choroby Parkinsona lub zmodyfikować przebieg choroby u osób już zdiagnozowanych.
Odniesienie: „Efekty ekspozycji na środki przeciwdrobnoustrojowe na ryzyko choroby Parkinsona” autorstwa Gian Pal, Laury Bennett, Jasona Roya, Abnera Nyandege, M. Marala Mouradiana, Tobiasa Gerharda i Daniela B. Hortona, 30 lipca 2024 r., Parkinsonizm i zaburzenia pokrewne.
DOI: 10.1016/j.parkreldis.2024.107081
