Teleskop Subaru odkrył nowe obiekty wykraczające poza znane Pas Kuiperaco sugeruje bardziej złożoną strukturę na skraju Układu Słonecznego. To odkrycie może zmienić nasze rozumienie powstawania planet i pobudzić poszukiwania życia poza Ziemią.
Wykorzystując Teleskop Subaru do obserwacji zewnętrznego Układu Słonecznego, astronomowie odkryli nowe obiekty w regionach, w których wcześniej ich nie oczekiwano. Te nowo odkryte ciała prawdopodobnie należą do znacznie większej, jeszcze nieodkrytej populacji. Odkrycie to ma istotne implikacje dla naszego zrozumienia struktury i historii Układu Słonecznego. Przede wszystkim sugeruje, że Układ Słoneczny może mieć więcej podobieństw z innymi układami planetarnymi, niż wcześniej sądzono, co może mieć wpływ na trwające poszukiwania życia poza naszym Układem Słonecznym.
Aby uzyskać wsparcie, Teleskop Subaru prowadzi obserwacje zewnętrznego Układu Słonecznego NASAsonda New Horizons, pierwsza misja obserwacji Pasa Kuipera na zewnętrznej krawędzi Układu Słonecznego Neptun podczas przelotu przez niego.
Teleskop Subaru poszukiwał interesujących obiektów Pasa Kuipera (KBO), które New Horizons mógłby obserwować z bliska jeszcze przed wystrzeleniem statku kosmicznego w 2006 roku. W ramach tych trwających obserwacji udało się już odkryć 263 KBO. Wśród nich 11 obiektów leży poza akceptowaną krawędzią Pasa Kuipera.
Odkrycie możliwej nowej klasy obiektów
W ostatnich latach przybywa dowodów na istnienie obiektów znajdujących się poza zewnętrzną krawędzią znanego Pasa Kuipera, ale to badanie jest istotne, ponieważ dużej liczby obiektów znalezionych na stosunkowo niewielkim obszarze poszukiwań nie można odrzucić jako przypadku lub fałszywych alarmów. 11 odkrytych tym razem obiektów wydaje się reprezentować nową klasę obiektów krążących w „pierścieniu” oddzielonym od znanego Pasa Kuipera pustą „przerwą”, w której znajduje się bardzo niewiele obiektów. Ten rodzaj struktury pierścieni i szczelin został dobrze udokumentowany na obrzeżach wielu powstających układów planetarnych obserwowanych przez the ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) układ radioteleskopów w Chile.
Dr Fumi Yoshida (Uniwersytet Nauk o Zdrowiu Pracy i Środowisku; Centrum Badań Planetarnych, Instytut Technologii Chiba) komentuje możliwość istnienia drugiego pierścienia KBO poza znanym: „Jeśli to się potwierdzi, będzie to wielkie odkrycie . Pierwotna mgławica słoneczna była znacznie większa, niż wcześniej sądzono, co może mieć wpływ na badanie procesu powstawania planet w naszym Układzie Słonecznym.
Dr Wes Fraser z Kanadyjskiej Narodowej Rady ds. Badań, współbadacz w zespole naukowym misji New Horizons i główny autor badania, wyjaśnia: „Pas Kuipera w naszym Układzie Słonecznym przez długi czas wydawał się bardzo mały w porównaniu z wieloma innymi układami planetarnymi , ale nasze wyniki sugerują, że pomysł mógł powstać po prostu w wyniku błędu obserwacyjnego”. Dodaje: „Więc może, jeśli ten wynik się potwierdzi, nasz Pas Kuipera nie jest wcale taki mały i niezwykły w porównaniu do pasów krążących wokół innych gwiazd”.
Szerszy wpływ na poszukiwanie życia
Nasze poszukiwania życia we Wszechświecie utrudnia fakt, że mamy tylko jeden potwierdzony przykład planety, na której powstało życie: Ziemię w Układzie Słonecznym. Na podstawie tylko jednego przykładu nie jesteśmy w stanie określić, które osobliwości były istotne dla pojawienia się życia, a które były nieistotne. Zatem wszystko, co możemy zrobić, aby wykluczyć możliwy warunek wstępny, przybliża nas do znalezienia prawdziwych warunków wstępnych życia.
Jeśli potwierdzi się, że Układ Słoneczny powstał z mgławicy słonecznej, która była znacznie większa, a zatem znacznie mniej niezwykła niż myśleliśmy, nie tylko wyeliminuje to „małą mgławicę macierzystą” z listy możliwych przesłanek, ale znacznie zwiększy możliwości znalezienia kolejny układ planetarny, który spełnia wszystkie prawdziwe warunki życia, zwiększając w ten sposób prawdopodobieństwo znalezienia obcego życia.
Przełomowe odkrycie i perspektywy na przyszłość
Główny badacz misji New Horizons, dr Alan Stern, mówi: „To przełomowe odkrycie ujawniające coś nieoczekiwanego, nowego i ekscytującego w odległych zakątkach Układu Słonecznego; to odkrycie prawdopodobnie nie byłoby możliwe bez światowej klasy możliwości Teleskopu Subaru.”
Liczba i rozmieszczenie obiektów na obrzeżach Układu Słonecznego jest kwestią przyszłych badań. Ale przynajmniej wyniki Teleskopu Subaru wskazują, że nowe odkrycia czekają w czymś, co uważano za zimną, pustą i nudną pustkę poza znanym Pasem Kuipera.
Odniesienie: „Rozszerzony cel misji New Horizons: poszukiwanie i odkrycie Arrokoth” autorstwa: Marc W. Buie, John R. Spencer, Simon B. Porter, Susan D. Benecchi, Alex H. Parker, S. Alan Stern, Michael Belton, Richard P. Binzel, David Borncamp, Francesca DeMeo, S. Fabbro, Cesar Fuentes, Hisanori Furusawa, Tetsuharu Fuse, Pamela L. Gay, Stephen Gwyn, Matthew J. Holman, H. Karoji, JJ Kavelaars, Daisuke Kinoshita, Satoshi Miyazaki, Matt Mountain, Keith S. Noll, David J. Osip, Jean-Marc Petit, Neill I. Reid, Scott S. Sheppard, Mark Showalter, Andrew J. Steffl, Ray E. Sterner, Akito Tajitsu, David J. Tholen, David E. Trilling, Harold A. Weaver, Anne J. Verbiscer, Lawrence H. Wasserman, Takuji Yamashita, Toshifumi Yanagisawa, Fumi Yoshida i Amanda M. Zangari, 11 września 2024 r., Dziennik nauk planetarnych.
DOI: 10.3847/PSJ/ad676d
