Kobieta z Teksasu traci wzrok po częstym błędzie związanym z soczewkami kontaktowymi, który doprowadził do zagnieżdżenia się w jej gałce ocznej pasożytów

Kobieta z Teksasu, która nie widzi na prawe oko, namawia innych, aby nie popełniali tego samego błędu, co w przypadku soczewek kontaktowych.

23-letnia Brooklyn McCasland zaczęła odczuwać „najgorszy ból, jaki kiedykolwiek czuła” kilka dni po sierpniowym wycieczce na plażę z przyjaciółmi w Alabamie.

Lekarze najpierw powiedzieli bariście, że ma piasek w oku, potem zrzucili winę na zwykłą infekcję i przepisali jej krople do oczu oraz antybiotyki.

Ale ból utrzymywał się tygodniami. Zewnętrzna warstwa jej oka zaczęła się mętnieć, co według lekarza było uszkodzeniem spowodowanym infekcją.

Została skierowana do specjalisty, który przeskanował jej oko i zauważył plamki białego, mętnego materiału i stwierdził, że w rogówce młodej kobiety zagnieździły się pasożyty.

Uważa się, że zaraziła się pasożytami, które żyją w wodzie kranowej, oceanach i jeziorach, po kąpieli w morzu ze swoimi kontaktami.

McCasland powiedział: „Gdybym mógł uniknąć całego tego bólu, nie pływając w soczewkach, zrobiłbym to”.

W wyniku infekcji McCasland został zmuszony do zaprzestania pracy w kawiarni. Ból utrzymujący się od półtora miesiąca utrudniał pracę, podobnie jak utrata wzroku na lewe oko, co powodowało zmiany w postrzeganiu głębi

Straciła wzrok na prawe oko i czeka na kosztowny przeszczep, który ma niewielkie szanse na przywrócenie wzroku.

Pasożyt zwany acanthamoeba żyje w wodzie i może dostać się do oka poprzez mikroskopijne łzy w rogówce. Robaki mają wielkość od 15 do 45 nanometrów – około 5000 razy mniej niż szerokość ludzkiego włosa.

Zakopały się w przezroczystej zewnętrznej warstwie gałki ocznej McCaslanda i rozmnażały się, rozmnażając i zjadając tam zdrową tkankę.

Według szacunków na tę chorobę zapada co roku około 1500 Amerykanów Klinika w Cleveland. Około 90 procent tych przypadków występuje u osób noszących soczewki kontaktowe.

W związku z tym lekarze okuliści odradzają branie prysznica, pływanie lub korzystanie z wanny z hydromasażem z założonymi soczewkami.

Kiedy ból się zaczął, McCasland udała się do okulisty, który zdiagnozował u niej typową infekcję oka i zalecił jej stosowanie antybiotyków, sterydowych kropli do oczu i kolejnych kropli do oczu na ból.

W przypadku acanthamoeba keratitis pasożyty wnikają w rogówkę i zaczynają się namnażać, powodując ostry ból, zamglone widzenie, wrażliwość na światło, a w niektórych przypadkach ślepotę. Zmętnienie ukazane na tym skanie oka to uszkodzenie, jakie robaki wyrządziły jej rogówce

Powiedziała, że ​​zaczęło się od bólu, który „miał wrażenie, jakby w oku wbiło się szkło”.

Po kilku tygodniach jej wzrok zaczął się zamazywać.

’Oni [the doctors] nadal nic nie miałem.

„Nadal strzelali w ciemności, co było naprawdę frustrujące. Pamiętam modlitwę.

Po około półtora miesiąca ciągłego bólu i braku odpowiedzi McCasland udała się do specjalisty, którego gabinet znajdował się cztery godziny drogi od niej.

Tam, po przeskanowaniu jej oka, zdiagnozowali u niej rogowacenie akanthamoeba, czyli fachową nazwę infekcji.

Powiedziała: „To był szok, ale także ulga, że ​​odpowiedziano na wszystko. Przez tak długi czas byłam błędnie diagnozowana, nie wiedziałam, co to jest, a potem czułam się coraz gorzej i odczuwałam ból.

Jeśli lekarze wykryją tę chorobę wystarczająco wcześnie, mogą ją łatwo wyleczyć za pomocą kropli do oczu zawierających chlor, który zabija pasożyty.

McCasland dostała serię tych kropli do oczu, które zawierają niektóre produkty używane również do czyszczenia basenów i które musi brać co 30 minut przez cały dzień.

W około 40 procentach przypadków lekarze muszą przeprowadzić operację – zeskrobanie zewnętrznej części oka w celu usunięcia pasożytów, a następnie naprawę tego obszaru poprzez przeszczep.

McCasland powiedziała, że ​​przez 16 lat nosi soczewki kontaktowe i nigdy ich nie zdejmowała, gdy szła na basen lub brała prysznic. Teraz stwierdziła, że ​​chciałaby, żeby ją ostrzeżono. Powiedziała: „Teraz nie mam wzroku, zrobiłabym wszystko, żeby go odzyskać. Z pewnością odmieniłoby to życie”

McCasland należy do grona pechowców, którzy najprawdopodobniej będą musieli przejść operację. Obecnie oczekuje na przeszczep rogówki o wartości 5000 dolarów oprócz rachunku o wartości 62 000 dolarów za wszystkie różne leki.

Od czasu tej diagnozy zastanawia się nad prawie dwudziestoma latami używania kontaktów.

Powiedziała, że ​​zawsze je nosiła, biorąc prysznic i pływając, a także umyła obudowę kontaktową wodą z kranu.

Przypomniała sobie, że podczas poprzednich wizyt u okulisty lekarz zapytał ją, czy wzięła prysznic w soczewkach kontaktowych. Odpowiedział: „Tak, niektórym to uchodzi na sucho. To naprawdę nie jest nic wielkiego”.

Jak dodała, było to dla niej frustrujące: „To mnie zdenerwowało, zwłaszcza gdy dowiedziałam się, że rzeczywiście na to choruję”. Chce, aby ludzie byli świadomi, że choć jest to rzadkie schorzenie, może dotknąć każdego, nawet tych, którzy nie noszą soczewek kontaktowych.

W wyniku wyniszczającego stanu McCasland został zmuszony do opuszczenia pracy.

Utrata wzroku na jedno oko wypaczyła jej percepcję głębi, a światło słoneczne wpadające do oczu jest bolesne – oba te aspekty sprawiają, że praca w dobrze oświetlonej kawiarni jest prawie niemożliwa.

Więc znajomy założył GoFundMe aby pomóc młodej kobiecie opłacić rachunki w oczekiwaniu na operację, ponieważ w Teksasie nie występuje krótkotrwała niepełnosprawność.