Badania Uniwersytetu w Getyndze dotyczące replik włóczni z epoki brązu ujawniają wiedzę na temat starożytnych technik bojowych i sposobu noszenia broni, zwiększając wiedzę na temat bitew historycznych.
Zespół badawczy, w skład którego wchodzą członkowie Uniwersytetu w Getyndze, wprowadził nowatorskie podejście do ustalenia, czy i w jaki sposób używano prehistorycznej broni, ujawniając nowe spostrzeżenia na temat zręczności i umiejętności bojowych związanych z walką włóczniami z epoki brązu.
W swoim badaniu, opublikowanym niedawno w czasopiśmie „ Journal of Archaeological Sciencebadacze krok po kroku symulowali rzeczywistą walkę, aby rzucić światło na style walki i powstawanie śladów na broni. Dodatkowo uwzględnili, jak te znaki mogły zmieniać się w czasie.
Metodologia i projekt eksperymentalny
Badając walkę włóczniami z epoki brązu, badacze mogą lepiej zrozumieć strategie bitewne i rozwój broni. Do zbadania interakcji włóczni z różnymi materiałami oraz sposobu powstawania śladów i ich znaczenia można zastosować metody eksperymentalne.
Z tego powodu zespół skonstruował repliki włóczni z epoki brązu i wykorzystał je w realistycznych scenariuszach walki, aby zobaczyć, jak groty włóczni reagują na metalowe ostrza, drewniane drzewca i tarcze. Naukowcy wykorzystali także tkanki zwierzęce do naśladowania ludzkiego ciała. Zespół wykorzystał wiedzę zdobytą na podstawie poprzednich badań do opracowania tej niezawodnej, powtarzalnej metody umożliwiającej lepsze zrozumienie dynamiki walki i powstawania śladów na broni.
Eksperymenty te pozwalają zbadać rodzaj i częstotliwość kolizji podczas walki włóczniami i po raz pierwszy pokazują, jak z czasem powstają ślady uderzeń na włóczniach.
Testy dostarczyły wskazówek co do umiejętności wymaganych w różnych technikach walki i dostarczyły cennych informacji do rekonstrukcji potyczek bojowych na podstawie śladów broni na jej powierzchni. W rzeczywistości wygenerowane eksperymentalnie znaki z powodzeniem odzwierciedlały ślady znalezione na broni w wielu znaleziskach archeologicznych: oznacza to, że obecnie można zrekonstruować, czy i w jaki sposób używano włóczni z epoki brązu znajdujących się w zbiorach muzealnych.
Implikacje dla badań archeologicznych
„Nasze eksperymenty przydadzą się przyszłym badaniom, ponieważ stworzyliśmy przydatny przewodnik pozwalający rozpoznać i zrozumieć zużycie broni z epoki brązu. To źródło informacji umożliwi badaczom i kustoszom muzeów zbadanie ze świeżej perspektywy obiektów znajdujących się już w ich próbkach i kolekcjach. Mogą porównać znalezione oceny z tymi, które udokumentowaliśmy i udostępniliśmy bezpłatnie” – wyjaśnia dr Valerio Gentile, który przeprowadził badanie w ramach studiów doktoranckich na Uniwersytecie w Lejdzie, a obecnie prowadzi podobne badania w Katedrze Prehistorii i Historii Wczesnej na Uniwersytecie w Getyndze.
„Nasze ustalenia pokazują, w jaki sposób używano broni i jakie techniki stosowano. Być może będziemy mogli wykorzystać nasze badania do ustalenia, czy broń z epoki brązu była używana w bitwach na dużą skalę lub w pojedynkach. Jest to ważne dla zrozumienia charakteru i intensywności konfliktów w przeszłości”.
Odniesienie: „Wieloetapowe eksperymenty w walce włócznią z epoki brązu: spostrzeżenia na temat powstawania zużycia, traumy i kontekstów walki”, V. Gentile, CJ van Dijk i O. Ter Mors, 29 sierpnia 2024 r., Journal of Archaeological Science.
DOI: 10.1016/j.jas.2024.106044
