Mężczyźni i kobiety inaczej odczuwają ulgę w bólu, a nowe badanie może rzucić światło na to, dlaczego kobiety są bardziej podatne na ból przewlekły i mniej reagują na leczenie opioidami.
Niedawne badanie przeprowadzone na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego School of Medicine, badające medytację jako sposób leczenia przewlekłego bólu dolnej części pleców, ujawniło, że mężczyźni i kobiety wykorzystują różne mechanizmy biologiczne do łagodzenia bólu. Mężczyźni polegają głównie na uwalnianiu endogennych opioidów, naturalnych środków przeciwbólowych występujących w organizmie, podczas gdy kobiety polegają na alternatywnych, nieopioidowych sposobach łagodzenia bólu.
Syntetyczne leki opioidowe, takie jak morfina i fentanylsą najpotężniejszą klasą dostępnych leków przeciwbólowych. Wiadomo, że kobiety słabo reagują na terapie opioidowe, które wykorzystują syntetyczne cząsteczki opioidów do wiązania się z tymi samymi receptorami, co naturalnie występujące opioidy endogenne. Ten aspekt leków opioidowych pomaga wyjaśnić, dlaczego są one tak skuteczne jako środki przeciwbólowe, ale także dlaczego niosą ze sobą znaczne ryzyko uzależnienia i uzależnienia.
„Uzależnienie rozwija się, ponieważ ludzie zaczynają przyjmować więcej opioidów, gdy ich pierwotna dawka przestaje działać” – powiedział dr Fadel Zeidan, profesor anestezjologii i profesor nadzwyczajny w dziedzinie badań nad empatią i współczuciem w Instytucie Empatii i Współczucia Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego Sanford. „Chociaż mamy charakter spekulacyjny, nasze odkrycia sugerują, że być może jednym z powodów większego prawdopodobieństwa uzależnienia się kobiet od opioidów jest to, że są one biologicznie słabiej na nie wrażliwe i muszą zażywać ich więcej, aby odczuć ulgę w bólu”.
Projekt badania
W badaniu połączono dane z dwóch badań klinicznych, w których wzięło udział łącznie 98 uczestników, zarówno osoby zdrowe, jak i te, u których zdiagnozowano przewlekły ból dolnej części pleców. Uczestnicy przeszli program szkolenia w zakresie medytacji, a następnie ćwiczyli medytację, otrzymując placebo lub dużą dawkę naloksonu – leku, który hamuje działanie zarówno syntetycznych, jak i endogennych opioidów. W tym samym czasie doznali bardzo bolesnego, ale nieszkodliwego bodźca cieplnego w tylnej części nogi. Naukowcy zmierzyli i porównali stopień złagodzenia bólu po medytacji, gdy układ opioidowy był zablokowany, w porównaniu z sytuacją, gdy był nienaruszony.
Badanie wykazało:
- Blokowanie układu opioidowego za pomocą naloksonu hamowało łagodzenie bólu w oparciu o medytację u mężczyzn, co sugeruje, że mężczyźni polegają na endogennych opioidach w celu zmniejszenia bólu.
- Nalokson zwiększał łagodzenie bólu u kobiet w oparciu o medytację, co sugeruje, że kobiety w celu zmniejszenia bólu polegają na mechanizmach nieopioidowych.
- Zarówno w przypadku mężczyzn, jak i kobiet, osoby cierpiące na chroniczny ból odczuwały większą ulgę w bólu po medytacji niż zdrowi uczestnicy.
„Wyniki te podkreślają potrzebę stosowania terapii przeciwbólowych dostosowanych do płci, ponieważ wiele stosowanych przez nas metod leczenia nie działa tak dobrze u kobiet, jak w przypadku mężczyzn” – stwierdził Zeidan.
Naukowcy doszli do wniosku, że dostosowanie leczenia bólu do płci danej osoby może poprawić wyniki leczenia pacjentów oraz zmniejszyć uzależnienie od opioidów i niewłaściwe ich używanie.
„Istnieją wyraźne różnice w sposobie radzenia sobie z bólem między mężczyznami i kobietami, ale dotychczas nie zaobserwowaliśmy wyraźnej biologicznej różnicy w korzystaniu z ich układów endogennych” – stwierdził Zeidan. „To badanie dostarcza pierwszego wyraźnego dowodu na to, że różnice w przetwarzaniu bólu ze względu na płeć są rzeczywiste i należy je traktować poważniej przy opracowywaniu i przepisywaniu leczenia bólu”.
Odniesienie: „Samoregulująca analgezja u mężczyzn, ale nie u kobiet, odbywa się za pośrednictwem endogennych opioidów” autorstwa Jona G Deana, Mikaila Reyes, Valeria Oliva, Lora Khatib, Gabriel Riegner, Nailea Gonzalez, Grace Posey, Jason Collier, Julia Birenbaum, Krishnan Chakravarthy, Rebecca E Wells, Burel Goodin, Roger Fillingim i Fadel Zeidan, 14 października 2024 r., Nexus PNAS.
DOI: 10.1093/pnasnexus/pgae453
Badanie to zostało częściowo sfinansowane przez Narodowe Centrum Zdrowia Komplementarnego i Integracyjnego (granty R21-AT010352, R01-AT009693, R01AT011502) oraz Narodowe Centrum Rozwoju Nauk Translacyjnych (UL1TR001442).
