Thomas został powołany do personelu Hines w zeszłym roku i ma ogromne doświadczenie w coachingu wszystkich grup wiekowych w Ameryce, a także w pracy analitycznej dla drużyny US Soccer.
Jest wiceprzewodniczącą społeczności Black Coaches Community w piłce nożnej amerykańskiej i kieruje inicjatywą o nazwie „Moms Who Coach”.
Thomas mówi, że jeśli wystarczająco długo pracujesz w sporcie kobiecym, „albo zostajesz aktywistką na rzecz kobiet, albo zrezygnujesz”, ale obserwowanie nierówności w piłce nożnej wzmocniło jej pasję do wprowadzania zmian.
Jej inspiracja wynikała ze spotkania z byłą menadżerką reprezentacji Anglii Hope Powell – pierwszą czarnoskórą trenerką, którą Thomas zobaczył podczas gry w piłkę nożną.
„Grałem w młodzieżowych drużynach Szwecji i graliśmy z Anglią. Trenerem była Hope Powell. To był pierwszy raz, kiedy zobaczyłem kogoś, kto wyglądał jak ja” – Thomas powiedział BBC Sport.
„Miałam wtedy dredy i ona też. Pomyślałam: «Wow, ona wygląda jak ja i robi to. Zrobię to».
„To było ziarno we mnie zasiane. Nic jej nie powiedziałem, ale możliwość zobaczenia w tej pozycji kogoś, kto wygląda jak ja, zainspirowała mnie”.
Thomas nigdy nie spotkała Powell ani nie rozmawiała z nią, ale nadal ma ona kluczowy wpływ na jej życie.
„Często o tym myślę. Za każdym razem, gdy wchodzę na stadion, mam świadomość, że nie trenuje żadna inna czarnoskóra kobieta. Nie gubię się w tym” – dodała.
„Mam nadzieję, że moja widoczność stworzy szansę i poczucie, że «mogę to zrobić». Dawno temu zdecydowałem, że nie będę postrzegać tego jako ciężaru, ale jako przywilej.
„Jeśli poniosę porażkę, niestety może to mieć wpływ na tych, którzy będą po mnie. To niefortunne, ale taka jest moja rzeczywistość. Po prostu decyduję się przyjąć takie nastawienie i myślę: «To nie dotyczy tylko mnie, ale także tych, którzy przyjdą po mnie»”.
