Kobieta z Ohio, która myślała, że ma guz w macicy, w rzeczywistości miała znacznie bardziej „szokujący” stan.
Kelsi Baldwin (33 l.) i jej mąż Matt od sześciu lat starali się o poczęcie dziecka, kiedy w 2023 r. zostali wyznaczeni na badanie USG, aby dotrzeć do sedna problemu.
Wtedy lekarze zauważyli w macicy pani Baldwin coś, co wyglądało jak guz wielkości koszykówki, co wzbudziło obawy, że przyczyną może być rak.
Jednak dalsze badania wykazały, że widoczny guzek był w rzeczywistości drugą, znacznie mniejszą macicą – wadą, którą miała od urodzenia, ale z której zupełnie nie zdawała sobie sprawy.
To właśnie wtedy ona i jej mąż zaczęli łączyć fakty. Schorzenie, które dotyka jedną na 2000 kobiet, utrudnia zajście w ciążę i wyjaśnia jej wyjątkowo obfite miesiączki – co miesiąc krwawiły jej dwie macice.
U Kelsi Baldwin, lat 33, z Ohio, zdiagnozowano didelfisję macicy – schorzenie występujące u trzech na 1000 osób, które doprowadziło do rozwoju dwóch macicy i szyjek macicy
Pani Baldwin i jej mąż Matt (na zdjęciu) przez sześć lat starali się o zajście w ciążę. Lekarze uważają, że didelfia macicy mogła być przyczyną tej niepłodności
Pani Baldwin, obecnie 33-letnia, powiedziała: „To był szok i pouczające doświadczenie zarówno dla mnie, jak i mojego męża.
„Na początku bardzo się wstydziłam i nie chciałam nikomu mówić, że to mam. Poczułam się samotna – nie mogłam znaleźć wielu takich jak ja, a w Internecie nie mogłam znaleźć zbyt wielu informacji na ten temat.
Zwykle, gdy macica kobiety tworzy się w macicy, zaczyna się od dwóch przewodów, które łączą się ze sobą, tworząc narząd.
Ale u kobiet z podwójną macicą, zwaną w medycynie macicą didelphy, przewody nie łączą się ze sobą. Zamiast tego każdy kanał tworzy własną macicę.
Nie jest jasne, dlaczego tak się dzieje.
Pani Baldwin ma również dwie szyjki macicy, czyli kanały łączące macicę z pochwą. Nadal ma tylko jedną pochwę.
Powiedziała: „To wpływa na zdolność plemnika do spotkania się z komórką jajową, w zależności od tego, po której stronie następuje owulacja – czego nie wiem” [beforehand].’
Problemy z niepłodnością mogą wynikać z tego, że macica może być mniejsza niż przeciętnie, pozostawiając mniej miejsca na prawidłowy rozwój płodu.
Złożona anatomia może również utrudniać pomyślną implantację zarodka.
Oprócz niepłodności jej jedynym objawem były niezwykle obfite miesiączki, które powodowały, że „krwawiła przez” tampony.
Lekarze uważają, że stan pani Baldwin jest prawdopodobnie przyczyną trudności z zajściem w ciążę.
Ze względu na swój stan pani Baldwin przeszła wiele zabiegów leczenia niepłodności, w tym zastrzyki (po lewej) i zapłodnienie in vitro
Pani Baldwin, na zdjęciu podczas wizyty w sprawie leczenia niepłodności, koncentruje się teraz na dzieleniu się swoją historią, aby pomóc innym pacjentkom z didelfią macicy i niepłodnością
Według kliniki w Cleveland kobiety z podwójną macicą są obarczone zwiększonym ryzykiem poronienia, przedwczesnego porodu, cięcia cesarskiego, niskiej masy urodzeniowej, ograniczenia wzrostu oraz urodzenia dziecka w pozycji zamkowej, czyli wtedy, gdy dziecko jest ułożone najpierw na stopach, albo na dole. macicy, co może być niebezpieczne i utrudniać poród.
Mniejszy rozmiar macicy może zmusić płód do przyjęcia niewygodnej pozycji, co powoduje konieczność wcześniejszego porodu lub przez cesarskie cięcie, aby uniknąć obrażeń porodowych.
Oprócz dwóch poronień pani Baldwin przeszła wiele cykli leczenia bezpłodności, takich jak inseminacja domaciczna (IUI), która polega na wprowadzeniu plemnika bezpośrednio do macicy, aby zwiększyć szanse na zajście w ciążę.
„Obecnie przeprowadzamy zapłodnienie in vitro, aby móc przenieść zarodek do prawej macicy – mojej większej – z nadzieją na pomyślną implantację” – powiedziała pani Baldwin.
Będzie musiała także regularnie wykonywać dwa wymazy z szyjki macicy, z których pobierane będą próbki tkanki szyjki macicy w celu sprawdzenia, czy nie występuje nowotwór.
Po postawieniu diagnozy zeszłej zimy pani Baldwin koncentruje się na dzieleniu się swoją historią, aby pomóc innym pacjentkom z didelfią macicy i niepłodnością.
Powiedziała: „Ważne jest dla mnie, aby podzielić się swoją historią, aby inni nie czuli się tak samotni.
„Chcę, aby udostępniono jak najwięcej zasobów i informacji innym osobom, u których zdiagnozowano tę anomalię i które zmagają się z nią lub mają trudności z zajściem w ciążę”.
