Badania podkreślają potencjał życia fotosyntetycznego pod powierzchnią Marsszczególnie na średnich szerokościach geograficznych, gdzie zapylony lód mógłby zapewnić zarówno ochronę przed promieniowaniem ultrafioletowym, jak i niezbędne warunki dla wód podpowierzchniowych.
Badanie to sugeruje nadanie tym obszarom priorytetu w przyszłych poszukiwaniach życia na Marsie, podkreślając równowagę między zawartością pyłu lodowego a penetracją światła niezbędną do podtrzymania życia.
Lód marsjański i potencjalne życie
Niedawne badania sugerują, że pyłowy lód znaleziony na powierzchni Marsa może stworzyć odpowiednie warunki dla życia fotosyntetycznego. Opublikowano dzisiaj (17 października) w czasopiśmie Komunikacja Ziemia i środowiskobadania wskazują, że złoża lodu na średnich szerokościach geograficznych Marsa to istotne obszary, które należy wziąć pod uwagę w poszukiwaniu życia na planecie.
Intensywne promieniowanie ultrafioletowe Słońca sprawia, że życie na powierzchni Marsa jest obecnie bardzo mało prawdopodobne. Jednak wystarczająco gruba warstwa lodu może chronić leżące poniżej komórki przed tym promieniowaniem. Aby życie mogło rozwijać się w tych lodowych warunkach, musi znajdować się w tak zwanej promienistej strefie mieszkalnej – wystarczająco głębokiej, aby uniknąć szkodliwego promieniowania, a jednocześnie wystarczająco płytkiej, aby pochłaniać światło widzialne niezbędne do fotosynteza.
Badania nad możliwością zamieszkania lodu marsjańskiego
Aditya Khuller i współpracownicy obliczyli, czy taka radiacyjna strefa nadająca się do zamieszkania może istnieć w lodzie, biorąc pod uwagę poziom zawartości pyłu i strukturę lodu obserwowaną na Marsie. Odkryli, że bardzo zapylony lód blokuje zbyt dużo światła słonecznego, ale w lodzie zawierającym 0,01–0,1% pyłu obszar nadający się do zamieszkania może potencjalnie istnieć na głębokościach od 5 do 38 centymetrów (w zależności od wielkości i czystości kryształków lodu). W czystszym lodzie większa strefa mieszkalna mogłaby istnieć na głębokości od 2,15 do 3,10 metra.
Według naukowców cząsteczki pyłu w lodzie mogą powodować sporadyczne miejscowe topnienie na głębokości do około 1,5 metra, zapewniając wodę w stanie ciekłym niezbędną do przetrwania życia fotosyntetycznego. Sugerują, że regiony polarne na Marsie byłyby zbyt zimne dla tego procesu, ale topnienie podpowierzchniowe mogłoby wystąpić na obszarach o średnich szerokościach geograficznych (od około 30 do 50 stopni szerokości geograficznej).
Konsekwencje dla przyszłych misji na Marsa
Autorzy ostrzegają, że potencjalne istnienie teoretycznie stref nadających się do zamieszkania nie oznacza, że życie fotosyntetyczne jest lub kiedykolwiek było obecne na Marsie. Sugeruje jednak, że nieliczne przypadki odsłoniętego lodu na średnich szerokościach geograficznych Marsa mogą stanowić kluczowe obszary przyszłych poszukiwań życia.
Odniesienie: „Potencjał fotosyntezy na Marsie w śniegu i lodzie” 17 października 2024 r., Komunikacja Ziemia i środowisko.
DOI: 10.1038/s43247-024-01730-y
