Jedna na cztery osoby dorosłe uważa, że ma „ukryte” ADHD – naukowcy twierdzą, że media społecznościowe napędzają falę autodiagnozy.
Jednak zaledwie połowa (13 procent) faktycznie zwróciła się o pomoc do mediów, odkryli amerykańscy eksperci odpowiedzialni za nowe badanie śledzące tę tendencję.
Badania pokazuje, że mniej niż jedna na 20 osób w Wielkiej Brytanii faktycznie cierpi na tę chorobę, charakteryzującą się trudnościami z koncentracją, nadpobudliwością i impulsywnością.
Liczby te – dodali – budzą obawy, że inne problemy zdrowotne powodujące podobne objawy mogą pozostać niezdiagnozowane.
„Lęk, depresja i ADHD – wszystkie te rzeczy mogą wyglądać bardzo podobnie” – powiedział główny badacz, profesor Justin Barterian, psycholog z Ohio State University.
Badania pokazują, że mniej niż jedna na 20 osób w Wielkiej Brytanii faktycznie cierpi na zaburzenia rozwojowe, charakteryzujące się trudnościami z koncentracją, nadpobudliwością i impulsywnością
Badanie z 2022 r. opublikowane w czasopiśmie European Psychiatry wykazało, że młodzi ludzie diagnozowali u siebie ADHD po obejrzeniu klipów na TikToku
Autorzy badania zgodzili się, że otwarte rozmowy pomogły zmniejszyć piętno związane ze zdrowiem psychicznym, ale twórcy filmów często nie byli ekspertami w tej dziedzinie
„Jednak niewłaściwe leczenie może pogorszyć sytuację, zamiast pomóc tej osobie poczuć się lepiej i poprawić jej funkcjonowanie”.
Badanie przeprowadzone wśród 1000 dorosłych Amerykanów przez Ohio State wykazało, że młodsi dorośli częściej niż starsze pokolenia wierzą, że mają tę chorobę, i chętniej coś z tym zrobią.
Profesor Barterian stwierdziła, że media społecznościowe zwiększyły świadomość na temat objawów ADHD.
Dziesiątki celebrytów, od olimpijki Simone Biles po gwiazdę Hollywood Marka Ruffalo i aktorkę z Harry’ego Pottera Emmę Watson, upubliczniły swoje własne diagnozy ADHD.
Badanie z 2022 r. opublikowane w czasopiśmie European Psychiatry wykazało, że młodzi ludzie diagnozowali u siebie ADHD po obejrzeniu klipów na TikToku.
Starsi pacjenci z ADHD mają problemy z pamięcią i koncentracją, podczas gdy u młodszych częściej występuje nadpobudliwość
Profesor Barterian dodał: „Jeśli oglądasz filmy w mediach społecznościowych i wydaje ci się, że możesz spełniać kryteria tego zaburzenia, zachęcam cię do zasięgnięcia opinii psychologa, psychiatry lub lekarza, aby to sprawdzić ’
Autorzy badania zgodzili się, że otwarte rozmowy pomogły zmniejszyć piętno związane ze zdrowiem psychicznym, ale twórcy filmów często nie byli ekspertami w tej dziedzinie.
„Jeśli oglądasz filmy w mediach społecznościowych i wydaje ci się, że możesz spełniać kryteria tej choroby, zachęcam cię do zasięgnięcia opinii psychologa, psychiatry lub lekarza, aby to sprawdził” – prof. Barterian powiedział.
Dodał, że objawy mogą różnić się u dorosłych i u dzieci.
Starsi pacjenci z ADHD mają problemy z pamięcią i koncentracją, podczas gdy u młodszych częściej występuje nadpobudliwość.
Profesor Barterian dodał: „Jeśli oglądasz filmy w mediach społecznościowych i wydaje ci się, że możesz spełniać kryteria tego zaburzenia, zachęcam cię do zasięgnięcia opinii psychologa, psychiatry lub lekarza, aby to sprawdzić .’
Doktor Robert Dicker, zastępca dyrektora psychiatrii dzieci i młodzieży w szpitalu Zucker Hillside, powiedział, że ADHD często diagnozuje się w rodzinach.
Dorośli mogą w pierwszej chwili pomyśleć, że mają niezdiagnozowane ADHD, jeśli u dziecka zostanie zdiagnozowane i zauważy, że ma podobne objawy.
„Często rozmawiają z dorosłymi, że ich rodzice nie wierzyli, że mają ADHD, że spotkało się to z dezaprobatą, że system szkolny ich nie wspierał lub że byli napiętnowani nie dlatego, że mają ADHD, ale że byli biednymi uczniami i złymi dziećmi” ” – powiedział The New York Post Dicker, który nie był zaangażowany w nowe badania.
Czynniki środowiskowe, takie jak urazy mózgu, przedwczesny poród i narażenie na ołów w dzieciństwie, również mogą zwiększać szanse na postawienie diagnozy.
Henry Shelford, dyrektor generalny ADHD UK, powiedział The Telegraf: „Badanie to podkreśla niektóre znaczące różnice między Wielką Brytanią a USA w zakresie ADHD.
„W Wielkiej Brytanii ADHD rozpoznaliśmy kilkadziesiąt lat później [in America] i w rezultacie powodują znaczne niedodiagnozowanie.
„W Wielkiej Brytanii mamy również zupełnie inny system opieki zdrowotnej ze znacznie bardziej rygorystycznymi protokołami określającymi, kto może zdiagnozować ADHD, w porównaniu z USA.
„Nasze sytuacje nie są takie same, dlatego powinniśmy bardzo ostrożnie rozważać znaczenie takich badań postaw”.
