Duńscy badacze odkryli, że połowa pacjentów z sepsą zmarła w ciągu dwóch lat od przyjęcia do szpitala w trybie nagłym, identyfikując kluczowe czynniki ryzyka, takie jak wiek, wcześniejsze hospitalizacje z powodu sepsy i choroby przewlekłe.
Badanie to, zaprezentowane na Europejskim Kongresie Medycyny Ratunkowej, podkreśla potrzebę ukierunkowanej opieki i dalszych badań w celu poprawy wyników leczenia sepsy.
Wysoka śmiertelność wśród pacjentów z sepsą
Według duńskich badaczy połowa pacjentów z sepsą przyjętych na oddział ratunkowy zmarła w ciągu dwóch lat.
Doktor Finn E. Nielsen, starszy pracownik naukowy w Zakładzie Epidemiologii Klinicznej przy ul Uniwersytet w Aarhus Szpital w Danii powiedział dziś (wtorek, 15 października) Europejskiemu Kongresowi Medycyny Ratunkowej:[1] że on i jego koledzy badali zgony w długim okresie obserwacji w prospektywnym badaniu z udziałem 714 dorosłych pacjentów przyjętych na oddział ratunkowy z sepsą. Ich odkrycia ujawniły kilka czynników ryzyka związanych ze śmiercią związaną z sepsą.
Zidentyfikowane czynniki ryzyka
„Odkryliśmy, że pewne czynniki zwiększają ryzyko śmierci po sepsie, w tym, co nie jest zaskoczeniem, podeszły wiek. Ponadto schorzenia takie jak demencja, choroby serca, nowotwór i wcześniejsza hospitalizacja z powodu posocznicy w ciągu ostatnich sześciu miesięcy przed przyjęciem również zwiększają ryzyko śmierci w średnim okresie obserwacji wynoszącym dwa lata” – powiedział.[2]
W raporcie z 2020 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) podkreśliła ograniczenia i luki w wiedzy na temat skutków sepsy, przy czym istniejące badania obejmowały różne projekty, różnice w źródłach danych i różne definicje sepsy, co spowodowało znaczne różnice w szacunkowe dane dotyczące częstości występowania i zgonów z powodu tej choroby. WHO wezwała do przeprowadzenia badań prospektywnych w celu zbadania długoterminowych wyników leczenia pacjentów z sepsą.
Wnioski z bazy danych Sepsa
Doktor Nielsen, specjalista medycyny ratunkowej, kardiologii i chorób wewnętrznych, w 2017 roku powołał na swoim oddziale ratunkowym grupę badawczą zajmującą się sepsą. W bieżącym badaniu oceniano wyniki leczenia pacjentów przyjętych z powodu posocznicy w okresie od października 2017 r. do końca marca 2018 r.
„Nasze badanie opierało się na bazie danych dotyczącej sepsy, która dostarczyła cennych informacji na podstawie prospektywnie zebranych danych pacjentów. W przeciwieństwie do często używanych rutynowych danych rejestrowych, podejście to zminimalizowało błędy i umożliwiło dokładniejszy i bardziej szczegółowy wgląd w skutki sepsy”.
Śmiertelność i epidemiologia
Do badania włączono ogółem 2110 pacjentów z podejrzeniem zakażenia, u 714 z nich rozwinęła się sepsa. Naukowcy uzyskali dane na temat zgonów z duńskich systemów rejestrów, które dostarczają aktualnych informacji na temat wszystkich obywateli Danii. Odkryli, że po medianie dwóch lat 361 (50,6%) pacjentów z sepsą zmarło z jakiejkolwiek przyczyny, w tym z powodu posocznicy. Starszy wiek zwiększa ryzyko śmierci o 4% na każdy dodatkowy rok życia.
Co więcej, nowotwór w wywiadzie zwiększał ryzyko ponad dwukrotnie (121%), choroba niedokrwienna serca (stan, w którym tętnice dostarczające krew do serca zwężają się lub zostają zablokowane przez nagromadzenie tłuszczu) zwiększa ryzyko o 39%, otępienie zwiększało ryzyko o 90%, a wcześniejsze przyjęcie z powodu sepsy w ciągu ostatnich sześciu miesięcy zwiększało ryzyko o 48%.
Implikacje dla praktyki klinicznej
„Nasze badanie identyfikuje kilka czynników ryzyka, które personel medyczny powinien potraktować priorytetowo w celu uzyskania informacji, opieki i kontroli kontrolnych. Wierzymy, że ta wiedza będzie przydatna zarówno dla klinicystów, jak i badaczy zajmujących się medycyną doraźną” – powiedział dr Nielsen. „Uznanie, że sepsa jest poważną chorobą o wysokiej śmiertelności, ma kluczowe znaczenie”.
Ponieważ badanie przeprowadzono w jednym ośrodku, konieczne są dalsze badania w większych, prospektywnych badaniach.
Długoterminowe modele prognostyczne
„W tym badaniu próbowaliśmy wypełnić niektóre luki w naszym rozumieniu epidemiologii sepsy. Wnieśliśmy wkład w badanie, które w przeciwieństwie do wielu innych badań opiera się na prospektywnych badaniach opartych na elektronicznej dokumentacji medycznej. Należy powtórzyć podobne, ale szersze badania wyników związanych z sepsą w różnych departamentach, regionach i krajach, aby uzyskać kompleksowy obraz epidemiologiczny sepsy, obejmujący długoterminowe aspekty prognostyczne zaburzeń fizycznych, psychicznych i poznawczych oraz potencjalny wpływ czynniki te wpływają na ryzyko śmierci” – stwierdził.
Podsumowanie i przyszłe kierunki
Dr Nielsen i jego współpracownicy próbowali opracować model, który mógłby przewidzieć ryzyko śmierci w dłuższej perspektywie, ale odkryli, że jego moc predykcyjna nie jest wystarczająco dobra.
„Chociaż zidentyfikowaliśmy kilka czynników ryzyka, które wyraźnie zwiększały ryzyko zgonu i powinny stanowić przedmiot zainteresowania klinicystów i badaczy podczas procesu planowania wypisu ze szpitala, a także podczas opracowywania przyszłych badań prognostycznych, nie byliśmy w stanie skonstruować ogólnego modelu odpowiedniego do przewidywania śmiertelności w praktyce klinicznej” – powiedział. „Istnieje potrzeba badań prospektywnych wpływu innych czynników, które nie zostały uwzględnione w naszym badaniu, w tym różnych powikłań, które mogą wystąpić po hospitalizacji i po wypisie”.
Dr Nielsen dodał: „Będziemy prezentować na konferencji dane uzupełniające. Uwzględnienie oceny niewydolności narządów w bardziej złożonym modelu poprawiło zdolność przewidywania ryzyka długoterminowej śmierci po hospitalizacji. Ma to potencjalne zastosowania w praktyce klinicznej i przyszłych badaniach.”
Dodatkowe spostrzeżenia z EUSEM
Dr Barbra Backus jest przewodniczącą komisji selekcyjnej EUSEM zajmującej się selekcją abstraktów. Jest lekarzem medycyny ratunkowej w Rotterdamie w Holandii i nie była zaangażowana w badania. Powiedziała: „Sepsy to poważna i potencjalnie śmiertelna choroba. Częstość występowania sepsy wzrasta w kilku krajach, jednak jak dotąd dostępne są ograniczone i wiarygodne informacje na temat długoterminowych wyników leczenia pacjentów, u których rozwinęła się sepsa. Badanie to wykazało pewne czynniki ryzyka, które powinny zwrócić uwagę klinicystów na ryzyko śmierci u pacjentów z sepsą o podwyższonym ryzyku, aby mogli ich monitorować i dokładniej monitorować. Potrzebne są dalsze badania, które pomogą nam lepiej zrozumieć czynniki ryzyka zwiększonego ryzyka śmierci z powodu sepsy, co może pomóc w ulepszeniu leczenia”.
Notatki
- Streszczenie nr: OA058, „Długoterminowa śmiertelność wśród pacjentów z sepsą: prospektywne badanie jednoośrodkowe” Finna E. Nielsena w sesji ustnych abstraktów na temat chorób zakaźnych, wtorek, 15 października o 11:00 CEST, sala 18.
- Średnia „mediana” to liczba środkowa, gdy zestaw liczb jest ułożony w odpowiedniej kolejności. W tym badaniu niektórzy pacjenci umrą przed upływem dwóch lat, a niektórzy później. Zakres wynosił od jednego do 896 dni.
