Przyszłość ludzkości zależy od naszej zdolności do życia w harmonii z naturą

Świat stoi w obliczu wielu – potencjalnie katastrofalnych – kryzysów, w tym nierówności, ubóstwa, braku bezpieczeństwa żywnościowego, zmiany klimatyczne i utratę różnorodności biologicznej. Zagadnienia te są ze sobą powiązane i wymagają rozwiązań systemowych, gdyż zmiany w jednym systemie wpływają na inne.

Jednak systemy ludzkie w dużej mierze nie uznały swojego związku z systemami ekologicznymi. Większość współczesnych społeczeństw mają dominujące i wyzyskujące relacje z naturąktórych podstawą są imperialistyczne i dualistyczne myślenie który dzieli żyjące istoty na hierarchie rasowe, płciowe, klasowe lub gatunkowe.

Nasz obecny sposób myśleniaskupiając się na konkurencji, wzroście i zyskach, odegrało kluczową rolę w kryzysach społecznych i ekologicznych. Jeszcze bardziej niepokojące jest to, że taki sposób myślenia zubożał przyrodę do tego stopnia, że ​​wkrótce może nie być w stanie w pełni utrzymać życia ludzi i innych istot.

Zrównoważony i sprawiedliwy dobrobyt

Polityki na rzecz przyszłego przetrwania i dobrobytu muszą uwzględniać wzajemnie powiązane kryzysy dotykające dzisiejszy świat. Wyzwania te wywierają presję na systemy społeczne i gospodarcze poza ich zrównoważone granice.

Chociaż obecne wysiłki na rzecz zrównoważonego rozwoju, takie jak te opisane w Ziemia dla wszystkich: przewodnik przetrwania dla ludzkości—współpraca naukowców i ekonomistów z całego świata — oraz Organizacji Narodów Zjednoczonych Pakt na rzecz Przyszłości oferują ścieżki działania, często są one niewystarczające. Inicjatywy te, choć mają dobre intencje, nadal są zakorzenione w tradycyjnym podejściu.

To nie wystarczy. Potrzebna jest transformacyjna zmiana w sposobie, w jaki współdziałamy ze światem przyrody. Wzajemna relacja człowieka i naturyzgodnie z którym ludzie odwdzięczają się środowisku w takiej samej ilości, w jakiej bierzemy, jest niezbędna. W centrum społeczeństw ludzkich należy umieścić zrównoważony i sprawiedliwy dobrobyt.

Kluczowym elementem tej transformacji jest potrzeba zapewnienia wszystkim dobrego życia, pozostając jednocześnie w granicach planety Ziemi. Granice te to granice, w obrębie których ludzkość może bezpiecznie działać, nie powodując nieodwracalnych szkód dla środowiska. Będzie to wymagało nowego sposobu myślenia ekonomicznego, który umożliwi ludziom życie w zgodzie z przyrodą, zamiast ją niszczyć.

Zmiany są trudne, ale możliwe

Choć skala potrzebnych zmian może wydawać się zniechęcająca, są one osiągalne i w niektórych miejscach już wdrażane. W wielu społecznościach na całym świecie jak Puget Sound na północno-zachodnim wybrzeżu stanu Waszyngtonludzie już żyją w sposób umożliwiający rozkwit ludziom i ekosystemom.

W innych regionach jak Ekwador I Pierwszy Naród Sumasówpojawiają się nowe możliwości budowania społeczeństw ludzkich działających w granicach planety. Ludzie mają wyjątkową zdolność adaptacji i mają przewagę w zakresie przewidywania i zdolności do przekształcania całych systemów poprzez etyczną współpracę.

Indywidualne działanie jest niezbędnym elementem przyspieszenia tej zmiany. Zmiany często zaczynają się od małych rzeczy, a pojedyncze osoby i małe grupy dostosowują swoje życie. Ale choć osobiste wybory mają znaczenie, jednostki muszą także naciskać na zmiany systemowe w swoich społecznościach, organizacjach i szerzej rozumianym społeczeństwie.

Aby życie połączone z naturą było szerzej dostępne, potrzebne są wspólne, sprawiedliwe i celowe wysiłki. Obejmuje to komunikację międzykulturową, współpracę i otwarty dialog, aby zapewnić uwzględnienie różnorodnych perspektyw w procesach decyzyjnych.

Przemyślane rozważenie bezpośrednich i pośrednich skutków naszych działań, w tym bezpośrednich i długoterminowych konsekwencji wszelkich decyzji, stworzy bardziej sprawiedliwe i zrównoważone systemy.

Osoby chcące dokonać znaczących zmian powinny starać się wspierać szereg grup i organizacji zajmujących się sprawiedliwością środowiskową i społeczną. Dotyczy to przywódców rdzennych mieszkańców i protokołów traktatów, władz lokalnych, grup proekologicznych, organizacji społecznych lub związków zawodowych. Dobrym tego przykładem są prace prowadzone przez UNESCO rezerwaty biosfery.

Alternatywne sposoby poznawania

Problemy, przed którymi stoi dzisiejszy świat, są ogromne i wieloaspektowe i należy je rozwiązywać na wiele sposobów. Zarówno wiedza formalna, jaką są badania naukowe, jak i wiedza nieformalnapoprzez Zasada widzenia dwuocznego mają do odegrania rolę w promowaniu bardziej sprawiedliwych relacji natura-człowiek.

Chociaż zachodnia wiedza naukowa często koncentruje się na dyskusjach opartych na dowodach, wiele cennych rozwiązań wynika z alternatywnych sposobów poznania, takich jak rodzima wiedza ekologiczna. Przyjmując i wspierając różnorodnych posiadaczy wiedzy w tworzeniu rozwiązań, możemy poszerzyć zakres podejść, sukcesów i porażek, z których ludzkość może się uczyć.

Kreatywność – istota zdolności adaptacyjnych – kwitnie, gdy splatają się ze sobą różne systemy wiedzy. Należy to jednak zrobić etycznie i polegać na wymianie opartej na konsensusie i współpracy aby zapewnić, że żaden system wiedzy nie będzie wykorzystywany ani niedoceniany. Musimy uważać, aby uniknąć powtórzenia błędy imperializmu i dominacji które stworzyły nasze obecne kryzysy planetarne.

Oprócz ponownego przemyślenia sposobu, w jaki podchodzimy do wiedzy, odbudowa silnych, wzajemnie powiązanych relacji między ludźmi a przyrodą oznacza również ponowne przemyślenie naszych systemów technologicznych.

Przyzwyczailiśmy się do innowacji technologicznych eksploatować Ziemię dla krótkoterminowych zyskówale kryje w sobie także ogromny potencjał pozytywnych zmian. Może utrzymać lub zaburzyć status quo, w zależności od tego, jak go wykorzystamy.

Aby budować zdrowsze relacje między ludźmi a przyrodą, społeczeństwa ludzkie muszą przyjąć: podejście do myślenia systemowego. Podejście to pozwala spojrzeć na szerszy obraz, uwzględniając w zintegrowany sposób ekologiczne, kulturowe, polityczne i społeczne aspekty technologii. Zapewnia, że ​​innowacje opierają się na zasadach zrównoważonego rozwoju i równości.

Co przyniesie przyszłość

Przyszłość przyniesie ogromne zmiany w naturalnym środowisku Ziemiktóremu towarzyszyły wstrząsy w systemach politycznych, gospodarczych i społecznych. Przetrwanie istot ludzkich i nieludzkich zależy od naszej zdolności do planowania tych wyzwań.

Zmiana klimatu, utrata różnorodności biologicznej i wyczerpywanie się zasobów nie są odosobnionymi problemami – są częścią wzajemnie powiązanej sieci kryzysów, która wymaga pilnych i kompleksowych działań.

Podejścia stopniowe nie wystarczą, aby zaradzić skali tych nadciągających zagrożeń. Konieczne są celowo skoordynowane działania, aby zmienić obecną trajektorię z wyzysku na taką, która przynosi obopólne korzyści ludziom i światu przyrody.

To, co jest potrzebne, jest radykalna transformacja którego celem jest tworzenie sprawiedliwych i kwitnących relacji między naturą a ludzkością dla dobra całego obecnego i przyszłego życia na Ziemi.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.