Badanie wykazało, że mózg dzieli doświadczenia na rozdziały w oparciu o uwagę i cele, a nie tylko zmiany zewnętrzne. Naukowcy wykazali, że to, na czym ludzie się skupiają, kształtuje sposób, w jaki ich mózg organizuje zdarzenia, i planują zbadać, jak wpływa to na pamięć.
W chwili, gdy ktoś schodzi z ulicy i wchodzi do restauracji – żeby wziąć tylko jeden przykład – mózg mentalnie rozpoczyna nowy „rozdział” dnia, zmianę, która powoduje dużą zmianę w aktywności mózgu. Takie zmiany zdarzają się przez cały dzień, gdy ludzie spotykają się z nowym otoczeniem, na przykład wychodzą na lunch, biorą udział w meczu piłki nożnej swojego dziecka lub spędzają wieczór przed telewizorem.
Ale co decyduje o tym, jak mózg dzieli dzień na poszczególne wydarzenia, które możemy zrozumieć i zapamiętać osobno? To właśnie nowy artykuł w czasopiśmie Aktualna biologia miał na celu dowiedzieć się. Zespół badawczy, kierowany przez Christophera Baldassano, profesora nadzwyczajnego psychologii i Alexandrę De Soares, wówczas członkinię jego laboratorium, uzyskał interesujące wyniki.
Testowanie hipotez dotyczących granic zdarzeń
Naukowcy chcieli lepiej zrozumieć, co skłania mózg do tworzenia granic wokół napotykanych wydarzeń, skutecznie rejestrując je jako nowy „rozdział” dnia. Jedną z możliwości jest to, że nowe rozdziały są całkowicie spowodowane dużymi zmianami w otoczeniu danej osoby, na przykład sposobem, w jaki wejście do restauracji przenosi ją z zewnątrz do wnętrza. Inna możliwość jest jednak taka, że nowe rozdziały powstają na podstawie wewnętrznych skryptów, które nasz mózg pisze na podstawie przeszłych doświadczeń i że nawet duże zmiany środowiskowe mogą zostać zignorowane przez nasz mózg, jeśli nie są powiązane z naszymi bieżącymi priorytetami i celami.
Aby przetestować swoją hipotezę, badacze opracowali zestaw 16 narracji dźwiękowych, każda o długości około trzech do czterech minut. Każda narracja rozgrywała się w jednej z czterech lokalizacji (restauracja, lotnisko, sklep spożywczy lub sala wykładowa) i dotyczyła jednej z czterech sytuacji społecznych (rozstanie, oświadczyny, umowa biznesowa i urocze spotkanie).
Naukowcy odkryli, że sposób, w jaki mózg dzieli doświadczenie na poszczególne zdarzenia, zależy od tego, na czym aktualnie dana osoba się przejmuje i na co zwraca uwagę. Na przykład, gdy słuchamy w restauracji opowieści o oświadczeniu małżeńskim, kora przedczołowa osoby badanej zwykle organizuje ją w wydarzenia związane z propozycją, prowadzące (miejmy nadzieję) do ostatecznego „tak”.
Naukowcy odkryli jednak, że mogliby zmusić korę przedczołową do zorganizowania historii w inny sposób, gdyby zamiast tego poprosili uczestników badania, aby skupili się na wydarzeniach związanych z zamówieniami pary na kolację. Dla uczestników badania, którym kazano skupić się na tych szczegółach, momenty takie jak zamawianie dań stały się nowymi, krytycznymi rozdziałami w historii.
Aktywne zaangażowanie mózgu, a nie reakcje pasywne
„Chcieliśmy podważyć teorię, że nagłe zmiany w aktywności mózgu, gdy rozpoczynamy nowy rozdział dnia, są spowodowane jedynie nagłymi zmianami w świecie – że mózg tak naprawdę nie „robi” niczego interesującego, kiedy tworzy nowe rozdziałach, to po prostu bierna reakcja na zmiany w bodźcach zmysłowych” – powiedział Baldassano. „Nasze badania wykazały, że tak nie jest: mózg w rzeczywistości aktywnie organizuje nasze doświadczenia życiowe w fragmenty, które mają dla nas znaczenie”.
Naukowcy zmierzyli, gdzie mózg tworzy nowe rozdziały, patrząc na skany MRI mózgu w celu zidentyfikowania świeżej aktywności mózgu, a w oddzielnej grupie uczestników prosząc ich o naciśnięcie przycisku, aby wskazać, kiedy myślą o nowej części mózgu. historia się zaczęła.
Odkryli, że mózg dzieli historie na osobne rozdziały w zależności od perspektywy, do której kazano im się dostosować – i nie dotyczyło to tylko scenariusza oświadczeń w restauracji: osoba słysząca historię o rozstaniu w lotnisko mogłoby, gdyby zostało poproszone o zwrócenie uwagi na szczegóły doświadczeń na lotnisku, zarejestrować nowe rozdziały po przejściu przez kontrolę bezpieczeństwa i dotarciu do bramki. Tymczasem osoba, która usłyszała historię o osobie zamykającej transakcję biznesową podczas zakupów spożywczych, może zostać poproszona o zarejestrowanie nowych etapów transakcji biznesowej jako nowych rozdziałów lub skupienie się przede wszystkim na fazach zakupów spożywczych. Szczegóły, na które poproszono uczestników badania, wpłynęły na to, co ich mózgi postrzegały jako nowy rozdział w historii.
Przyszłe kierunki badań
W przyszłości naukowcy mają nadzieję zbadać wpływ oczekiwań na pamięć długoterminową. W ramach tego badania badacze poprosili także każdego uczestnika, aby opowiedział im wszystko, co zapamiętał na temat każdej historii. Nadal są w trakcie analizowania danych, aby zrozumieć, w jaki sposób perspektywa, o którą zostali poproszeni podczas słuchania historii, zmienia sposób, w jaki ją zapamiętują. Mówiąc szerzej, badanie to stanowi część ciągłych wysiłków w tej dziedzinie, mających na celu zbudowanie kompleksowej teorii na temat podziału doświadczeń z prawdziwego życia na wspomnienia zdarzeń. Wyniki wskazują, że wcześniejsza wiedza i oczekiwania są kluczowym składnikiem działania tego systemu poznawczego.
Baldassano określił tę pracę jako projekt będący pasją. „Śledzenie wzorców aktywności mózgu w czasie to duże wyzwanie wymagające użycia złożonych narzędzi analitycznych” – powiedział: „Wykorzystywanie znaczących historii i modeli matematycznych w celu odkrycia czegoś nowego na temat procesów poznawczych to dokładnie ten rodzaj niekonwencjonalnych badań prowadzonych w moim laboratorium, jakim jestem z których jestem najbardziej dumny i podekscytowany.”
Odniesienie: „Uwaga odgórna przesuwa granice zdarzeń behawioralnych i neuronalnych w narracjach z nakładającymi się scenariuszami zdarzeń”, Alexandra De Soares, Tony Kim, Franck Mugisho, Elen Zhu, Allison Lin, Chen Zheng i Christopher Baldassano, 3 października 2024 r., Aktualna biologia.
DOI: 10.1016/j.cub.2024.09.013
Finansowanie: Uniwersytet Kolumbii Nagroda za rozwój młodszego wydziału Lenfest
