Gra w kręgle w tempie miała kluczowe znaczenie dla bezprecedensowego zwycięstwa Anglii w serii 3:0 dwa lata temu. Podczas gdy rotatorzy po przeciwnych stronach byli dobrze dobrani, marynarze koncertujący wygodnie osiągnęli lepsze wyniki od Pakistańczyków – 26 bramek przy średniej 23,2 w porównaniu do 11 przy 62,7.
Atak tempa Anglii w nowym stylu budził obawy podczas pierwszego testu, mimo to zespół spisał się dobrze, zwłaszcza gdy w drugiej rundzie zredukował Pakistan do 59-5.
Brydon Carse jest melonikiem trzeciego tempa, który zadebiutował w teście od lipca, gdy Anglia buduje atak skupiony na Ashes. Zawodnik z Durham równie dobrze mógłby zdobyć czapkę latem u siebie, gdyby nie odsiadywał zakazu za historyczne przestępstwa hazardowe.
W Multan Carse przyzwoicie naśladował swojego kolegę z drużyny z Durham, Marka Wooda, który jest nieobecny z powodu kontuzji. Zdobywając cztery bramki, a także mając jedną oznaczoną kredą przez DRS i upuszczony chwyt, Carse osiągnął średnią prędkość 85,2 mil na godzinę, pochylając się, aby rzucić 42% swoich dostaw jako bramkarze.
Dla porównania, podczas ostatniej trasy Wood jechał średnio 130,7 km/h, a połowę swoich dostaw wysłał jako zderzaki.
Frustrujące może być oglądanie Anglii wykorzystującej meloniki o wysokim tempie jedynie jako taranów – Jamie Overton, Olly Stone i Josh Tongue zostali potraktowani w podobny sposób – ale czasami jest to konieczne.
W odpowiednich warunkach Wood otrzymuje licencję na pokazanie swoich znacznych umiejętności i mamy nadzieję, że Carse pewnego dnia otrzyma taką samą szansę. Tak czy inaczej, Anglia go polubiła, a on tylko poprawił swoją reputację w Multanie.
