Szybkie ocieplenie w Arktyce przekształca ekosystemy przybrzeżne, co ma znaczący, często pomijany wpływ zarówno na przyrodę, jak i społeczności lokalne. Naukowcy podkreślają potrzebę uzupełnienia luk w wiedzy, aby wesprzeć adaptację do tych zmian.
Arktyka ociepla się 3–4 razy szybciej niż średnia światowa, co prowadzi do topnienia lodu morskiego, cofania się lodowców i topnienia wiecznej zmarzliny. Ale co się stanie, gdy te zmiany się przetną? Taka jest obecna rzeczywistość ekosystemów przybrzeżnych Arktyki i według nowych badań opublikowanych w Listy limnologiczne i oceanograficznete głębokie przemiany zostały w dużej mierze przeoczone.
Ponieważ zmiany klimatyczne szybko zmieniają systemy morskie Arktyki, dramatyczny obraz niedźwiedzia polarnego walczącego na topniejącej krze lodowej stał się symbolem kryzysu ekologicznego w regionie. Naukowcy argumentują jednak, że ekosystemy przybrzeżne Arktyki przechodzą zestaw zmian uzupełniających się w stosunku do ekosystemów na otwartym oceanie. Zmiany te są intensyfikowane przez interakcję przekształceń lądowych i morskich, wywierając znaczący wpływ zarówno na środowisko, jak i społeczności lokalne.
„Coraz większa liczba czynników wpływających na ekosystemy wzdłuż wybrzeży Arktyki ma szersze konsekwencje zarówno dla systemów ekologicznych, jak i ludzkich” – zauważyli naukowcy. „Konsekwencje tych zmian są większe niż to, co można określić ilościowo na samym otwartym Oceanie Arktycznym”. Mówi Mikael Sejr, profesor w Instytucie Ekonauki przy ul Uniwersytet w Aarhus.
Wraz z tymi zmianami pojawiają się krytyczne luki w wiedzy. Wypełnienie tych luk ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia możliwości adaptacji systemów socjoekologicznych wzdłuż wybrzeży Arktyki i zachowania ich zrównoważonego charakteru w obliczu ciągłych zmian klimatycznych.
Odniesienie: „Wiele czynników klimatycznych zwiększa tempo i konsekwencje zmian ekosystemowych w Arktycznym Oceanie Przybrzeżnym”, Mikael K. Sejr, Amanda E. Poste i Paul E. Renaud, 12 września 2024 r., Listy limnologiczne i oceanograficzne.
DOI: 10.1002/lol2.10431
