Naukowcy z Johns Hopkins odkryli, że powszechne jest wczesne stosowanie rekonwalescencji osocze w pierwszym roku COVID 19 pandemia mogła uratować dziesiątki tysięcy istnień ludzkich.
Ich badanie podkreśla skuteczność tej metody w przypadku historycznych epidemii i zaleca jej szersze wdrożenie w przypadku przyszłych epidemii, aby zwiększyć wskaźniki przeżycia i znacznie ograniczyć liczbę hospitalizacji.
Osocze rekonwalescencyjne i COVID-19
W nowym badaniu przeprowadzonym przez naukowców z Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health szacuje się, że powszechne stosowanie osocza rekonwalescencji, szczególnie wśród pacjentów ambulatoryjnych z grupy wysokiego ryzyka wystąpienia ciężkiej choroby i pacjentów hospitalizowanych na wczesnym etapie przyjęcia, mogłoby uratować tysiące istnień ludzkich na świecie. pierwszy rok pandemii Covid-19.
Osocze rekonwalescencji pacjentów, którzy wyzdrowiali z COVID, stosowano od pierwszych miesięcy pandemii za namową grupy lekarzy, którzy powoływali się na skuteczność produktu ubocznego krwi w leczeniu wcześniejszych nagłych przypadków chorób zakaźnych, w tym globalnej pandemii grypy w 1918 r.– 1920 r. i epidemia SARS z lat 2002–2004. Osocze pacjentów, którzy niedawno wyzdrowiali po infekcji patogennej, takiej jak COVID, zazwyczaj zawiera przeciwciała, które mogą blokować lub zmniejszać nasilenie infekcji u innych osób.
Osocze rekonwalescencyjne to terapia oparta na krwi osób, które wyzdrowiały z choroby zakaźnej, bogatej w przeciwciała przeciwko patogenowi odpowiedzialnemu za ich chorobę. Osocze to jest przetaczane pacjentom wciąż walczącym z infekcją, aby wykorzystać odpowiedź immunologiczną wyzdrowiałej osoby i przyspieszyć jej powrót do zdrowia.
Ocena wpływu rekonwalescencyjnego osocza
W pierwszym roku pandemii w USA ponad 500 000 pacjentów leczono osoczem rekonwalescencji.
W swoim nowym artykule, opublikowanym 1 października w czasopiśmie „ Postępowanie Narodowej Akademii Naukautorzy szacują, że leczenie osoczem rekonwalescencji hospitalizowanych pacjentów z Covid uratowało w Stanach Zjednoczonych od lipca 2020 r. do marca 2021 r. od 16 476 do 66 296 istnień ludzkich. Do szacunków dotyczących rzeczywistej liczby uratowanych istnień ludzkich naukowcy oparli się na danych dotyczących tygodniowego stosowania osocza rekonwalescencji oraz tygodniowej śmiertelności krajowej danych oraz danych dotyczących zmniejszenia śmiertelności w okresie rekonwalescencji z metaanaliz randomizowanych, kontrolowanych badań.
Optymistyczne prognozy i wykorzystanie w świecie rzeczywistym
Naukowcy oszacowali również liczbę potencjalnych istnień ludzkich, które można by uratować, gdyby osocze rekonwalescencyjne było szerzej stosowane wśród pacjentów leczonych w szpitalach z powodu Covid-19. Badacze przyjęli najbardziej optymistyczne założenia: gdyby 100% pacjentów hospitalizowanych z powodu Covid-19 otrzymało osocze rekonwalescencyjne o wysokim mianie w ciągu trzech dni od przyjęcia w okresie od lipca 2020 r. do marca 2021 r., autorzy doszli do wniosku, że – w zależności od tego, jakie szacunki śmiertelności wykorzystali w swoich badaniach. analiza – w pierwszym roku pandemii udałoby się uratować od 37 467 do 149 318 (wzrost o około 125%) lub od 53 943 do 215 614 (wzrost o około 225%).
W okresie od lipca 2020 r. do marca 2021 r. pacjentom hospitalizowanym z powodu Covid-19 podano łącznie 647 795 jednostek osocza. Zespół wykorzystał to jako miarę liczby leczonych pacjentów.
Rzecznictwo na rzecz gotowości na przyszłość
„Jest to terapia, która może zmniejszyć śmiertelność, jest natychmiast dostępna i stosunkowo niedroga — powinniśmy być przygotowani na jej znacznie częstsze stosowanie w przypadku przyszłej sytuacji zagrożenia związanej z chorobą zakaźną lub pandemią” – mówi starszy autor badania Arturo Casadevall, lekarz medycyny, Bloomberg Wybitny profesor mikrobiologii molekularnej i immunologii oraz chorób zakaźnych w Bloomberg School.
Casadevall był jednym z pierwszych zwolenników osocza rekonwalescencyjnego na początku pandemii. Pierwszym autorem badania jest dr Quigly Dragotakes, stażysta podoktorski w laboratorium Casadevall.
Skuteczność i zalecenia
Autorzy oszacowali także liczbę hospitalizacji, których można było uniknąć w okresie od lipca 2020 r. do marca 2021 r., stosując szereg założeń:
- Autorzy szacują, że gdyby 15% pacjentów ambulatoryjnych otrzymało osocze rekonwalescencyjne, można byłoby uniknąć od 85 268 do 227 377 hospitalizacji.
- Gdyby 75% pacjentów ambulatoryjnych otrzymywało osocze po rekonwalescencji, można byłoby uniknąć od 426 331 do 1 136 880 hospitalizacji.
W pierwszym roku pandemii osocze rekonwalescencyjne zostało dopuszczone do stosowania wyłącznie u pacjentów hospitalizowanych z powodu Covid-19.
Wyzwania i obserwacje
Wstępne badania skuteczności osocza rekonwalescencji w USA i innych krajach dały mieszane wyniki. Casadevall i współpracownicy zauważają, że było to częściowo spowodowane wyzwaniami związanymi z zapewnieniem, że rekonwalescencyjne osocze zawierało wystarczająco wysokie stężenie przeciwciał anty-SARS-CoV-2. Naukowcy twierdzą, że inną kwestią związaną z wieloma wczesnymi badaniami było to, że rekonwalescencyjne osocze podawano pacjentom hospitalizowanym z powodu Covid-19, którzy byli już zbyt chorzy, aby odnieść jakiekolwiek korzyści z terapii.
Późniejsze badania wykazały, że osocze rekonwalescencji może być skuteczne, w tym badanie kliniczne prowadzone przez badaczy z Johns Hopkins, które wykazało, że wczesne zastosowanie osocza rekonwalescencji wśród pacjentów ambulatoryjnych zmniejsza względne ryzyko hospitalizacji o 54%. (Te ustalenia zostały ogłoszone w grudniu 2021 r.)
Względy ekonomiczne i strategiczne
Naukowcy zauważają, że stosowanie osocza rekonwalescencyjnego podczas pandemii było bezpieczne, a jego koszt – średnio około 750 dolarów za sztukę w USA – jest niższy niż w przypadku nowszych, opatentowanych metod leczenia COVID.
Autorzy zalecają, aby planowanie gotowości zdrowia publicznego na przyszłe wybuchy, epidemie i pandemie chorób zakaźnych obejmowało gotowość do pobierania i dostarczania osocza rekonwalescencji na dużą skalę.
Ograniczenia badania i przyszłe kierunki
Autorzy zauważają, że badanie ma kilka ograniczeń. Chociaż szacunki dotyczące jednostek osocza rekonwalescencji zastosowane w ich analizie obejmowały większość rekonwalescencji osocza użytego w okresie badania, dokładna liczba zastosowanych jednostek nie jest znana. Jest to prawdopodobnie częściowo spowodowane tym, że krajowe Centra Krwi w Ameryce nie przejmowały terapii osoczem rekonwalescencyjnym podawanych lokalnie we wczesnych stadiach pandemii. Ponadto szacunki dotyczące redukcji śmiertelności, które autorzy wykorzystali do obliczenia uratowanych istnień ludzkich, znacznie się różniły. Nie wiadomo, czy odzwierciedlały one stosowanie i skuteczność stosowania osocza po rekonwalescencji w warunkach klinicznych w całych Stanach Zjednoczonych
„Powinniśmy być gotowi na utworzenie ośrodków ambulatoryjnych, w których podczas przyszłej epidemii można byłoby wcześnie leczyć ludzi rekonwalescencyjnym osoczem” – mówi Casadevall. „Wymagałoby to wydzielenia na ten cel przestrzeni w szpitalach, ale nie potrzebowalibyśmy żadnej nowej technologii – to ugruntowana wiedza i praktyka medyczna”.
Odniesienie: „Szacunki dotyczące rzeczywistej i potencjalnej liczby istnień ludzkich uratowanych w Stanach Zjednoczonych w wyniku stosowania osocza rekonwalescencyjnego COVID-19” autorstwa Quigly Dragotakes, Patrick W. Johnson, Matthew R. Buras, Rickey E. Carter, Michael J. Joyner, Evan Bloch , Kelly A. Gebo, Daniel F. Hanley, Jeffrey P. Henderson, Liise-anne Pirofski, Shmuel Shoham, Jonathon W. Senefeld, Aaron AR Tobian, Chad C. Wiggins, R. Scott Wright, Nigel S. Paneth, David J. Sullivan i Arturo Casadevall, 1 października 2024 r., Postępowanie Narodowej Akademii Nauk.
DOI: 10.1073/pnas.2414957121
