W niedawnym badaniu zbadano wyzwania związane z tworzeniem magicznych sztuczek przy użyciu wyłącznie dźwięku, podkreślając różnice w sposobie przetwarzania informacji wzrokowych i słuchowych przez mózg oraz potrzebę udostępnienia magii osobom niewidomym.
Magiczne sztuczki tworzą iluzję, że niemożliwe staje się możliwe. Podczas gdy magowie od wieków hipnotyzują publiczność wyczynami wizualnymi, takimi jak wyciąganie królików z kapeluszy czy przecinanie pomocników na pół, magia oparta na dźwięku jest znacznie mniej powszechna. Nowy artykuł opublikowany w czasopiśmie Cell Press Trendy w naukach kognitywnych on 4 października bada, dlaczego stworzenie magicznego doświadczenia przy użyciu samego dźwięku może być wyzwaniem i podkreśla znaczenie udostępniania magii osobom niewidomym.
„Biorąc pod uwagę, że magia polega na konflikcie między procesami percepcyjnymi a naszymi przekonaniami, powinniśmy móc doświadczać magii w innych zmysłach, ale okazało się to naprawdę trudne” – mówi autor korespondenta Gustav Kuhn, profesor nadzwyczajny psychologii na uniwersytecie z Plymouth. „Jeśli urodziłeś się niewidomy, prawdopodobnie nigdy nie doświadczyłeś magicznej sztuczki. Dlaczego tak jest? Czy możemy stworzyć sztuczki, które mogłyby sprawiać przyjemność osobom niewidomym?”
Rzadkość magii niewizualnej
Tylko kilka sztuczek angażuje inne zmysły, takie jak dotyk, i praktycznie żadna nie skupia się wyłącznie na percepcji słuchowej. Ale iluzje słuchowe są wszędzie. Dźwięk stereo manipuluje synchronizacją dźwięku między uszami, tworząc iluzję dźwięku dochodzącego z różnych kierunków. Filmy wykorzystują ton Sheparda, iluzję słuchową, która sprawia wrażenie nieskończenie rosnącej tonacji, aby budować niepokój i napięcie, które utrzymuje widza w napięciu.
Dlaczego więc magiczne sztuczki słuchowe są rzadkie? Naukowcy argumentują, że przyczyna może wynikać z fundamentalnych różnic między sposobem, w jaki mózg przetwarza informacje wizualne i słuchowe. Ludzie to istoty wzrokowe. Mamy tendencję do bardziej ufać temu, co widzimy, niż temu, co słyszymy, co sprawia, że jesteśmy bardziej zaskoczeni, gdy nasz wzrok nas oszuka.
Jak przetwarzamy obraz a dźwięk
Percepcja wzrokowa odzwierciedla także stan świata, natomiast percepcja słuchowa jest przejściowa. Innymi słowy, dźwięk dostarcza informacji o zdarzeniu, które miało miejsce. Ponieważ magia polega na manipulowaniu postrzeganym stanem świata, to rozróżnienie między wzrokiem a dźwiękiem może leżeć u podstaw tego, dlaczego sztuczki słuchowe są nieuchwytne.
„Jeśli widzisz trąbkę, nie mówisz: «Widziałem, że dostrzegłem trąbkę»” – mówi Kuhn. „Ale jeśli usłyszysz trąbkę, jest bardziej prawdopodobne, że powiesz: «Słyszałem dźwięk trąby». To jest ten rodzaj różnicy, o którym nie myślimy.”
Inna możliwość jest taka, że magowie po prostu nigdy nie myśleli o tworzeniu sztuczek słuchowych, chociaż zespół uważa, że jest to mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę kreatywność i historię tego rzemiosła. Aby się jednak tego dowiedzieć, zespół ogłosił konkurs, w którym magowie musieli wyczarowywać sztuczki za pomocą samego dźwięku, a wyniki spodziewane są w listopadzie 2024 r.
„Magia nie powinna opierać się wyłącznie na wzroku, a jednak wykonanie sztuczki, która nie wymaga naszej percepcji wzrokowej, jest prawie niemożliwe” – mówi Kuhn. „Nie do końca rozumiemy dlaczego, ale jest to interesujące pytanie, które zachęca do dalszych badań naszych zmysłów i może pomóc uczynić magię bardziej włączającą”.
Odniesienie: „Magia dla niewidomych: czy sztuczki słuchowe są niemożliwe?” Gustav Kuhn, Tyler Gibgot, Cyril Thomas i Vebjørn Ekroll, 4 października 2024 r., Trendy w naukach kognitywnych.
DOI: 10.1016/j.tics.2024.09.001
Praca ta została wsparta grantem Agence Nationale de Recherche.
