Strona główna nauka/tech Szybkość 424 Gbit/S osiągnięta dzięki najnowocześniejszej technologii plazmowej

Szybkość 424 Gbit/S osiągnięta dzięki najnowocześniejszej technologii plazmowej

5
0


Koncepcja sztuki komunikacji kosmicznej
Przełom ETH Zurich w wykorzystaniu modulatorów plazmonicznych pozwolił osiągnąć prędkości do 424 Gbit/s, oferując nowe możliwości komunikacji kosmicznej i globalnego dostępu do Internetu z potencjalnymi prędkościami do 1,4 Tbit/s. Źródło: SciTechDaily.com

Szybka transmisja danych w wolnej przestrzeni mogłaby poprawić łączność w misjach kosmicznych.

Badacze z ETH Zurich osiągnęli rekordowe prędkości transmisji danych przy użyciu modulatorów plazmonicznych, co stanowi obiecujący postęp w komunikacji kosmicznej i potencjalny globalny szybki dostęp do Internetu. Przy prędkościach potencjalnie sięgających 1,4 Tbit/s technologia ta może zmienić sposób łączenia się świata.

Naukowcy osiągnęli szybkość transmisji danych sięgającą 424 Gbit/s w turbulentnym łączu optycznym w wolnej przestrzeni o długości 53 km (33 mil), korzystając z modulatorów plazmonicznych — urządzeń wykorzystujących specjalne fale świetlne zwane polarytonami plazmonów powierzchniowych do kontrolowania i modyfikowania sygnałów optycznych. To nowe badanie stanowi podstawę dla szybkich optycznych łączy komunikacyjnych przesyłających dane w otwartej przestrzeni powietrznej lub przestrzeni kosmicznej.

Ulepszanie misji kosmicznych dzięki szybszemu przesyłaniu danych

Optyczne sieci komunikacyjne w wolnej przestrzeni mogłyby przynieść korzyści w eksploracji kosmosu, zapewniając szybką transmisję danych o dużej przepustowości z mniejszymi opóźnieniami i mniejszymi zakłóceniami niż tradycyjne systemy komunikacji na częstotliwości radiowej. Może to skutkować wydajniejszym przesyłaniem danych, lepszą łącznością i większymi możliwościami w misjach kosmicznych.

Laurenz Kulmer z grupy Leuthold z ETH Zurich zaprezentował te badania w Frontiers in Optics + Laser Science (FiO LS).

„Szybka transmisja w przestrzeni kosmicznej to opcja połączenia świata lub może służyć jako zabezpieczenie w przypadku zerwania podwodnych kabli” – powiedział Kulmer. „Niemniej jest to także krok w kierunku nowego, taniego, szybkiego Internetu, który może połączyć wszystkie lokalizacje na całym świecie. W ten sposób może przyczynić się do zapewnienia stabilnego, szybkiego Internetu dla milionów ludzi, którzy obecnie nie mają dostępu do Internetu”.

Modulatory plazmoniczne do komunikacji kosmicznej o dużej przepustowości
Konfiguracja eksperymentalna eksperymentów plenerowych FSO. Przestrajalne źródło laserowe (TLS), wzmacniacz sterujący (DA), generator przebiegów arbitralnych (AWG), cyfrowe przetwarzanie sygnału nadajnika (Tx-DSP), wzmacniacz światłowodowy domieszkowany erbem (EDFA), filtr środkowoprzepustowy (BPF), analizator widma optycznego (OSA) ), emulator multipleksowania z podziałem polaryzacji (PDM), wzmacniacz optyczny dużej mocy (HPOA), kontroler czasu rzeczywistego (RTC), zwierciadło odkształcalne (DFM), czujnik czoła fali (WFS), miernik mocy optycznej (OPM), oscylator lokalny (LO), zbalansowany fotodetektor (BPD), cyfrowy oscyloskop z pamięcią (DSO), cyfrowe przetwarzanie sygnału odbiornika (Rx-DSP). Źródło: Laurenz Kulmer, ETH Zurich

Zalety i perspektywy na przyszłość modulatorów plazmonicznych

Modulatory plazmoniczne idealnie nadają się do łączy komunikacyjnych w przestrzeni kosmicznej, ponieważ są kompaktowe, a jednocześnie działają z dużymi prędkościami w szerokim zakresie temperatur przy niskim zużyciu energii.

W zewnętrznych eksperymentach optycznych w wolnej przestrzeni badacze osiągnęli szybkość transmisji danych do 424 Gbit/s poniżej progu SD FEC wynoszącego 25% – czyli punktu, w którym system może nadal naprawiać błędy w przesyłanych danych pomimo zakłóceń i szumów. Eksperymenty z użyciem plazmonicznego modulatora IQ w standardowym systemie światłowodowym pozwoliły uzyskać jeszcze wyższą przepustowość do 774 Gbit/s/pol, utrzymując się poniżej progu SD FEC wynoszącego 25%.

Na podstawie tych wyników naukowcy twierdzą, że połączenie modulatorów plazmonicznych ze spójną komunikacją optyczną w wolnej przestrzeni mogłoby pomóc w zwiększeniu ogólnej przepustowości, która potencjalnie osiągnie 1,4 Tbit/s. Odkrycia pokazują również, że korzystniej jest eksploatować łącza optyczne w wolnej przestrzeni przy najwyższych prędkościach, zamiast korzystać z formatów modulacji wyższego rzędu i niskich prędkości. Naukowcy twierdzą, że dzięki dodatkowym ulepszeniom w konstrukcji urządzenia i integracji fotoniki powinno być możliwe osiągnięcie szybkości przesyłania danych w ramach multipleksowania polaryzacyjnego powyżej 1 Tbit/s dla każdego kanału polaryzacji.

„W kolejnym kroku przetestujemy długoterminową niezawodność naszych urządzeń” – powiedział Kulmer. „Wykazano wysoką wydajność, ale musimy się upewnić, że będą mogły działać przez wiele lat w najtrudniejszych warunkach i przestrzeni”.

Spotkanie: Frontiers in Optics + Konferencja Laser Science



Link źródłowy