Strona główna nauka/tech Naukowcy odkrywają potencjalne proste rozwiązanie bólu pleców

Naukowcy odkrywają potencjalne proste rozwiązanie bólu pleców

4
0


Kobieta siedząca z bólem pleców
Nowe badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Turku wykazało, że ograniczenie codziennego siedzenia o 40 minut może zapobiec pogorszeniu się bólu pleców w ciągu sześciu miesięcy. Chociaż siedzenie wiąże się z bólem pleców, badanie nie wykazało związku między zmianami bólowymi a składem mięśni pleców lub metabolizmem.

Badania przeprowadzone w Finlandii wykazały, że ograniczenie codziennego siedzenia może pomóc w zapobieganiu nasilaniu się bólu pleców. Zmiana pozycji i pozostawanie aktywnym są kluczem do zdrowia pleców.

Niedawne badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Turku w Finlandii wykazało, że skrócenie dziennego czasu siedzenia pomogło zapobiec nasileniu się bólu pleców w okresie sześciu miesięcy. Odkrycie to wzmacnia istniejącą wiedzę na temat związku między aktywnością fizyczną a bólem pleców, a także podstawowych mechanizmów związanych z bólem pleców.

Intuicyjnie łatwo jest pomyśleć, że ograniczenie siedzenia pomoże w leczeniu bólu pleców, ale dane z poprzednich badań są zaskakująco skąpe. W badaniu przeprowadzonym przez Centrum PET w Turku i Instytut UKK w Finlandii sprawdzano, czy ograniczenie codziennego siedzenia może zapobiec bólowi pleców lub złagodzić go u dorosłych z nadwagą lub otyłością, którzy spędzają większość dnia w pozycji siedzącej. W ciągu sześciomiesięcznego badania uczestnicy byli w stanie skrócić czas siedzenia średnio o 40 minut dziennie.

Wykres bólu pleców i siedzenia
Rysunek przedstawia zmianę nasilenia bólu pleców w skali od 0 do 10. Niebieskie słupki przedstawiają osoby z grupy interwencyjnej, które ograniczyły siedzenie, a czerwone słupki przedstawiają uczestników kontrolnych, którzy nie zmienili swoich nawyków związanych z siedzeniem. Większość uczestników grupy interwencyjnej zmniejszyła ból pleców, podczas gdy ból pleców u uczestników kontrolnych miał tendencję do nasilania się. Źródło: Jooa Norha

„Naszymi uczestnikami byli całkiem normalni dorośli w średnim wieku, którzy dużo siedzieli, niewiele ćwiczyli i przybrali na wadze. Czynniki te nie tylko zwiększają ryzyko choroba sercowo-naczyniowa ale także na ból pleców” – mówi doktorantka i fizjoterapeutka Jooa Norha z Uniwersytetu w Turku w Finlandii.

Poprzednie wyniki tej samej i innych grup badawczych sugerowały, że siedzenie może być szkodliwe dla zdrowia pleców, ale dane mają charakter wstępny.

Solidne metody badania mechanizmów powodujących ból pleców

Naukowcy zbadali także potencjalne mechanizmy zapobiegania bólom pleców.

„Nie zaobserwowaliśmy jednak, aby zmiany w bólu pleców były związane ze zmianami w metabolizmie tkanki tłuszczowej lub glukozy w mięśniach pleców” – mówi Norha.

Osoby cierpiące na ból pleców mają nadmierne złogi tłuszczu w mięśniach pleców i zaburzony metabolizm glukozy insulina wrażliwość, może predysponować do bólu. Niemniej jednak bólowi pleców można zapobiec lub go złagodzić, nawet jeśli nie nastąpi poprawa w składzie mięśni ani metabolizmie. Do pomiaru mięśni pleców badacze wykorzystali rezonans magnetyczny (MRI) i obrazowanie PET oparte na radioaktywnym znaczniku.

„Jeśli masz skłonność do bólu pleców lub nadmiernego siedzenia i martwisz się o zdrowie swoich pleców, możesz spróbować znaleźć sposoby na ograniczenie siedzenia w pracy lub w czasie wolnym. Należy jednak pamiętać, że aktywność fizyczna, taka jak chodzenie lub bardziej energiczne ćwiczenia, jest lepsza niż zwykłe wstawanie” – podkreśla Norha.

Naukowcy chcą nam przypomnieć, że zmiana pozycji ciała jest ważniejsza niż tylko szukanie idealnej postawy.

Odniesienie: „Wpływ ograniczenia siedzącego trybu życia na ból pleców, wrażliwość mięśni przykręgosłupowych na insulinę i frakcję tłuszczu mięśniowego oraz ich powiązania: wtórna analiza 6-miesięcznego randomizowanego, kontrolowanego badania” autorstwa Jooa Norha, Tanja Sjöros, Taru Garthwaite, Saara Laine, Tiina Verho, Virva Saunavaara, Kirsi Laitinen, Noora Houttu, Jussi Hirvonen, Henri Vähä-Ypyä, Harri Sievänen, Eliisa Löyttyniemi, Tommi Vasankari, Kari Kalliokoski i Ilkka Heinonen, 1 września 2024 r., Otwarte BMJ.
DOI: 10.1136/bmjopen-2024-084305



Link źródłowy