Dziecko w Ontario w Kanadzie zmarło na wściekliznę po kontakcie z nietoperzem – jest to pierwszy przypadek potwierdzony w tym kraju od 1967 r.
Niezidentyfikowane dziecko przebywało w szpitalu od początku września po tym, jak pewnego ranka obudziło się w swoim pokoju, gdy zobaczył nietoperza. Władze zataiły imię, wiek i płeć dziecka, aby chronić prywatność rodziny.
Wirus wścieklizny przenoszony jest na ludzi poprzez ślinę zakażonych zwierząt, w tym nietoperzy, szopów, skunksów, lisów i kojotów. Rodzice dziecka z Ontario nie widzieli jednak żadnych oznak ukąszenia i po incydencie nie zaszczepili dziecka przeciwko wściekliźnie.
Wścieklizna charakteryzuje się jednym z najwyższych wskaźników śmiertelności ze wszystkich wirusów – prawie 100 procent – z mniej niż 20 udokumentowanymi osobami, które przeżyły.
Dziecko nie wykazywało żadnych śladów ugryzienia ani zadrapania przez nietoperza, dlatego jego rodzice nie podali szczepionki przeciwko wściekliźnie
Wścieklizna zabija co roku około 70 000 ludzi na całym świecie, chociaż większość zgonów ma miejsce w krajach o niewystarczających zasobach zdrowia publicznego, takich jak szeroko zakrojone programy szczepień ludzi i zwierząt.
W USA każdego roku występuje mniej niż 10 przypadków wścieklizny. Przed pojawieniem się szczepionek dla ludzi i zwierząt pod koniec XIX wieku wskaźnik ten wynosił kiedyś ponad 100.
Szczepionkę można podać po narażeniu człowieka i jest ona w 100% skuteczna, jeśli zostanie podana w ciągu 48 godzin od narażenia.
O śmierci dziecka w Ontario poinformował Malcolm Lock, lekarz z Haldimand-Norfolk Health Unit na środowym posiedzeniu rady ds. zdrowia.
Powiedział: „Obudzili się z nietoperzem w swoim pokoju.
„Rodzice obejrzeli, nie zauważyli żadnych śladów ugryzienia, zadrapań ani śliny i nie chcieli zaszczepić się przeciwko wściekliźnie”.
Bezimienne dziecko zostało ujawnione na obszarze na północ od Sudbury w Ontario, w surowym krajobrazie z setkami jezior i co najmniej czterema różnymi gatunkami nietoperzy.
Kły nietoperza są niewiarygodnie małe i osoba ugryziona przez zwierzę może nie widzieć znaku, dlatego lekarze zalecają zaszczepienie się przeciwko wściekliźnie każdemu, kto miał kontakt z nietoperzem.
Chociaż powszechne przekonania na temat wścieklizny mogą prowadzić do myślenia, że wszystkie zakażone zwierzęta są agresywne lub wykazują oznaki pienienia się w pysku, wszelkie zmiany w zwykłym zachowaniu zwierzęcia mogą być wczesnymi oznakami wścieklizny.
Z nietoperzem aktywnym w ciągu dnia, znalezionym na ziemi lub wyglądającym na niezdolnego do latania należy postępować ostrożnie.
Duże połacie populacji nietoperzy w Ontario zostały wytępione od czasu pojawienia się zespołu białego nosa, choroby grzybiczej, która została po raz pierwszy zidentyfikowana w Nowym Jorku w 2006 roku. Powoduje ona rozwój białych grzybów na nietoperzach, powodując z czasem rozpad ich skóry.
Zaburza to ich zdolność do hibernacji. Kiedy budzą się wcześnie, ich metabolizm przyspiesza i zużywa zapasy tłuszczu zgromadzone na zimę, gdy starają się znaleźć pożywienie, przez co są niedożywione i pozbawione energii.
Jednak nietoperze są niezbędne dla środowiska, gdyż utrzymują populacje owadów pod kontrolą, co pomaga w utrzymaniu ekosystemu danego obszaru, chroni go przed chorobami i chroni uprawy przed szkodnikami.
Powyższa mapa pokazuje, które zwierzęta są najbardziej narażone na wściekliznę w określonych obszarach
Wścieklizna atakuje nietoperze w podobny sposób, jak wpływa na ludzi.
Gdy wirus dotrze do mózgu, wiąże się z komórkami nerwowymi, gdzie może się replikować w sposób niekontrolowany i szybki, wywołując całą konstelację objawów, począwszy od gorączki, zmęczenia i bólu głowy.
W miarę postępu infekcji prowadzą do skurczów dróg oddechowych, które powodują sapanie, świszczący oddech i ucisk w klatce piersiowej.
Powoduje również skurcze gardła podczas połykania podczas próby wypicia wody, powodując niepokój związany z piciem wody, zwany także hydrofobią. Osoby chore na wściekliznę zazwyczaj umierają z powodu ciężkiego odwodnienia.
Wścieklizna zmienia stan psychiczny człowieka, powodując dezorientację, pobudzenie i agresję, a w niektórych przypadkach także drgawki. W miarę postępu choroby pojawia się paraliż, zaczynając od kończyn.
Jeśli szczepionka nie zostanie szybko podana, infekcja prawie zawsze kończy się śpiączką i śmiercią w ciągu kilku tygodni od jej wystąpienia.
Na całym świecie psy są głównymi nosicielami wścieklizny. Jednak w USA około 70 procent zakażeń wścieklizną wynika z narażenia na nietoperze.
Doktor Lock powiedział: „Niezwykle ważne jest, aby każdy, kto ma jakąś formę narażenia [to bats] zwraca się o pomoc lekarską”, dodając, że należy szybko szukać leczenia i szczepienia, nawet jeśli ślady ukąszeń nie są od razu widoczne.
