Bell po raz pierwszy zyskała sławę w inauguracyjnym sezonie The Hundred w 2021 roku. Była wysoką marynarką o przyzwoitym tempie, która miała niesamowitą umiejętność wrzucania inswingera w praworęcznego pałkarza.
Międzynarodowy debiut nastąpił latem następnego roku.
Jednak po dwóch imponujących sezonach na szczycie rankingu kobiet i po tym, jak Anglia zremisowała, ale nie wygrała Ashes, Bell zdecydowała, że chce więcej.
„Usiadłem z Mase’em [England women’s fast-bowling coach Matt Mason] i Lewy’ego [head coach Jon Lewis] i zapytałem: „Jak mam zamiar popchnąć moją grę do przodu?” – mówi Bell.
Zdecydowano, że to, co czyniło Bell dobrą, tak naprawdę ją powstrzymywało.
Jej akcja pozwoliła jej rzucić piłkę do przodu, ale sposób, w jaki upadła w lewo podczas ataku, uniemożliwił jej zamach w drugą stronę.
„Często bolały mnie plecy” – mówi Bell.
„Po drugie, inswing w kręgle był moją jedyną opcją, ponieważ tak bardzo upadłem.
„Powiedzieliśmy, że aby uzyskać lepszą formę, potrzebuję większego tempa, większej sprężystości, a z czasem umożliwi mi to swobodne wymachiwanie piłką w obie strony”.
Podjęto decyzję o zmianie, ale początkowo były wątpliwości.
„Przez dobre kilka miesięcy robiłam kilka sesji i mówiłam: «nie, nie chcę tego zmieniać»” – mówi Bell.
„Dopiero w marcu wróciłem z Nowej Zelandii, zanim skoczyłem na dwie stopy”.
Odbyło się niezliczona ilość godzin ćwiczeń z Masonem z dala od kamer. Lewis, który sam był byłym trenerem kręgli, nadzorował zmiany.
„Zrobiliśmy mnóstwo rzeczy technicznych” – mówi Bell.
„To, co zrobiłem, to próba wyprostowania się, kładąc dwie stopy na podłodze i ciągnąc tylną stopę, tak aby nie znajdowała się w powietrzu, i przewracam się”.
