Strona główna nauka/tech Naukowcy ogłaszają odliczanie, aby ocalić oceany przed zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi

Naukowcy ogłaszają odliczanie, aby ocalić oceany przed zanieczyszczeniem tworzywami sztucznymi

13
0


Plastikowe śmieci na plaży w Tajlandii
Większe tworzywa sztuczne są łatwiejsze do zebrania, ale trudniej będzie je usunąć, jeśli rozbiją się na mikroplastiki. Źródło: Uniwersytet Kiusiu/laboratorium Isobe

Naukowcy ustalili, że zmniejszenie ilości śmieci z tworzyw sztucznych o 32% do roku 2035 jest konieczne, aby zapobiec dalszemu zanieczyszczeniu wody.

Raport opublikowany w Biuletyn dotyczący zanieczyszczenia morza przez naukowców z Uniwersytetu Kyushu po raz pierwszy ustalił jasny cel liczbowy dotyczący rozwiązania problemu światowego zanieczyszczenia mórz tworzywami sztucznymi. Na podstawie map przemieszczania się odpadów z tworzyw sztucznych i jego wpływu na oceany zespół ustalił, że do 2035 r. konieczne jest zmniejszenie ilości śmieci z tworzyw sztucznych o co najmniej 32%, aby zapobiec dalszym szkodom dla środowiska morskiego.

Zanieczyszczenie morza tworzywami sztucznymi stanowi coraz większy problem na świecie i jeśli nie zostaną podjęte znaczące interwencje, sytuacja tylko się pogorszy. Od kilku lat profesor Atsuhiko Isobe z Instytutu Badawczego Mechaniki Stosowanej Uniwersytetu Kiusiu pracuje nad monitorowaniem i śledzeniem zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi w oceanach. W 2022 roku jego zespół badawczy podał, że szacunkowo Do naszych oceanów przedostało się 25,3 miliona ton odpadów z tworzyw sztucznycha prawie dwóch trzecich z tego nie da się monitorować.

Śledzenie odpadów z tworzyw sztucznych za pomocą zaawansowanych modeli

„Moje badania koncentrują się na śledzeniu, dokąd trafiają odpady z tworzyw sztucznych po uwolnieniu do źródeł wody, takich jak rzeki i oceany. Używamy modeli komputerowych do śledzenia ruchu i rozkładu tworzyw sztucznych w czasie” – wyjaśnia Chisa Higuchi, pierwsza autorka badania i stażysta podoktorski w laboratorium Isobe.

Odpady z tworzyw sztucznych utrzymują się przez długi czas; jednakże większe tworzywa sztuczne stopniowo rozkładają się na mniejsze cząstki tworzywa sztucznego. Chociaż większe tworzywa sztuczne można łatwiej usunąć, gdy stają się mniejsze niż 5 mm, dzieli się je na mikroplastiki, co utrudnia ich zbieranie, a ryby chętniej je zjadają. Zatem nawet gdyby dzisiaj ustało śmiecenie, ilość mikroplastiku nadal wzrastałaby.

Modelowanie masy mikroplastiku w oceanach
Wykres przedstawia wiele scenariuszy tego, co stanie się z odpadami z tworzyw sztucznych w oceanach w wyniku różnych interwencji lub ich braku. Jeżeli nie będziemy interweniować i śmiecić będziemy na dotychczasowym poziomie, masa mikroplastiku będzie nadal rosła. Źródło: Uniwersytet Kiusiu/laboratorium Isobe

Podczas szczytu G20 w Osace w 2019 r. przedstawiciele przedstawili Wizja Błękitnego Oceanu Osaki, której celem jest powstrzymanie wzrostu zanieczyszczenia morza tworzywami sztucznymi do 2050 r. Inicjatywa ta ma na celu ulepszenie strategii gospodarowania odpadami na całym świecie poprzez współpracę międzynarodową.

Higuchi wyjaśnia: „Chcieliśmy ustalić, jaki byłby idealny scenariusz powodzenia misji Osaka Blue Ocean Vision. Wykorzystaliśmy więc modelowanie obliczeniowe wraz z badaniami terenowymi, aby zrozumieć, gdzie i w jaki sposób tworzywa sztuczne przedostają się do oceanów”.

Drogi rozkładu tworzyw sztucznych i emisji

Naukowcy badali, ile czasu zajmuje różnym rodzajom tworzyw sztucznych rozkład na mniejsze cząstki. Ponadto zebrali dane dotyczące tras emisji tworzyw sztucznych z rzek i innych zasobów prowadzących do oceanu.

„To, co wymyśliliśmy, przypomina mapy prognoz pogody, ale zamiast pokazywać, kiedy i gdzie będzie padać, mapy te pokazują różne scenariusze dotyczące tego, kiedy i gdzie wylądują tworzywa sztuczne” – wyjaśnia Higuchi.

Zgodnie z ich trajektorią ograniczenie ilości odpadów z tworzyw sztucznych trafiających do oceanów o 32%, co odpowiada 8,1 mln ton, do 2035 r. ostatecznie doprowadzi do zmniejszenia ilości tworzyw sztucznych w oceanach o ponad 50% do 2050 r. Efekt jest jeszcze bardziej wyraźny na obszarach silnie zanieczyszczonych, takich jak Morze Żółte i Morze Wschodniochińskie. Zgodnie ze scenariuszami zespołu, w tym przypadku ilość odpadów z tworzyw sztucznych mogłaby zostać zmniejszona nawet o 63%.

„Nie tylko wyznacza to konkretne cele Osaka Blue Ocean Vision, ale także wyznacza cele metryczne rządom i przedsiębiorstwom” – mówi Higuchi. „Naturalnie musimy wyjść poza oczyszczanie istniejących zanieczyszczeń; musimy ograniczyć liczbę nowych odpadów z tworzyw sztucznych przedostających się do naszych oceanów i rzek”.

„Ten cel można osiągnąć, jeśli zastosujemy strategie takie jak poprawa gospodarki odpadami, promowanie alternatyw wielokrotnego użytku dla jednorazowych tworzyw sztucznych i zwiększanie świadomości społecznej” – podsumowuje Isobe. „Wiele osób może nabrać pesymizmu, słysząc o ciągłym problemie odpadów z tworzyw sztucznych w naszym życiu. Pozostaję jednak optymistą i wierzę, że uda nam się znaleźć wyjście z tej trudnej sytuacji.

Odniesienie: „Scenariusze redukcji emisji odpadów z tworzyw sztucznych oparte na modelu rozkładu prawdopodobieństwa w celu uniknięcia dodatkowego zanieczyszczenia oceanów tworzywami sztucznymi do roku 2050” autorstwa Chisa Higuchi i Atsuhiko Isobe, 8 sierpnia 2024 r., Biuletyn dotyczący zanieczyszczenia morza.
DOI: 10.1016/j.marpolbul.2024.116791

Badanie zostało sfinansowane przez Japońskie Towarzystwo Promocji Nauki, Partnerstwo Badań Naukowo-Technologicznych na rzecz Zrównoważonego Rozwoju, Japońską Agencję Nauki i Technologii oraz Japońską Agencję Współpracy Międzynarodowej.



Link źródłowy